سیستم کوهستانی در شبه جزیره اسکاندیناوی در شمال اروپا به طول کل 1700 کیلومتر و عرض 1300 کیلومتر، کوه های اسکاندیناوی نامیده می شود. قسمت غربی دامنه های کوه به دریای شمال نزدیک می شود و سواحل شیب دار و شیب دار، شبه جزیره ها، دماغه ها، جزایر را تشکیل می دهد. شیب زیاد و غیرقابل دسترس بودن کوه ها با 178 تونل که در بخش راه آهن اسلو-برگن (نروژ) گذاشته شده است ثابت شده است.
قسمت شرقی به تدریج کاهش می یابد و به فلات نورلند می گذرد. کوه‌های اسکاندیناوی ارتفاعاتی هستند که از پشته‌های دراز جداگانه، فلات‌ها و فرورفتگی‌های درون‌کوهی تشکیل شده‌اند. در بسیاری از نقاط سطوح هموار وجود دارد که توسط آبدره ها و دره های عمیق بریده شده است. نقش برجسته مدرن به دلیل فرسایش آبی، فعالیت یخ، باد و برف شکل گرفته است.
رشته کوه آبدره های متعددی را تشکیل می دهد که تحت تأثیر حرکت یخچال ها تشکیل شده اند. اینها خلیج های دریایی هستند که عمیقاً در قلمرو خشکی با ارتفاع زیاد فرو می روندسواحل سنگی به عنوان یک قاعده، عمق آبدره های اسکاندیناوی به یک کیلومتر می رسد.
اعتقاد بر این است که کوه های اسکاندیناوی کم ارتفاع هستند. حداکثر قله - کوه Galkhepiggen با ارتفاع 2469 متر - در دامنه جنوبی سیستم کوه، در نروژ واقع شده است. بلندترین نقطه سوئد - کوه Kebnekaise (2111 متر) - در قسمت شمالی شبه جزیره واقع شده است. سیستم کوهستانی اسکاندیناوی پوشیده از یخچال‌های طبیعی است که بزرگ‌ترین یخچال‌ها در بخش اروپایی محسوب می‌شوند. آب و هوا در این بخش ها معتدل است، فقط در نوار شمال دور - نیمه قطبی.
در قلمرو سوئد، در کوه‌های اسکاندیناوی (در لاپلند)، ذخیره‌گاه ملی بزرگ "سارک" وجود دارد. در سال 1909 تاسیس شد و 194000 هکتار وسعت دارد. در این منطقه بیش از 90 قله کوه با ارتفاع 1800 متر وجود دارد. در میان آنها رودخانه های کوهستانی، آبشارها، دره ها و 100 یخچال طبیعی وجود دارد.
کوه های اسکاندیناوی توسط شبکه رودخانه ای متراکم نفوذ می کند که با غلبه آب و هوای مرطوب دریایی و تشریح شدید رشته کوه ها تشکیل شده است. رودخانه‌ها معمولاً کوتاه و پر جریان هستند، پر از آبشارها و تندبادهای بی‌شماری. حداکثر پر شدن آنها در بهار شروع می شود، عمدتاً از ذوب شدن برف و باران های شدید و کمتر از یخچال های طبیعی. به دلیل سرعت زیاد جریان، در زمستان یخ روی رودخانه ها تشکیل نمی شود. این کوه‌ها در اروپا دارای تعداد زیادی دریاچه با منشا تکتونیکی-یخچالی هستند.
جایی که ارتفاع کوه ها در قسمت جنوبی به 1000 متر و در قسمت شمالی تا 500 متر می رسد، دامنه ها پوشیده از جنگل های تایگای سوزنی برگ است. جنگلدامنه های غربی متناوب با پوشش گیاهی بوته ای و باتلاق ذغال سنگ نارس می باشد. در این قسمت ها کاج و صنوبر غالب است. فراتر از این ارتفاعات، کمربند جنگل‌های پراکنده توس تا ارتفاع 200 متری گسترش می‌یابد که با منطقه‌ای از کوه تاندرا جایگزین می‌شود. ساکنان محلی در تابستان از این منطقه برای چرای دام استفاده می کنند.
در قسمت شرقی کوهستان، جنگل های پهن برگ و مختلط غالب است. جانوران کوه های اسکاندیناوی توسط خرگوش ها، روباه ها، گوزن ها، گوزن های شمالی، سنجاب ها، گوزن ها، فوک ها نشان داده شده است. در میان پرندگان در جنگل ها باقال فندقی، باقرقره سیاه، کاپرکایلی، در ساحل دریا و دریاچه ها - پرندگان آبزی وجود دارد. ماهی های تجاری زیادی در آب های دریا و رودخانه وجود دارد.
کوه های اسکاندیناوی سرشار از ذخایر سنگ معدن پیریت، مس، آهن، سرب و تیتانیوم هستند. ذخایر نفتی در دریای شمال، فراساحل وجود دارد.
