کوه های آلتای - مروارید جهان

2024 نویسنده: Harold Hamphrey | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:12

گوشه های زیادی از طبیعت در جهان وجود دارد که به سادگی با زیبایی خود تخیل را شگفت زده می کند. یکی از این مکان ها منطقه آلتای است. در قسمت جنوب شرقی سیبری غربی واقع شده است. در شرق، منطقه توسط خط الراس سالیر احاطه شده است - در بیشتر قسمت ها یک منطقه مسطح پر از تپه های کم ارتفاع متعدد. با حرکت به سمت جنوب شرقی، زمین به تدریج تغییر می کند. دشت های بی پایان به کوه های باشکوه آلتای نزدیک می شوند. گفتن اینکه آنها زیبا هستند، چیزی نگفتن است.

کوه های آلتای افتخار جهان است. ترجمه شده از ترکی باستانی "آلتایی" صداهایی مانند "کوه طلایی" یا "کوه طلا" دارد. با نگاه کردن به این غول ها، می خواهم باور کنم که واقعاً اینطور است. در سیبری، این بزرگترین رشته کوه است. این کوه به طور هماهنگ قله های پوشیده از برف و دامنه های سبز زیبا، تپه های خاموش و رودخانه های کوهستانی خروشان را با آب شفاف و شفاف ترکیب می کند. ارتفاع این منطقه از سطح دریا بین 500 تا 2000 متر است. روده های قلمرو افسانه آلتای سرشار از مواد معدنی مختلف است.مس، روی، طلا، سرب، نقره - این تنها بخش کوچکی از آنچه زمین محلی در خود نگه می دارد. در قلمرو منطقه، بسیاری از مصالح تزئینی ساختمانی و همچنین مواد تزئینی کمیاب استخراج می شود. ذخایر غنی جاسپر و کوارتزیت در سراسر جهان شناخته شده است. و ذخایر سودا بزرگترین در جهان است. این امر بر اهمیت منطقه برای کل کشور ما تأکید می کند.

کوه‌های آلتای توسط جویبارهای کوچکی بریده شده‌اند که به آرامی به سمت دشت پایین می‌روند و دریاچه‌ای با زیبایی وصف ناپذیر را تشکیل می‌دهند. یکی از آنها (تلتسکویه) حتی تحت حمایت سازمان جهانی یونسکو است. در امتداد ساحل شرقی آن یک ذخیره گاه طبیعی وجود دارد که بسیاری از حیوانات کمیاب در آن زندگی می کنند. در میان آنها پلنگ برفی معروف است.

افسانه ای وجود دارد که نشان می دهد کوه های آلتای بیش از 400 میلیون سال پیش شکل گرفته اند. سپس تحت تأثیر نیروهای طبیعت به طور کامل نابود شدند و تنها پس از 350 میلیون سال آنچه اکنون می بینیم ظاهر شد. غول‌های باستانی که در پوششی از برف پوشیده شده‌اند، با شکوه بر فراز دشت تپه‌ای سرسبز برمی‌خیزند. کوه های آلتای توجه بسیاری از دوستداران ارتفاع را به خود جلب می کند. کوهنوردان زیادی برای آزمایش قدرت خود به اینجا می آیند و از مناطق صخره ای شیب دار بالا می روند. کسانی که خوش شانس هستند می توانند مناظر شگفت انگیز را از دید پرنده تحسین کنند.

علیرغم این واقعیت که بلندترین کوه منطقه آلتای بلوخا دو پر است که 4.5 هزار متر از سطح دریا بالا می رود، اکثر کوهنوردان تلاش می کنند تا آن را نبینند.اینجا. آنها توسط یک قله کاملا متفاوت جذب می شوند - کوه Sinyukha. قلمرو آلتای دقیقاً به خاطر او مشهور است. ارتفاع این زیبایی تنها 1210 متر است. در قلمرو رشته کوه کولیوان واقع در اینجا، این بالاترین نقطه است. اما این چیزی نیست که او به آن علاقه دارد. اگر از دور به کوه نگاه کنید آبی به نظر می رسد. این به دلیل پوشش گیاهی متراکم است. شاید به همین دلیل است که او را به این نام صدا می کردند - "سینیوخا". در اطراف این کوه دو تا از معروف ترین دریاچه های آلتای وجود دارد: موخوو و بلوئه. در پای توده، بیشه توس آغاز می شود. گردشگران از مسیر بالا می روند. راه کم کم سخت تر می شود. جنگل آفتابی توس به تدریج در حال تبدیل شدن به انبوه های خشن تایگا از صنوبر است. چند ساعت صعود - و قله مورد انتظار باز می شود که توسط سنگ های گرانیتی احاطه شده است. یکی از آنها صلیب آهنی دارد. در مرکز قله یک بلوک گرانیتی با فرورفتگی فنجانی شکل پر از آب وجود دارد. از زمان های قدیم، مردم بر این باور بودند که اگر به بالای سینیوخا صعود کنید، خود را با آب از یک کاسه بشویید و بر روی یک صلیب آهنی دعا کنید، سپس برای یک سال تمام مشکلات شما را دور می زند و روح شما آرام می شود. این کوه از دیرباز محل زیارت مسیحیان بوده است. حتی در حال حاضر، بسیاری به افسانه باستانی اعتقاد دارند.

پایتخت قلمرو آلتای شهر بارنائول است. تاریخچه آن کمی بیش از 200 سال است. این خیلی زیاد نیست، اما شهر به سرعت در حال توسعه و قدرت گرفتن است. در طول عمر خود دچار زلزله و سیل، جنگ و ویرانی شده است. ساکنان به طرز مقدسی خاطره گذشته را که در موزه های متعدد نگهداری می شود، گرامی می دارند. بارنائول مدرن یک شهر استتضادها در پس زمینه خیابان‌های وسیع و ساختمان‌های بلند، ساختمان‌های باستانی حفظ شده‌اند که یادآور سال‌های گذشته است.

جاده آلتای دقیقاً از طریق بارنائول می گذرد. انبوهی از مردم تلاش می کنند تا با چشمان خود وسعت بی کران کوه ها و جنگل های با زیبایی وصف ناپذیر را ببینند، در خالص ترین دریاچه ها شنا کنند و در هوای تازه چمنزارهای آلتای نفس بکشند.