کاراگاندا شهری فوق العاده در قزاقستان است. این شهرک بسیار فراتر از مرزهای ایالت شناخته شده است. اول از همه، به عنوان پایتخت معدن شناخته می شود. و مناظر کاراگاندا، اگرچه نمی توانند به اشیاء معماری چند صد ساله خود ببالند، اما با آراستگی و جذابیت خاص خود جلب توجه می کنند. در میان آنها هم بناهایی به شخصیت‌های برجسته و هم گنجینه‌های طبیعی وجود دارد.
کاراگاندا یک کلانشهر مدرن با رستوران ها، مراکز خرید و سرگرمی، مؤسسات علمی و بسیاری از مؤسسات دیگر است. این شهرک خود را می توان یک جاذبه در نظر گرفت، زیرا تنها شهر اقماری کشور است که بیش از دوجین روستا و شهر در اطراف آن وجود دارد.
یادبود عبارت معروف
بهتر است کاوش در مناظر کاراگاندا را از محبوب ترین بنای تاریخی این کشور آغاز کنید. این شی شهر را برجسته می کنددر میان سایر سکونتگاه های قزاقستان. یک جمله محبوب نام کلان شهر را برای هر فردی شناخته است. به نظر می رسد: "کجا، کجا؟ در کاراگاندا!". و به همین عبارت بود که بنای یادبودی در کلان شهر برپا شد.
همه کسانی که تنبل نبودند این عبارت را به زبان آوردند و حتی به این واقعیت فکر نکردند که یک بار گردشگران مناظر کاراگاندا را ببینند و بنای یادبودی که ماهیت این بیانیه را منعکس می کند بیشترین تحسین را برای آنها به همراه خواهد داشت. در سال 1999، ایده ساخت یک مجسمه در ذهن باری علیباسوف، یک نمایشگر از روسیه مطرح شد. او در یکی از برنامه های تلویزیونی در این باره صحبت کرد. این ایده تحسین همه را برانگیخت، اما تنها پس از سال ها محقق شد: لازم بود بهترین مکان را انتخاب کنیم، برای ساخت و ساز پول جمع آوری کنیم.
این بنای تاریخی در پایان ماه مه 2011 رونمایی شد. در قلمرو رستوران "خرس" نصب شد. نماد آینده شهر توسط ویکنتی کومکوف و مورات منصوروف طراحی شده است. معماران تمام کارهای مجسمه سازی و نصب را کاملاً رایگان انجام دادند.
یکی از معدود اشیاء معماری
تعداد بسیار کمی از مناظر کاراگاندا اشیاء معماری ارزشمندی هستند. اما هنوز تعدادی از نمایشگاه های تاریخی در میان آنها وجود دارد. یکی از آنها مقبره جوچی خان است. در 50 کیلومتری شهرک ژزکازگان قرار دارد. مقبره در قرن سیزدهم دور ساخته شده است. این مکان تبدیل به محل نگهداری بقایای جوچی خان، پسر ارشد خود چنگیز خان شد. فرزندان این فاتح بزرگ در سال 1227 در نزدیکی کوه اولیتو درگذشتند.
شهرکاراگاندا، مناظری که ما در نظر داریم، در کشورهای CIS عمدتاً به دلیل این ساختار معماری خاص شناخته شده است. بنای سردر-گنبد از آجرهای سوخته ساخته شده است. خود شی با گنبد پوشیده شده است. قسمت بیرونی آن که از دو پوسته ساخته شده بود فرو ریخت. روی آن با کاشی‌های فیروزه‌ای پوشیده شده بود و یک طبل با شکل پیچیده 17 ضلعی به عنوان تکیه‌گاه عمل می‌کرد.
طاق سردر با همان کاشی های تن فیروزه ای تمام شد. طاقچه با یک گنبد نیمه پوشیده شده است که در آن تکیه گاه های آجری به عنوان تکیه گاه عمل می کند. با کمک یک پوسته داخلی گنبدی، یک اتاقک مربع شکل مسدود شده است که در عمق آن سنگ قبری قرار داده شده است.
شیء جدید
شهر کاراگاندا، که دیدن مناظر آن برای هر ساکن سیاره ما جالب خواهد بود، همچنین دارای مکان های فرهنگی و مذهبی کاملاً جدیدی است. بنابراین، یک جاذبه کاملاً جدید، کلیسای جامع کاتولیک مریم مقدس فاطمه است. این یکی از با شکوه ترین ساختمان های کلان شهر است. مقامات به سادگی مجبور به ساختن یک کلیسا شدند، زیرا تنها یک کلیسای کاتولیک در کل منطقه کاراگاندا وجود داشت، کلیسای جامع سنت جوزف. اما همه اهل محله دیگر نمی توانستند در معبد جا شوند. در سال 2012، یک کلیسای جامع جدید به یاد قربانیان سرکوب سیاسی در روستای دولینکا تقدیم شد.
این ساختمان نمادین از کلیسای جامع کلن الهام گرفته شده است. در کلیسای جامع مریم باکره فاطمه بزرگترین اندام در منطقه کاراگاندا وجود دارد.
موزه و کاخ فرهنگ
مناظر کاراگاندا (عکس‌های با نام را می‌توانید در مقاله ببینید) نیز موزه هستند. به عنوان مثال، موزه منطقه ای تاریخ محلی، که مجموعه ای از نمایشگاه های باستان شناسی متعلق به دوران نوسنگی و پارینه سنگی را در خود نگهداری می کند، به عنوان یک شی شناخته شده در نظر گرفته می شود. همچنین اشیایی که قدمت آنها به قرن های 13 تا 15 قبل از میلاد باز می گردد به نمایش گذاشته شده است. امروزه، این موسسه بیش از 134 هزار واحد از بناهای یادبود فرهنگ معنوی و مادی قزاقستان را در خود جای داده است.
کاخ فرهنگ معدنچیان یکی دیگر از مکان های محبوب در کاراگاندا است. همه رویدادهای مهم در شهر در اینجا سازماندهی می شوند. قسمت مرکزی بنا یک رواق شش ستون قدرتمند است که از ستون های هشت ضلعی تشکیل شده است. ستون‌های ساختمان و دیوارها توسط طاق‌های گانچ روباز به هم متصل شده‌اند. رواق با شش مجسمه تاج گذاری شده است: یک معدنچی، یک سازنده، یک چوپان با یک بره، یک کشاورز دسته جمعی با یک کله، یک جنگجو و یک آیکین با دومرا. یک نقطه عطف از قبل زیبا وقتی در شب روشن می شود حتی بهتر به نظر می رسد.
گنج طبیعی
مناظر کاراگاندا (عکسی با توضیحات در بررسی ما موجود است) بدون توجه به یک شی طبیعی برجسته قابل بررسی نیست. نام او دریاچه بلخاش است. این مخزن بعد از دریای آرال و خزر از نظر وسعت در رتبه سوم قرار دارد. این دریاچه بی نظیر است. اصالت آن در این است که تنها بدنه آبی روی زمین است که به دو قسمت تقسیم شده است. شرقینصفش شوره و نیمه غربی در این زمان تازه است. تنگه اوزین آرال از اختلاط آب ها جلوگیری می کند.
همه می توانند در اینجا استراحت کنند: همه چیز خاصی برای خود خواهند یافت. برای شناگران، آب گرم و شفاف وجود دارد، و اگر دوست دارید در ساحل دراز بکشید، سواحل تمیز شنی در اختیار شماست.
سایر گنجینه های شهر
کاراگاندا (جاذبه ها، عکس ها در بالا ارائه شده است) مملو از "چیزهای جالب" دیگر است. به عنوان مثال، موزه زیست محیطی. این تنها تأسیسات در نوع خود در کشورهای مشترک المنافع محسوب می شود. گردشگران با بازدید از این مکان با تاریخچه کیهان معروف بایکونور آشنا می شوند.
یادبود اسپاسکی یکی دیگر از جاذبه هایی است که شایسته توجه دیگران است. تاریخچه بنا مربوط به دوران پس از جنگ است. سپس اسیران جنگی بسیاری از کشورهای اروپایی و آسیایی به قزاقستان فرستاده شدند. بنای یادبودی به افتخار آنها برپا شد.
