مهارت های آتش کمپ، به خصوص اگر در مناطق متمدن کشور زندگی می کنید، دیگر به اندازه یک قرن پیش ضروری نیستند. اما هر فردی گاهی اوقات چیزی پرماجرا می خواهد. حتی سن هم مانعی برای رفتن به یک سفر غیرمنتظره با چادرها یا تسلیم شدن به تماس های دوستان پرانرژی در تابستان امسال برای استراحت در میان وحشی ها نیست. و برای کودکان، اردوهای پیشاهنگی (به جای اردوهای پیشگامان سابق، اما در عین حال در شرایط "وحشیانه") وجود دارد که اخیراً بسیار محبوب شده اند. و اگر مربی پیشاهنگی بتواند به راحتی مهارت‌های لازم برای بقا را به فرزندتان بیاموزد (و مهارت‌های نسبتاً راحت)، پس در یک سفر پیاده‌روی باید به تنهایی با آن کنار بیایید (خوب، با راهنمایی دوستان با تجربه).
یکی از مفیدترین مهارت ها در کمپین "وحشی" توانایی و دانش در مورد چگونگی آتش زدن در هر شرایطی و حتی بیشتر از آن با وسایل بداهه خواهد بود. و حتی اگر پس شمااین مهارت را کنار بگذارید فقط وقتی کباب را در جایی که کباب نیست سرخ می کنید، همچنان به خود افتخار خواهید کرد!
انواع آتش باز
بیایید با این واقعیت شروع کنیم که برای یک شهروند به اندازه کافی عجیب، آتش می تواند متفاوت باشد. به عنوان مثال، یک چاه آتش به شکل یک خانه بدون سقف، مانند یک قاب چوبی ساخته می شود: کنده ها در یک مربع گذاشته شده اند، که در واقع، آتش در داخل آن می سوزد. از چنین کوره ای، شعله کم و گسترده است، پختن فرنی یا سوپ روی آن راحت است. ستاره آتشین از شاخه های ضخیم تشکیل شده است که در انتهای آن به صورت صلیب تا شده است. برای گذراندن شب بسیار خوب است: نیازی به نظارت مداوم آن ندارید، فقط گاهی سیاههها را به مرکز اجاق گاز منتقل کنید. آتش سوزی دیگری که برای اقامت شبانه در جنگل بسیار مناسب است، آتش سوزی تایگا است. سیاهههای مربوط یکی روی دیگری قرار می گیرند، تراشه ها، شاخه های کوچک، تراشه ها به عنوان یک لایه اضافه می شوند - برای احتراق. سیاهه زیر باید ضخیم تر باشد. چنین آتشی تمام شب می سوزد و صبح خاموش نمی شود، حتی می توان مرغ دریایی ساخت. اگرچه بعید است که در پیاده روی مفید باشد. بیشترین مزیت آن هنگام مشتعل شدن بین موانع و دو طرفه خواهد بود، زیرا یا برای محافظت در برابر شکارچیان بزرگ و یا برای گرم کردن در یخبندان های شدید طراحی شده است. اگرچه دانستن نحوه درست کردن آتش فقط از این نوع اضافی نخواهد بود. آتش شکار ساده‌تر خواهد بود: سه کنده نه چندان ضخیم، اما نه نازک روی یک آستر قرار می‌گیرند - و همچنین نیازی به توجه ندارد، تا 8 ساعت می‌سوزاند، کافی است آن سوخته را به آتش منتقل کنید.
گاهی اوقات آتش مفیدی که به قضاوت نامش از پولینزی به ما می رسد.برای شکارچیان و کاوشگران روسی به عنوان سوراخ شناخته می شود. چندین مزیت دارد. اول از همه، شما از خود نپرسید که کجا می توانید آتش درست کنید، زیرا "پلینزی" یک شکاف حفر شده است، به طوری که خطر آتش سوزی تقریباً به صفر می رسد، به خصوص که دیوارهای گودال با سنگ چیده شده یا خیس شده است. سیاهههای مربوط در اصل، آتش پلینزی بیشتر جاسوسی یا شناسایی است: اگر در زیر یک قله سنگی یا زیر یک درخت انبوه قرار گیرد، آتش از هیچ طرف قابل مشاهده نخواهد بود. پیش نیاز آتش جاسوسی پولینزی هیزم بدون دود است.
چند مورد کوچک بهتر از یکی بزرگ است
خوب است به خاطر داشته باشید که نگهداری آتش های کوچک راحت تر از آتش سوزی های بزرگ است و سوخت کمتری مصرف می کنند. و در عین حال، چند "بچه" که در یک دایره قرار گرفته اند، شما را بهتر از یک آتش بزرگ پیشگام گرم می کنند.
جای مناسب
شرط اصلی هنگام انتخاب مکانی که می توانید در آن آتش بگیرید ایمنی در برابر آتش است. اگر دور تا دور آن را چوب مرده احاطه کرده است، یا کل محوطه در چمن خشک است، به دنبال دیگری بگردید. آتش سوزی در جنگل یک چیز آخرالزمانی است و شما خودتان نجات نخواهید یافت و جنگل تا کیلومترها در اطراف نابود خواهد شد.
تر، باران یا باد
اگر باید به این فکر کنید که چگونه روی خاک مرطوب آتش بسازید، نیاز به لایه ای بین خاک مرطوب و آتش را به خاطر بسپارید. همچنین زمانی که نیاز به خاموش کردن آتش در برف باشد، کمک خواهد کرد. به عنوان یک "پد"، کنده های خشک ایده آل خواهند بود. اما اغلب جایی برای بردن آنها وجود ندارد. سپس انتخاب شما سنگ است. زوجمرطوب، آنها بسیار سریعتر از چوب خشک می شوند و به یک محافظ قابل اعتماد در برابر آب غیر ضروری تبدیل می شوند. اگر آب و هوا با باد ترکیب شود، ارزش دارد که بازتابنده ها را به خاطر بسپارید. آنها از وزش آتش و گسترش آتش به جهات نامطلوب جلوگیری می کنند. رفلکتورها حتی می توانند ورقه های پلاستیکی باشند که به جای بارانی گرفته می شوند، فقط باید دور از آتش قرار گیرند. علاوه بر این، یک بازتابنده با قرارگیری مناسب به هدایت گرما در جهت درست کمک می کند.
سوخت مهم است
با دانستن نحوه درست آتش زدن در جنگل، در انتخاب آتش افروختن و "تغذیه" آتش اشتباه نخواهید کرد. چوب مرده ایده آل است، همچنین استفاده از شاخه های خشک روی یک درخت هنوز هم خوب است. همیشه ارزش برداشتن هیزم فریبنده را از روی زمین ندارد: اگر روزهای آخر باران می بارید، سیاهه ها حداقل خیس می شدند و اگر برای مدت طولانی باران می بارید، پوسیده می شدند. بهترین هیزم کاج، صنوبر، توسکا و توس است. اما به یاد داشته باشید: توس شلیک می کند! روون، کاج اروپایی و آسپن حرارت کمی می دهند. سوزن‌های تازه دود می‌کنند و جرقه‌های خشکی که برای چشم‌ها، لباس‌ها خطرناک است و ممکن است آتش‌سوزی رخ دهد. اما راه خوبی برای ایجاد آتش در جنگل های بارانی وجود دارد. درختی که به تازگی افتاده ممکن است چوب خشک را در داخل تنه خود حفظ کرده باشد. با دانستن این موضوع، برافروختن آتش کار سختی نیست.
شلیک هم مهم است
تراشه های چوب خشک، شاخه های صنوبر و کاج، گلسنگ (فقط خشک!)، رشته های خشک شده قارچ بارانی، سرخس، پوسیدگی دوباره خشک - این چیزی است که باید توجه شما را جلب کند. پوست درخت غان لایه برداری شده (توجه: درخت باید باشدزنده!) بسیار صمغی است، فورا شعله ور می شود، اما شلیک می کند، هنگام برافروختن آتش بهتر است کمی دور شوید. کنده های خشک نیز می توانند مفید باشند، حتی اگر کنده بالای آن خیس باشد، ارزش برداشتن آن را دارد و کیندلینگ در دسترس است. به یک کلبه جمع می شود و شاخه های نازک را کاملاً روشن می کند که شاخه های ضخیم از آن روشن می شوند.
وقتی آتش از قبل می سوزد
فرض کنید همه چیز درست شد و خود آتش شعله درست را حفظ می کند. وظیفه اصلی اکنون پشتیبانی از آتش است تا خاموش نشود. نحوه ایجاد آتش یک کار است، اما نحوه نگهداری آن کاملاً متفاوت است. نجات یک آتش سوزی به تلاش بسیار کمتری نسبت به ساختن آن نیاز دارد، بنابراین ارزش کمی دارد که به آتش سوزی توجه کنید. باد یکی از دشمنان اصلی است. اگر بسیار قوی باشد، باید جلوی وزش آتش را بگیرید. در شب، اصولاً باید آتش خاموش شود، اما اگر زمستان است، سرد است و آتشدان را نه زیر شاخه های قابل دسترس برای آتش قرار داده اید، می توانید آن را بگذارید تا شب اقامت گرم شود، فقط کافی است آن را بردارید. موارد احتیاط. موارد اصلی: شعله نباید شدید و زیاد باشد، محل سوختن باید با سنگ یا چیز غیر قابل احتراق محافظت شود. اگر شرایط جوی آزاردهنده نباشد، زغال‌ها باید با خاکستر پوشانده شوند، کاملاً خاموش نمی‌شوند و صبح می‌توان آتش را دوباره زنده کرد.
تطابق وجود دارد، یا هیچ منطبقی وجود ندارد
البته، اگر همیشه کبریت با خود دارید، در یک کمپین غیرمتمدنانه این شانس را دارید که چهره خود را در خاک گم نکنید. اما امروزه بسیاری از مردم سیگار نمی کشند، و بر این اساس، کبریت ندارند. و کسانی که سیگار می کشند به حفظ خود فکر نمی کنندمنبع آتش و یادداشت "چگونه آتش بسازیم" همیشه حاوی یادآوری نیست: "کبریت را خشک نگه دارید!" اما این مهمترین چیز است: اگر کبریت ها خیس باشند، بعید است که خشک ترین هیزم را روشن کنید.
و اگر نه؟
البته، گزینه زمانی که شما توسط حیات وحش بدون کبریت احاطه شده باشید بعید است. بگذارید شبیه یک رمان ماجراجویی هیجان انگیز باشد، اما این اتفاق می افتد. من رفتم دنبال قارچ - گم شدم … از گروه دور شدم - منتظر صبح هستید … برای هر روش جایگزین آتش سوزی به Tinder نیاز است. تیندر از هر ماده قابل اشتعال خشک ساخته می شود: پوست، چوب، پرکننده و اجزای لانه پرندگان و غیره. اگر این ظن وجود داشته باشد که تا عصر در شرایطی که توضیح داده شده گیر کرده اید، تیدر باید محافظت شود، یعنی پنهان شود. به عنوان مثال، در یک کیسه پلاستیکی و مطمئن شوید که رطوبت به آنجا نرسد.
راهها
وضعیت شدید: هیچ مسابقه ای وجود ندارد، کمک به زودی نخواهد آمد (اگر بیاید). نحوه درست کردن آتش بدون کبریت به یک مشکل فوری تبدیل می شود. اگر حداقل یک دوربین یا یک چراغ قوه دارید، در حال حاضر خوش شانس هستید: لنز آنها روی تیره فوکوس می کند و شما قبلاً آتش گرفته اید. به خصوص اگر خورشید هنوز غروب نکرده باشد. اگر روستا - تا فردا صبر می کنیم. اما اگر یک سیم فولادی و یک بلوک چوبی وجود داشته باشد، نمی توانید منتظر آفتاب باشید. سیم را به جلو و عقب بر روی نوار حرکت دهید (به سرعت!)، و اگر خوش شانس باشید، چیزی قابل اشتعال را روشن خواهید کرد.
با مهمات سرگرم کننده تر و آسان تر خواهد بود. اگر باد نبود از چند تا کارتریجباروت در نزدیکی پایه کلبه تا شده ریخته می شود. سپس 2 تا سنگ نسبتاً یکدست می گیریم. روی یکی از آنها باروت می ریزیم و بالای آن سه سنگ. از یک جرقه، باروت شعله ور می شود و از آن شعله ور می شود.
ما قبلاً می دانیم که چگونه در جنگل آتش درست کنیم. باید با این سوال متحیر شد: "چگونه نترسیم؟"
گم نشو مهمترین چیز است. و حتی اگر به نظر می رسد که گورکن ها شما را خواهند خورد - مبارزه کنید! اساسا، گورکن ها حیوانات ترسناکی نیستند…
