هیچ کوهنوردی در روسیه نیست که درباره دیوار بزنگی چیزی نشنیده باشد. نمی توان بدون تحسین به این منطقه خط الراس شکل رشته قفقاز نگاه کرد. دیوار بزنگی به غیر از البروس و کازبک یکی از مرتفع‌ترین بخش‌های رشته کوه است. همه فاتحان قله های کوه عاشق او می شوند.
شرح دیوار بزنگی
وسیع ترین بخش رشته کوه قفقاز در نزدیکی روستای بزنگی در کاباردینو-بالکاریا در مرز با گرجستان قرار دارد. از اینجا زنجیره ای از بلندترین قله های کوه قفقاز - دیوار بزنگی - آغاز می شود. بیش از 12 کیلومتر امتداد دارد. از هشت پنج هزار نفری قفقاز، شش نفر روی دیوار بزنگی قرار دارند. در دو مورد از آنها، Shkhara و Jingitau، قله ها به ارتفاع بیش از 5000 متر می رسند. چهار قله دیگر به نام های شوتا روستاولی، کاتین تاو، قله لالور و زیباترین قله گشتولا کمی کمتر از 5000 متر ارتفاع دارند.
دامنه‌های قله‌های کوه پوشیده از برف است و به سمت یخچال بزنگی فرود می‌آیند. در امتداد دنده‌های صخره‌ای مسیرهایی وجود دارد که از پاییز تا بهار صعود به قله‌ها انجام می‌شود. در تابستان، فتح آنها به دلیل آب شدن برف خطرناک تلقی می شود.
دیوار بزنگی منظره بسیار زیبایی از گرجستان دارد. پیاده روی در کوهستانSvaneti را می توان بدون تجهیزات خاص انجام داد. این مسیر برای هر فرد سالم قابل دسترسی است. مسیر توریستی از میان یک منطقه بسیار دیدنی می گذرد که گرجی ها آن را مروارید کشور می نامند.
Bezengi و دیگر یخچال های طبیعی
یکی از بزرگترین یخچال های طبیعی قفقاز، Bezengi است. مساحتی در حدود 36 متر مربع را اشغال می کند. کیلومتر ضخامت یخ در برخی نقاط به 180 متر می رسد. به دلیل گرم شدن زمین، آب شدن آن در حال آب شدن است و سطح پوشش یخی به تدریج کاهش می یابد. یخچال های طبیعی Shkhara، Adish، Nagebsky از دامنه کوه ها فرود می آیند. اندازه آنها کوچکتر است، ذوب آنها به دلیل تأثیر خورشید و باران فعال تر است. در میان فاتحان قله‌های کوهستان، دیوار بزنگی را «هیمالیا قفقاز» می‌نامیدند.
جمعیت محلی یخچال بزرگ روی دیوار اولو-چران را می نامند. از غار که در آن تشکیل شده است، رودخانه طوفانی چرک بزنگی خارج می شود که از ذوب برف تغذیه می شود.
کمپ کوهنوردی در بزنگی
در دامنه کوه ها مسیرهایی با درجه سختی متفاوت وجود دارد. دیوار بزنگی هر ساله توجه صدها کوهنورد را به خود جلب می کند. برای آنها اردوگاه بزنگی در کوه ساخته شد. در دامنه رشته کوه قفقاز در ارتفاع حدود 2200 متری قرار دارد و فقط در تابستان باز است. قله گشتولا از کمپ به وضوح قابل مشاهده است.
کمپ آلپاین "بزنگی" برای 220 نفر طراحی شده است. این هتل دارای اتاق هایی با سطوح مختلف راحتی می باشد. در قلمرو کمپ نیز خانه هایی برای 2-4 نفر طراحی شده است. برای فعالیت های اوقات فراغت زمین تنیس وجود دارد،زمین های ورزشی، بار، سونا با استخر شنا.
در کمپ می توانید تجهیزات را اجاره کنید، از کمک مربی در توسعه و صعود مسیر استفاده کنید. این پایگاه ارتباط رادیویی را با گروه هایی در کوهستان فراهم می کند. هزینه اقامت در کمپ شامل مراقبت های پزشکی، سازماندهی 3 وعده غذا در غذاخوری و در مسیر، صدور گذرنامه به منطقه مرزی می باشد.
چگونه فتح قله ها آغاز شد
دیوار بزنگی که عکس آن را در مطلب مشاهده می کنید همیشه نه تنها کوهنوردان داخلی، بلکه خارجی را نیز به خود جذب کرده است. اولین صعود به قله Gestola در سال 1886 توسط کوهنوردان انگلیسی در شیب جنوب غربی انجام شد. در سال 1888، انگلیسی ها سه لشکرکشی انجام دادند و برای اولین بار شکارای اصلی و ژانگی تائو شرقی را به دنبال خط الراس شمال شرقی فتح کردند.
در سال 1903، یک اکسپدیشن بین المللی برای فتح دیوار بزنگی، که شامل کوهنوردانی از آلمان، انگلیس، سوئیس و اتریش بود، به راه افتاد. آنها اولین کسانی بودند که سه قله ژانگی تاو را طی کردند و همچنین از قله لیالور به گستولا رفتند. کوهنوردان شوروی از اواسط دهه 30 قرن گذشته به عنوان بخشی از همکاری شوروی و آلمان شروع به فتح قله های دیوار بزنگی کردند. در سال 1928 صعودی به شخارا در امتداد خط الراس شمال شرقی انجام شد. کوهنوردان گرجی برای اولین بار در سال 1931 از سوانتی به قله Gestola صعود کردند.
از آن زمان، کوهنوردان شوروی و روسی سالانه مسیرهای جدیدی از انواع مختلف را تعیین کرده اند.سطح دشواری تا کنون تراورس روی دیوار بزنگی «مسیر استادان» در نظر گرفته شده است.
سنگ مصنوعی "دیوار بزنگی"
هر منطقه از کشور با معماری اصیل خود متمایز می شود که بر ویژگی های ملی و سنت های فرهنگی تأکید دارد. در قفقاز، سنگ طبیعی همیشه به عنوان مصالح ساختمانی مورد استفاده قرار گرفته است. برج ها و خانه های مشخصه این منطقه قرن ها پابرجا بوده و توجه گردشگران را به خود جلب می کند.
با توسعه فناوری‌های ساختمانی، مواد جدیدی برای روکش کردن خانه‌ها ظاهر شده‌اند که به ساختمان‌ها ظاهری رنگارنگ می‌دهند. یکی از آنها "دیوار بزنگی" – سنگ تزئینی است که از سازه های سنگی مختلف تقلید می کند. سنگ تراشی از این متریال شیک و مدرن به نظر می رسد.
سنگ مصنوعی بافتی صاف دارد، بنابراین به راحتی می توان آن را گذاشت. برای روکش کردن نمای ساختمان ها، دکوراسیون داخلی آشپزخانه یا راهرو و همچنین بارها و کافه ها به سبک ملی استفاده می شود. دیوارهای پوشیده شده با سنگ های چند رنگ و بافت به طور همزمان منظره زیبایی دارند.
چگونه به دیوار بزنگی برسیم
بسیاری از گردشگران و ورزشکاران با سطوح مختلف تمرینی توسط دیوار بزنگی جذب می شوند. چگونه به کمپ برسیم؟ این سوال برای کسانی که برای اولین بار تعطیلات خود را در کوهستان سپری می کنند، نگران کننده است. برای رسیدن به کمپ کوهستانی، باید برای منطقه مرزی گذرنامه صادر کنید. برای انجام این کار، باید یک درخواست برای مدیر ارسال کنید. کمپ آلپاین "بزنگی" دارای انتقال در جهت جلو و عقب از ایستگاه های راه آهن استو فرودگاه های نالچیک، پیاتیگورسک، مینرالنی وودی. گردشگران با اتوبوس های راحت به مقصد تحویل داده می شوند، مسیر توسط راهنماها و باربرها ارائه می شود.
کسانی که می خواهند با ماشین شخصی خود به کمپ بروند باید بدانند که فقط یک SUV می تواند در جاده عبور کند. از نالچیک با تاکسی می توان به روستای بزنگی رسید، علاوه بر این، یک اتوبوس معمولی روزانه یک بار به سمت روستا حرکت می کند.
