میدان مریخ. Champ de Mars، پاریس. میدان مریخ - تاریخ

2024 نویسنده: Harold Hamphrey | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:12

در چندین شهر بزرگ جهان منطقه ای با نام عجیب Champ de Mars وجود دارد. یعنی چی؟

همه این مکان ها به نام پردیس مارتیوس روم باستان نامگذاری شده اند، و بنابراین، برای درک معنای میدان های متعدد مریخ، نمی توانیم بدون گشت و گذار عمیق در تاریخ انجام دهیم. بیایید بفهمیم که این پدیده از کجا آمده است، اکنون چه شکلی به خود گرفته است.

میدان مریخ: تاریخ

در زمان های قدیم هیچ کس جز نگهبانان نمی توانست با سلاح وارد شهر شود. اما ارتش چطور؟ برای او، در واقع، پادگان هایی خارج از دیوارها ساخته شد. در واقع، اینها شهرهای نظامی واقعی بودند: علاوه بر پادگان، یک بیمارستان، کارگاه های اسلحه سازی، زرادخانه، میدانی برای آموزش و نبردهای ساختگی وجود داشت. همه اینها با هم پردیس (کامپوس در لاتین) نامیده می شد. از آنجایی که اردوگاه توسط ارتش اشغال شده بود، تحت نظارت خدای جنگ - مریخ بود. در رم، این مکان در ساحل چپ تیبر قرار داشت و در یک زمین پست بین تپه های کاپیتول، پینتیوس و کویرینال قرار داشت. محراب کوچکی برای خدای جنگجو در مرکز محوطه دانشگاه قرار داشت.

پس از دوران تارکینیان، به ویژه در اواخر جمهوری، پردیس مارتیوس وضعیت و ظاهر خود را تغییر داد. جلسات عمومی بر روی آن ترتیب داده شد، گاهی اوقات مرورهای نظامی، مسابقات ورزشی برگزار می شد.(کمیته قرن)، حتی اعدام نیز انجام شد. هر سال جشن اکوئیریوس در اینجا با مسابقات اسب دوانی و ارابه‌های سواری برگزار می‌شد. از آنجایی که میدان بزرگ بود، چندین رویداد همزمان در حال وقوع بود و بسیاری از تماشاگران می‌توانستند سرگرمی‌های دلخواه خود را پیدا کنند.

سرنوشت بعدی میدان مریخ

زمانی که ژولیوس سزار شروع به حکومت بر روم کرد، شهر نظامی به تپه سلیو نقل مکان کرد. غیرنظامیان عادی شهر شروع به استقرار در میدان مریخ کردند. اما این نام در توپونیوم حفظ شده است. متعاقباً، این فضای هلالی شکل عظیم شروع به ساخته شدن کرد. بسیاری از سازه های معماری جالب بر روی آن ساخته شده است، به عنوان مثال، پانتئون. از آنجایی که قلمرو شهر نظامی اصلی شامل گورستانی بود که در آن خاکستر سربازانی که برای میهن جان باختند نگهداری می شد، در آینده، شهروندان همچنان به قهرمانان خود در این مکان احترام می گذاشتند، که برای آن معبد پانتئون ساخته شد، که زینت بخش است. میدان مریخ. رم یک فضای بزرگ توسعه نیافته را از دست داده است، اما به طرز مقدسی خاطره این مکان باشکوه را حفظ می کند.

زمین های دیگر اختصاص داده شده به قهرمانان سقوط کرده

بر اساس قیاس با "Campus Martius" در رم، مکان های مشابهی در شهرهای بزرگ دیگر شروع به ایجاد کردند. قابل ذکر است که در ابتدا هدف آنها همان شهر ابدی بود. آنها یک عملکرد نظامی برای رزمایش سرباز و بازبینی تشریفاتی انجام دادند. و تنها پس از آن، قرن ها بعد، آنها به عنوان یادبودی از جلال قهرمانانی که برای میهن کشته شدند تلقی شدند.

در برخی شهرها شعله جاویدان در چنین میدان هایی افروخته می شود. طبیعتاً در چنین مکان هاییقربانگاه مریخ دیگر ساخته نشد، اما نام باقی ماند. شاید به این دلیل که مد برای دوران باستان وجود داشت. بدین ترتیب، مزارع اختصاص داده شده به خدای جنگ در سرزمین هایی بسیار دور از روم پدیدار شد. Champ de Mars چه شهرهایی دارد؟ پاریس، آتن، نورنبرگ و حتی سن پترزبورگ. جالب ترین هم از نظر تاریخی و هم از نظر معماری Champ de Mars در پایتخت فرانسه است. و آموزنده ترین - در شهر نورنبرگ آلمان.

محل رژه پاریس برای مانورهای نظامی

در سال 1751، لویی پانزدهم پادشاه فرانسه دستور ساخت یک مدرسه نظامی در ساحل چپ رود سن را صادر کرد. قرار بود پسران خانواده های نجیب فقیر در آنجا تحصیل کنند (معلوم است که یکی از دانشجویان این موسسه ناپلئون بناپارت جوان بود). در مجاورت مدرسه، علفزار وسیع و همواری قرار داشت که برای تمرینات نظامی در نظر گرفته شده بود. در اینجا شاه نیز میزبان رژه ها بود. این فضای نزدیک موزه لوور Champ de Mars نام گرفت.

پاریس از این منطقه وسیع و مناسب برای تجمع تعداد زیادی از مردم قدردانی کرد. در اینجا اولین قانون اساسی سوگند یاد کرد. برخی از وقایع انقلاب فرانسه در سال 1791 نیز در این میدان رخ داد. یک فضای بزرگ و توسعه نیافته تقریباً در مرکز شهر توسط پاریسی ها برای نیازهای مختلف مورد استفاده قرار می گرفت. در اینجا نه تنها جشنواره های مردمی برگزار شد، بلکه اولین آزمایش ها در مورد تسلط بر فضای هوایی نیز انجام شد. در سال 1784، بلانچارد، پیشگام در این منطقه، از Champ de Mars با یک بالن کنترل شده به آسمان رفت.

اضافه خوب. بنای باشکوه

میدان مریخ،در بیش از بیست هکتار در امتداد کوای برانلی، بر خلاف همتای رومی خود، توسعه نیافته باقی ماند. این نقش یک هیپودروم شهری را در 1833-1860 بازی کرد، سپس نمایشگاه هایی از دستاوردهای علمی جهانی در اینجا برگزار شد. بنابراین، هنگامی که گوستاو ایفل پروژه برج خود را به پاریس ارائه کرد، تصمیم گرفته شد که آن را در نزدیکی Champ de Mars بسازند. طراحی روباز آهنی به طرز شگفت انگیزی در چارچوب سبز چمنزارها قرار می گیرد. اکنون میلیون ها گردشگر برای تماشای و عکاسی از برج ایفل از Champ de Mars به این شهر می آیند. لبه طبیعی میدان، گنبد طلایی ساختمان معذورین و مدرسه نظامی است. بنابراین، خود پاریسی‌ها دوست دارند پیک‌نیک‌هایی را روی چمن‌های چمن‌ها ترتیب دهند و حتی عصر با شمع به میدان بیایند.

Champ de Mars در آتن

این یادبود در یونانی جدید Πεδίον του Άρεως (Pedion tou Areos) نامیده می شود. این بنا در سال 1934 برای گرامیداشت قهرمانان انقلاب آزادیبخش ملی 1821 ساخته شد. بر اساس قیاس با Champ de Mars پاریس، این بنای یادبود به خدای جنگ - آرئوس اختصاص داده شد. قابل ذکر است که مجسمه او را در هیچ کجا نخواهید دید، اما مجسمه پالاس آتنا تاج یادبود شکوه است. برخلاف چمنزارهای سرسبز پایتخت فرانسه، این بنای تاریخی یک پارک سایه دار است. آب و هوای کوچک منطقه سبز در مرکز شهر (از اینجا فقط یک کیلومتر تا میدان اومونیا فاصله دارد) به گونه ای است که در تابستان دمای اینجا دو درجه کمتر از هر جای دیگری در آتن است. در جلوی ورودی اصلی مجسمه ای از پادشاه یونان کنستانتین اول سوار بر اسب وجود دارد. در پارک به جزمجسمه‌های بیست و یک قهرمان انقلاب نیز در آنجا قبر سربازان انگلیسی، نیوزلندی و استرالیایی وجود دارد که در جنگ جهانی دوم در نبرد برای یونان کشته شدند.

تاریخچه میدان مریخ در سن پترزبورگ

یک قرن پس از تأسیس سنت پترزبورگ، میدان مریخ در این شهر ایجاد شد. با این حال، در ابتدا آن را سرگرم کننده نامیدند، زیرا جشن های Maslenitsa در قلمرو توسعه نیافته برگزار می شد. کمی در غرب باغ تابستانی قرار داشت. در قرن هجدهم، این مکان شروع به نامگذاری علفزار بزرگ کرد.

نام و عملکرد این مکان با به تخت نشستن امپراتور الیزاوتا پترونا تغییر کرد. این میدان با احترام شروع به نامیده شدن علفزار تزاریتسین کرد. میزبان بررسی و رژه نظامی بود. و از آنجایی که در روسیه همیشه مد برای پاریس وجود داشته است، در اواخر قرن 18-19 تصمیم گرفته شد که تزاریتسین لوگ را میدان مریخ بنامیم. پاول اول دستور داد بخشی از محوطه ای که به سرعت ساخته شده بود را با یک توری فرفورژه محصور کند و پارکی با چمن ها و کوچه ها بسازد. در سال 1801، به دستور همین امپراتور، یادبودهایی برای فرماندهان سووروف و رومیانتسف ساخته شد.

تغییر از چمنزار به مربع

سالها گذشت، سنت پترزبورگ توسعه یافت و همراه با آن، تغییراتی بر میدان مریخ نیز تأثیر گذاشت. دو مجسمه ای که آن را زینت داده بودند به نقاط دیگر شهر منتقل شدند. بنابراین، بنای یادبود فرمانده P. A. Rumyantsev توسط معمار V. F. Brenn در سال 1818 به جزیره Vasilyevsky منتقل شد. و در زمان امپراتور اسکندر اول، مجسمه فیلد مارشال بزرگ نیز جابجا شد. حالا او مقابل پل ترینیتی ایستاده استکاخ مرمر و خانه کنت سالتیکوف. در واقع، این نیز بخشی از چمنزار تزاریتینو است که فقط به یک منطقه جداگانه جدا شده است که به نام فیلد مارشال نامگذاری شده است.

بنای یادبود سووروف در میدان مریخ، در مویکا، قابل ذکر است. در امپراتوری روسیه، این اولین بنای یادبود یک فرد بدون تاج و تخت بود. مجسمه ساز M. I. کوزلوفسکی که در سالهای 1799-1800 با فرمان پل اول روی این بنا کار می کرد، به شباهت پرتره مجسمه و اصل اهمیت خاصی نمی داد. بلکه تصویری جمعی و حماسی از فرمانده پیروز است. مجسمه برنزی روی یک پایه لباس توگا عتیقه پوشیده است. او یک شمشیر در دست راست و یک سپر در دست چپ دارد. سووروف در کسوت مریخ خدای جنگ در مقابل ما ظاهر می شود.

تبدیل به یادبود شکوه

پس از اینکه Champ de Mars بناهای یادبود دو فرمانده را از دست داد، چیزی بیشتر نشان دهنده رابطه این مکان با جنگ و نبردها نیست. با این حال، نام باقی می ماند. بنابراین، وقتی این سوال مطرح شد که افرادی که در جریان انقلاب فوریه 1917 کشته شدند، کجا دفن شوند، پیشنهاد دیگری وجود نداشت: گور دسته جمعی باید در میدان مریخ قرار گیرد. بعدها، دفن جدید کارگران کشته شده در قیام یاروسلاول در تابستان 1918، شرکت کنندگان در دفاع از شهر در برابر نیروهای یودنیچ، و همچنین چهره های مرده انقلاب M. Uritsky، V. Volodarsky، تفنگداران لتونی و دیگران. شروع به ظاهر شدن در آنجا کرد. قرار شد با افتتاح یادبود یاد و خاطره قهرمانان جاودانه شود. از گرانیت خاکستری و صورتی ساخته شده است. زمان افتتاحیه همزمان با دومین سالگرد انقلاب اکتبر بود. اما خود میدان به میدان قربانیان انقلاب تغییر نام داد.

عرصه پیروزی به محل شرم تبدیل شد

در مارس 1935، آلمان نازی تصمیم گرفت میدان مریخ خود را به دست آورد. قرار بود این مکان فقط محلی برای مانورها و تمرینات برای سربازان ورماخت نباشد. قرار بود در اینجا کنگره های حزبی و همچنین رژه ای به افتخار رهایی جهان از "طاعون کمونیسم و سلطه سامی ها" برگزار شود. به همین دلیل است که قرار بود ساخت قرن باشد - بزرگترین Champ de Mars در اروپا. عکس های آن سال ها نشان می دهد که فضای اختصاص داده شده به محل رژه به اندازه هشتاد زمین فوتبال بوده است! با همان روحیه مگالومانیا، جایگاه هایی برای 250000 تماشاگر طراحی شده بود. این عرصه قرار بود توسط بیست و چهار برج احاطه شود (یازده تای آنها تا سال 1945 ساخته شد)، و سکوی فوهر با گروه مجسمه‌سازی الهه پیروزی، ویکتوریا، با جنگجویان تاج گذاری می‌شد. و چه نتیجه ای حاصل شد؟ بیایید بگوییم که یک میدان بزرگ رژه در نورنبرگ طراحی شد، جایی که، همانطور که می دانید، جلسات استماع در مورد روند نازی های متهم به جنایت علیه بشریت برگزار شد. یک داستان واقعاً روشنگر!