وقتی مردم برای اولین بار به تایلند می روند، اغلب از بانکوک، پاتایا، پوکت و جاهایی که همه درباره آنها شنیده اند دیدن می کنند. اما برای بار دوم و سوم آنها چیزی منحصر به فرد و بی سابقه می خواهند. و، البته، جزایر وجود دارد. کرابی (این نام استان و مرکز آن است) در خلیج آندامان بهترین توصیه است.
این بهشت است با گیاهان و جانوران شگفت انگیز… سرزمینی که پس از یک موج روان، نرم تنان کوچک و سخت پوستان زیادی روی شن ها باقی می مانند (به همین دلیل است که منطقه محلی چنین نامی دارد). جایی که، مانند قارچ‌های ساقه‌دار عجیب، از اعماق صخره‌های دریا بیرون می‌آیند… گردشگرانی به اینجا می‌آیند که دقیقاً می‌دانند چه چیزی می‌توانید از زندگی بگیرید. آنها از همه جا می آیند تا جزایر را تحسین کنند.
خود کرابی هم خیلی خوبه. مرکز آن کوچک است، اما در آنجا خریدهای خوب و ارزان پیدا می کنید. خود شهر در سرزمین اصلی واقع شده است، اما رودخانه های زیادی در نزدیکی آن وجود دارد که - همراه با آب های دریا - هزارتوهای کامل را در جنگلی تشکیل می دهند که از حرا تشکیل شده است. آنها برای شنا کردن بسیار جالب هستند.قایق‌هایی با «دم بلند» (در واقع یک وسیله حمل‌ونقل بسیار محبوب در تایلند، زمانی که موتور با یک میله بالا و پایین می‌رود تا از آب کم عمق هدایت شود).
علاوه بر این، غارهای آهکی جالب زیادی با بقایای استالاگمیت ها و استالاکتیت ها و همچنین چشمه های آب گرم طبیعی درست در جنگل های بارانی وجود دارد. نزدیکترین جاذبه معبد ببر بودایی (وات تام سوآ) است. یکی از زیارتگاه های این مجموعه بر فراز کوهی قرار دارد که بیش از یک و نیم هزار پله به آن منتهی می شود. فقط شجاع ترین ها در چنین مسیر دشواری تصمیم می گیرند، به خصوص در گرما. اما تایلند الهام بخش مهمانان برای چنین شاهکاری نیست.
جزیره کرابی - اینگونه است که گردشگران گاهی اوقات به شوخی به Railay می گویند. این هم یکی دیگر از «ترفندهای» سرزمین اصلی استان. شبه جزیره ای که به داخل دریا بیرون زده و از یک طرف از شهر کرابی و از طرف دیگر از دهکده ماهیگیری (و اکنون استراحتگاه شیک Aonang) جدا شده است. این صخره‌های وحشی به پناهگاه بسیاری از ماکاک‌ها تبدیل شده‌اند که گردشگران عاشق غذا دادن به آنها هستند. این میمون‌ها خودشان از صخره‌ها به داخل آب می‌پرند، شادی می‌کنند و شیرجه می‌زنند - فقط برای سرگرمی. شما فقط با قایق می توانید به اینجا برسید، زیرا کوه های شیب دار دویست متری صعب العبور هستند. چندین هتل در خود شبه جزیره وجود دارد، هم هتل های بوتیک پنج ستاره و هم هتل های ارزان قیمتی که برای کوله گردها طراحی شده اند. از Railay می توانید جزایر واقعی را ببینید. کرابی به خاطر صخره های ریز اما به طرز شگفت انگیزی که از آب بیرون زده مشهور است. اما جزیره پودا هدف سفرهای بسیاری است. پس از اتمام آنها در شنیدر ساحل، گردشگران گوشت و ماهی را روی آتش سرخ می کنند. یا جزیره مرغ که شبیه مرغی با گردن صد متری و پرهای جنگل است. یک تف شنی طولانی از آن دور می شود. وقتی انسان روی آن پا می گذارد، به نظر می رسد که فقط روی آب راه می رود. در اینجا جزایر دیگری نیز وجود دارد. کرابی اغلب با نام "هنگ" همراه است. این جزیره بزرگتر است که از خشکی دورتر است. زمانی در اثر سونامی به شدت آسیب دید و بنای یادبود کشته شدگان در آنجا وجود دارد. راهنماها به گردشگران دریاچه داخلی را نشان می‌دهند که تنها از طریق یک کانال باریک می‌توان به آن رسید که در هنگام جزر و مد ناپدید می‌شود.
اما بیش از یک بار، و نه حتی دو بار، باید برای بازدید از تمام جزایر کرابی به اینجا بیایید. نقشه به ما نشان می دهد که تعداد زیادی از آنها در اینجا وجود دارد - تعداد زیادی وجود دارد و موارد کوچکتر نیز وجود دارد. و اگر به اطراف تمام جزایر نزدیک شهر کرابی نگاهی بیندازید، باز هم مناطق بزرگی مانند کوه لانتا وجود خواهد داشت. و همچنین یک مجمع الجزایر در استان مجاور فانگ نگا. (از جمله جزیره جیمز باند). و حتی دورتر - یک ساعت رانندگی - زیباترین مکان های تایلند هستند. به عنوان مثال جزیره فی فی، جایی که فیلم معروف با بازی دی کاپریو در آن فیلمبرداری شد.
در یک کلام، این مناظر زیبا و عجیب، با آب آبی مایل به سبز یا کریستالی، ماسه های سفید یا زرد، صخره هایی که میمون ها، مارمولک ها و رنگ های شگفت انگیز پرندگان در آن کمین کرده اند، برای همیشه در خاطر و قلب شما باقی خواهند ماند. شما فقط باید یک بار آنها را ببینید.
