Tu-244 - هواپیمای مسافربری مافوق صوت

2024 نویسنده: Harold Hamphrey | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:12

بعد از اینکه شخصی شروع به تسلط بر گستره های بهشت کرد، همیشه به دنبال بهبود هواپیماها تا حد ممکن بود تا آنها را قابل اطمینان تر، سریع تر و جادارتر کند. یکی از پیشرفته ترین اختراعات بشر در این راستا هواپیماهای مسافربری مافوق صوت هستند. اما متأسفانه، به استثنای موارد نادر، اکثر توسعه ها بسته شده اند یا در حال حاضر در مرحله پروژه هستند. یکی از این پروژه ها هواپیمای مسافربری مافوق صوت Tu-244 است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

سریعتر از صدا

اما قبل از اینکه مستقیماً در مورد Tu-244 صحبت کنیم، اجازه دهید یک انحراف کوتاه به تاریخچه غلبه بر سرعت صوت توسط بشر داشته باشیم، زیرا این هواپیما ادامه مستقیم پیشرفت های علمی در این راستا خواهد بود.

انگیزه قابل توجهی برای توسعه هوانوردی توسط جنگ جهانی دوم ایجاد شد. پس از آن بود که پروژه های واقعی هواپیما با موتورهای جت ظاهر شد که قادر به رسیدن به سرعت های بیشتر از پیچ ها بودند. از نیمه دوم دهه 40 قرن گذشته، آنها به طور فعال در هوانوردی نظامی و غیرنظامی به کار گرفته شدند.

کار بعدی به حداکثر رساندن بودسرعت هواپیما اگر رسیدن به سد مافوق صوت، صرفاً با افزایش قدرت موتورها، دشوار نبود، پس غلبه بر آن مشکل مهمی بود، زیرا قوانین آیرودینامیک در چنین سرعت هایی تغییر می کند.

با این وجود ، اولین پیروزی در مسابقه با صدا قبلاً در سال 1947 در یک هواپیمای آزمایشی آمریکایی به دست آمد ، اما استفاده انبوه از فناوری های مافوق صوت فقط در اواخر دهه 50 - اوایل دهه 60 قرن بیستم در هوانوردی نظامی آغاز شد. مدل های تولیدی مانند MiG-19، آمریکای شمالی A-5 Vigilante، Convair F-102 Delta Dagger و بسیاری دیگر ظاهر شدند.

هوایی مافوق صوت مسافری

اما هوانوردی غیرنظامی بسیار بدشانس است. اولین هواپیمای مسافربری مافوق صوت تنها در اواخر دهه 60 ظاهر شد. و تا به امروز، تنها دو مدل سریال ایجاد شده است - Tu-144 شوروی و کنکورد فرانسوی-بریتانیایی. اینها هواپیماهای معمولی دوربرد بودند. Tu-144 از سال 1975 تا 1978 و کنکورد از سال 1976 تا 2003 فعال بودند. بنابراین، در حال حاضر، حتی یک هواپیمای مافوق صوت برای حمل و نقل هوایی مسافر استفاده نمی شود.

پروژه های زیادی برای ساخت هواپیماهای سوپر و مافوق صوت وجود داشت، اما برخی از آنها در نهایت بسته شدند (داگلاس 2229، سوپر کاراول، تی-4، و غیره)، در حالی که اجرای برخی دیگر به طول انجامید. مدت زمان نامحدودی (موتورهای واکنش A2، SpaceLiner، نسل بعدی حمل و نقل مافوق صوت). پروژه هواپیمای Tu-244 نیز متعلق به دومی است.

شروع توسعه

یک پروژه هواپیمایی کهقرار بود جایگزین Tu-144 شود، دفتر طراحی توپولف در زمان شوروی، در اوایل دهه 70 قرن گذشته راه اندازی شد. هنگام طراحی یک هواپیمای جدید، طراحان از پیشرفت های قبلی آن، کنکورد و همچنین موادی از همکاران آمریکایی که در کار شرکت داشتند، استفاده کردند. همه تحولات تحت رهبری الکسی آندریویچ توپولف انجام شد.

در سال 1973، هواپیمای پیش بینی شده Tu-244 نام گرفت.

اهداف پروژه

هدف اصلی این پروژه ایجاد یک هواپیمای مسافربری مافوق صوت واقعاً رقابتی در مقایسه با هواپیماهای جت زیر صوت بود. تقریباً تنها مزیت اولی نسبت به دومی افزایش سرعت بود. از همه جهات دیگر، هواپیماهای مافوق صوت از رقبای کندتر خود بهتر عمل کردند. حمل و نقل مسافر در آنها صرفاً به صرفه نبود. علاوه بر این، پرواز بر روی آنها خطرناکتر از هواپیماهای ساده با موتور جت بود. به هر حال، عامل دوم، دلیل رسمی توقف عملیات اولین هواپیمای مافوق صوت Tu-144 تنها چند ماه پس از شروع آن شد.

بنابراین، این دقیقاً راه حل این مشکلات بود که در برابر توسعه دهندگان Tu-244 قرار گرفت. هواپیما باید قابل اعتماد، سریع باشد، اما در عین حال، عملیات آن برای حمل و نقل مسافران باید از نظر اقتصادی سودآور باشد.

مشخصات

مدل نهایی هواپیمای Tu - 244 که برای توسعه پذیرفته شد، دارای مشخصات فنی و زیر بود.ویژگی های عملیاتی.

خدمه هواپیمای مسافربری شامل سه نفر بودند. ظرفیت کابین به میزان 300 مسافر گرفته شد. درست است، در نسخه نهایی پروژه باید به 254 نفر کاهش می یافت، اما در هر صورت بسیار بیشتر از Tu-154 بود که فقط 150 مسافر را در خود جای می داد.

سرعت کروز برنامه ریزی شده 2.175 هزار کیلومتر در ساعت بود که دو برابر سرعت صوت بود. برای مقایسه، همین شاخص برای Tu-144 2300 هزار کیلومتر در ساعت و برای کنکورد 2125 هزار کیلومتر در ساعت بود. یعنی قرار بود این هواپیما کمی کندتر از هواپیمای قبلی خود ساخته شود اما به همین دلیل ظرفیت آن را به میزان قابل توجهی افزایش می داد که قرار بود از حمل و نقل مسافر سود اقتصادی داشته باشد. پیشرانه توسط چهار موتور توربوفن تامین می شد. برد پرواز هواپیمای جدید 7500-9200 کیلومتر بود. ظرفیت بار - 300 تن.

قرار بود هواپیمای مسافربری 88 متر طول، 15 متر ارتفاع، با طول بال 45 متر و سطح کاری 965 متر باشد2.

تفاوت خارجی اصلی بین هواپیمای جدید و Tu-144 تغییر در طراحی دماغه بود.

توسعه ادامه

پروژه ساخت نسل دوم هواپیمای مافوق صوت Tu-244 ماهیت نسبتاً طولانی داشت و چندین بار دستخوش تغییرات قابل توجهی شد. با این وجود، حتی پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، دفتر طراحی توپولف توسعه خود را در این جهت متوقف نکرد. به عنوان مثال، در سال 1993، در نمایشگاه هوایی در فرانسه، اطلاعات دقیقی در مورد توسعه ارائه شد. با این حال،وضعیت اقتصادی کشور در دهه 90 نتوانست بر سرنوشت این پروژه تأثیر بگذارد. در واقع، سرنوشت او در هوا معلق ماند، اگرچه کار طراحی ادامه داشت و هیچ اعلام رسمی در مورد تعطیلی آن وجود نداشت. در این زمان بود که متخصصان آمریکایی شروع به پیوستن فعال به پروژه کردند، اگرچه تماس با آنها در زمان شوروی برقرار شد.

برای ادامه تحقیقات در مورد ایجاد هواپیماهای مسافربری مافوق صوت نسل دوم، در سال 1993 دو هواپیمای Tu-144 به آزمایشگاه های پرواز تبدیل شدند.

بستن یا انجماد؟

در زمینه تحولات جاری و اظهارات مبنی بر اینکه تا سال 2025 هواپیماهای TU-244 به تعداد 100 واحد وارد عملیات هوانوردی غیرنظامی خواهند شد، عدم وجود این پروژه در برنامه دولتی توسعه هوانوردی برای سال 2013 -2025 که در سال 2012 به تصویب رسید. باید گفت که این برنامه فاقد تعدادی پیشرفت قابل توجه دیگر نیز بود که تا آن زمان در صنعت هواپیماسازی امیدوارکننده به شمار می رفت، به عنوان مثال هواپیمای هوانوردی تجاری مافوق صوت Tu-444.

این واقعیت می تواند نشان دهد که پروژه Tu-244 یا در نهایت بسته شده است یا برای مدت نامحدودی منجمد شده است. در مورد دوم، عرضه این هواپیماهای مافوق صوت تنها بسیار دیرتر از سال 2025 امکان پذیر خواهد بود. با این حال، هیچ توضیح رسمی در این مورد داده نشده است، که میدان نسبتا گسترده ای را برای تفسیرهای مختلف باقی می گذارد.

چشم انداز

با توجه به همه موارد فوق، می توان گفت که پروژه Tu-244 در حال حاضر حداقل در هوا معلق است و احتمالاً حتی بسته شده است. هنوز اطلاعیه رسمی در مورد سرنوشت این پروژه منتشر نشده است. همچنین دلایل تعلیق یا تعطیلی دائمی آن بیان نشده است. اگرچه می توان تصور کرد که آنها ممکن است در کمبود بودجه عمومی برای تأمین مالی چنین تحولاتی، سودآوری اقتصادی پروژه یا این واقعیت که در 30 سال آینده به سادگی منسوخ شود و اکنون وظایف امیدوارکننده تری در دستور کار قرار گرفته است، باشد. با این حال، تأثیر هر سه عامل به طور همزمان کاملاً ممکن است.

در سال 2014، رسانه ها در مورد از سرگیری این پروژه گمانه زنی کردند، اما تاکنون تایید رسمی و همچنین تکذیب نشده اند.