Bolshaya Dmitrovka یکی از اولین خیابان های مسکو است. او در قرن چهاردهم به عنوان یک مسیر تجاری اصلی به سمت دمیتروف، نزدیک‌ترین شهر به ولگا، که بندر رودخانه در آن قرار داشت، شهرت یافت. در حال حاضر، این خیابان در قلمرو منطقه اداری مرکزی پایتخت واقع شده است.
تشکیل یک شهرک
Sloboda در دو طرف جاده به سمت دمیتروف در قرن چهاردهم شروع به شکل گیری کرد. بخش عمده ای از مردم صنعتگران و بازرگانان بودند. اسلوبودا دمیتروسکایا نامیده می شود، زیرا اکثر ساکنان آن از شهری به همین نام آمده اند.
قرن شانزدهم تا هفدهم
در قرن شانزدهم و هفدهم، مردم دمیتروفسکایا اسلوبودا دور از کرملین اسکان داده شدند. هدف آزادسازی مناطق سودآور برای اشراف محلی بود. با توسعه شهر، سکونتگاه مجبور شد حتی بیشتر در امتداد جاده حرکت کند. سرزمین‌های تازه اسکان‌یافته مالایا دمیتروفسکایا اسلوبودا نامیده می‌شوند.
قرن هجدهم
در اواسط قرن هجدهم، همهشهرک ها به عنوان خیابان در نظر گرفته می شدند و نام های امروزی داشتند - بولشایا دمیتروفکا، مالایا دمیتروفکا، خیابان نووسلوبودسکایا.
مقامات دادگاه آزادانه و به طور گسترده مستقر شدند: حیاط ها کل بلوک ها را اشغال کردند، خانه ها توسط ساختمان های بیرونی، باغ های سبزیجات و باغ ها احاطه شده بود. می شد در امتداد خیابان-جاده تا بارو خاکی که در امتداد خط بلوارهای مدرن قرار داشت راه رفت. دروازه های دیمیتروفسکی در آن ساخته شده بود تا خیابان جلوتر برود. زمانی که ساخت دیوارهای آجری شهر سفید در محل این بارو آغاز شد، دروازه های مذکور در نظر گرفته نشد. گمان می رود که این به دلایل امنیتی بوده است. همانطور که می دانید دروازه آسیب پذیرترین نقطه قلعه است. بنابراین ، بولشایا دمیتروفکا شروع به مسدود شدن با یک دیوار کرد. جهت طبیعی جاده مختل شد.
تاریخچه خانه 1
در قرن هفدهم، در محلی که ساختمان مجمع نجیب در آن قرار داشت، املاک وولینسکی به رخ کشیدند. این املاک تا پایان قرن 18 نزد وارثان این بویار باقی ماند. سپس خانه شماره 1 به فرماندار کل پایتخت دولگوروکی-کریمسکی - شاهزاده که با دختر بویار وولینسکی ازدواج کرد ، منتقل شد. در سال 1782، سیصد و نیم سازه مربع حیاط به ساختمانهای موجود اضافه شد که در مجاورت صومعه سوخته سنت جورج بود. در همان سال تالار ستون معروف خانه اصناف برای صاحب جدید ساخته شد. نویسنده این پروژه معمار کازاکوف بود. در اواخر دوران بارگاه های اعیان، ساختمان مجلس اعیان به عنوان مکانی شروع به کار کردبرگزاری کنسرت تقریباً همه افراد مشهور جهان از صحنه این سالن دیدن کرده اند.
خ. Bolshaya Dmitrovka محل بسیاری از بناهای تاریخی پایتخت است. از جمله خانه اتحادیه های کارگری است. این بنا که نمونه ای از معماری کلاسیک است در قرن هجدهم ساخته شده است. املاک قدیمی هنوز وضعیت یک مروارید تاریخی مسکو را دارد و همه اینها به لطف تلاش سازندگان، استعداد معمار و مراقبت محترمانه از این ساختمان شگفت انگیز است. این بنا به عنوان یک بنای معماری تحت حفاظت دولت است.
خانه 2
خیابان بولشایا دمیتروفکا محل سکونت شاهزادگان چرکاسکی بود. نمایندگان این خانواده بزرگ و اصیل تا اوایل قرن هفدهم در خانه شماره 2 زندگی می کردند. در سال 1821 ساختمان بازسازی شد. در سال 1869، جلسات حلقه هنری در داخل دیوارهای آن برگزار شد. اعضای دومی فقط هنرمندان مشهوری نبودند. استروفسکی، چایکوفسکی، پیسمسکی از آن بازدید کردند.
سرنوشت ساختمانهای دیگر
در خیابان. بولشایا دمیتروفکا حیاط های بزرگ زیادی داشت که متعلق به شاهزادگان ویازمسکی و کوزلوفسکی، پسران استرشنف، سالتیکوف، بوتورلین، شرمتیف و دیگران بود. در قرن هجدهم، آنها تقریباً کل خیابان را اشغال کردند و به تدریج جایگزین خانه های نمایندگان طبقات دیگر شدند. تنها استثناء حسابرسی کلیسا بود. گسترده ترین املاک که دارایی های خود را تا خیابان گسترش می دهد. Tverskoy متعلق به S altykovs بود. ساختمان اصلی شماره 17 در حال حاضر توسط تئاتر Nemirovich-Danchenko اشغال شده است.استانیسلاوسکی قبلاً، یک باغ زیبا در پشت خانه ساخته شده بود که تقریباً یک بلوک را اشغال می کرد.
ساختمان شماره شش
نخستین صاحبان خانه شاهزادگان شچرباتوف بودند، سپس او به سولودوونیکوف ها (بازرگانان) منتقل شد. با مشارکت مستقیم دومی، در سپیده دم قرن بیستم، ساختمان در ul. Bolshaya Dmitrovka، 6. تئاتر Operetta، که در دیوارهای ساختمان بازسازی شده سازماندهی شده است، هنوز هم خبره های زیبایی را خوشحال می کند. مدرن ترین تجهیزات صدا و نور به صورت هماهنگ در سالنی کلاسیک، دنج و زیبا قرار گرفته بود.
کتابخانه هنری در Bolshaya Dmitrovka
کتابخانه دولتی هنر روسیه مخزن ارزشمند گنجینه های هنر و فرهنگ روسیه و همچنین موسسه علمی و اطلاعاتی برجسته این کشور نامیده می شود. شکل گیری ظاهر معماری این بنا در قرن هجدهم تا نوزدهم اتفاق افتاد. این ساختمان نمونه ای از کلاسیک گرایی بالغ است. نمای آن با کمترین تغییرات تا به امروز باقی مانده است. در زمان های مختلف، املاک متعلق به N. E. Myasoedov و F. A. Tolstoy بود. دومی غنی‌ترین مجموعه کتاب‌ها و نسخه‌های خطی چاپ اولیه اسلاو-روسی را در اختیار داشت که در سال 1820 به کتابخانه عمومی سنت پترزبورگ فروخت. اندکی بعد، خود خانه زیر چکش رفت. از آغاز دهه 1830، او در اداره تئاترهای امپراتوری ثبت شد. بعدها مدرسه تئاتر پایتخت نیز به این ساختمان منتقل شد. به منظور گسترش، دو ساختمان دیگر در حیاط خانه احداث و سالن رقص تجهیز شد. دانش آموزان در مدرسه زندگی می کردندو معلمان.
در حال حاضر تزئینات داخلی نیمه اول قرن نوزدهم که تا به امروز تا حدودی در بنا حفظ شده است، تحت حفاظت ویژه قرار دارد.
Bolshaya Dmitrovka, 26
شورای فدراسیون از سال 1994 در این آدرس مستقر است. مجموعه ساختمان ها در سال 1983 ظاهر شد. معماران Sverdlovsky و Pokrovsky روی یک پروژه مسئول کار کردند. ساختمان سمت چپی که در امتداد خیابان کشیده شده بود متعاقباً بازسازی شد. سمت راست از سازه ای از پیش ساخته شده بود. در ابتدا O. P. Leve در این ساختمان زندگی می کرد. ساخت خانه در سال های 1884-1885 انجام شد. با توجه به پروژه زیکوف. در 1934-1937. مطابق با روند مد روز سازنده گرایی در آن زمان ظاهر شد.
قرن بیستم
در اوایل دهه 1920، بولشایا دمیتروفکا برای مدت کوتاهی به خیابان یوجین پوتیه، نویسنده بین المللی و یکی از شرکت کنندگان فعال در کمون پاریس تبدیل شد. در سال 1937 به پوشکینسکایا تغییر نام داد. این به خاطر صدمین سالگرد درگذشت این شاعر بزرگ بود. در سال 1994 بود که سرانجام نام تاریخی خود را به این خیابان بازگرداندند.
کار در مورد ترتیب منطقه عابر پیاده در Bolshaya Dmitrovka در سپتامبر 2013 به پایان رسید. طول آن کمی کمتر از یک کیلومتر (900 متر) است. در روند زیباسازی خیابان ها، نمای سی و هفت ساختمان ساماندهی شد، تابلوها و تابلوهای تبلیغاتی که اندازه مناسبی نداشتند، برچیده شدند. چراغ های خیابان قدیمی برداشته شدند، به جای آنها چراغ های جدید ظاهر شدند که با سیم به یکدیگر متصل نشده بودند -انقباضات علاوه بر این، بیش از یکصد مبل در فضای باز و نیمکت های گرانیتی و همچنین 180 دختر گل و 71 گلدان نصب شد.
نتیجه گیری
Bolshaya Dmitrovka مشهورترین خیابان شهری است. اکنون تقریباً کاملاً پیاده است. مسکووی ها و مهمانان شهر به قدم زدن در کنار ساختمان هایی که روح بیش از یک دوره را جذب کرده اند بسیار علاقه دارند.
