استپ سنگی در منطقه ورونژ: تاریخچه و اهمیت کار جنگلداری. واحه دوکوچایفسکی

2024 نویسنده: Harold Hamphrey | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:12

استپ سنگی یک ذخیره گاه طبیعی دولتی است. قلمرو وسیع آن، بیش از 5 هزار هکتار، در منطقه Voronezh منطقه Talovsky واقع شده است. وضعیت فعلی ذخیره خود را در 25 مه 1996 با حکم دولت فدراسیون روسیه دریافت کرد. ویژگی آن این است که به لطف فعالیت دست انسان، می توان در اینجا خاک های کلاسیک خاک سیاه و مناطق بکر استپی را حفظ کرد.

فضاهای استپی

طبیعت هدایای سخاوتمندانه زیادی به روسیه داده است: رودخانه ها و کوه ها، مواد معدنی و جنگل های بی پایان. تعداد کمی از مردم همه اینها را چنین هدیه غنی و حتی بیشتر از آن - پوشش خاک حاصلخیز می دانند. منطقه مرکزی چرنوزم کشور امروز شامل پنج منطقه است: کورسک، لیپتسک، بلگورود، تامبوف و ورونژ.

این زمین‌های غنی از دیرباز محل سکونت پنجه‌ها بوده است، اما تعداد آنها در مناطق جنگلی-استپی کم بود. برداشت برای مردم محلی بیش از حد کافی بوددر فقر زندگی کردن اما یورش عشایر استپ زمین را به زوال کشاند، آنها از دست به دست قبایل مختلف رفتند: آلان ها، خزرها، پچنگ ها. این منطقه یک استپ جنگلی بکر عظیم بود.

در طول تشکیل و تقویت دولت مسکو در اینجا، در مرزهای جنوبی آن، شهرهای قلعه ظاهر می شوند: ورونژ و بلگورود. از قرن 18، روسیه به طور فعال شروع به توسعه این قلمرو کرد. زمین ها شخم زده می شوند، از جمله استپ سنگی، محصول به مناطق مرکزی فرستاده می شود.

نمایشگاه جهانی در پاریس

در سال 1889، روسیه مورد تجلیل قرار گرفت: از او برای شرکت در نمایشگاه بین المللی سالانه دستاوردهای علم و فناوری دعوت شد. موفقیت های کشورهای اروپایی در این راستا پر شور بود.

مهم مطبوعات به نام برق. موتورهای بخار، ماشین آلات نساجی و یک دستگاه خودرو بنز ارائه شد. برج معروف ایفل دروازه ورودی چندین غرفه موزه بود. در پایان نمایشگاه قرار بود برچیده شود. و چگونه روسیه می تواند جامعه جهانی را شگفت زده کند؟

خاک سیاه چیست؟

زمین شناس و خاک شناس VV Dokuchaev مجموعه ای از خاک های روسیه را در نمایشگاه کشاورزی نشان داد. برای اولین بار در پاریس نمونه خاک، نقشه و آثار چاپی و علمی ارائه شد. V. I. Vernadsky به واسیلی واسیلیویچ کمک کرد. این نام دانشمندان بزرگ از نزدیک با استپ سنگی ورونژ مرتبط خواهد بود.

جایگاه مرکزی نمایشگاه در نمایشگاه توسط یکپارچه چرنوزم که به شکل مکعب حک شده بود اشغال شده بود. با دقت پوشانده شده بودگنبد شیشه ای بقیه مجموعه در اطراف آن قرار گرفته است. این نمونه که از خاک منطقه مرکزی چرنوزم روسیه گرفته شده است، حاوی 10 درصد هوموس بود. بنابراین در این نمایشگاه، دنیای علمی وارد طبقه بندی جهان طبیعی کارل لینه شد که شامل سه پادشاهی حیوانی، گیاهی و معدنی و چهارمی - پادشاهی خاک است.

دپارتمان خاکهای روسیه مدال طلای نمایشگاه را دریافت کرد و V. V. Dokuchaev نشان شایستگی در کشاورزی را دریافت کرد.

چرا محصولات در حال سقوط هستند؟

محصولاتی که در نواحی استپ های زمین سیاه جمع آوری شدند، همه رکوردهای قابل تصور را شکستند. زمین های بیشتری به زیر زمین های قابل کشت می رفتند. برای انجام این کار، زمین های بکر اولیه شخم زده شدند، جنگل ها قطع شدند، که منجر به ناپدید شدن حیوانات و پرندگان، به کم عمق شدن رودخانه ها شد. به دلایل نامعلوم، عملکرد مزارع شروع به کاهش کرد، محصولات زراعی مردند.

و 10 سال پس از نمایشگاه معروف، فاجعه‌ای وحشتناک در روسیه رخ داد. خشکسالی شدید محصول 20 استان زمین سیاه را خراب کرد. قحطی در کشور آغاز شد که در اثر آن کل خانواده ها و شهرک ها مردند.

در چنین موقعیت دشواری بالاخره صدای واسیلی واسیلیویچ دوکوچایف شنیده شد. او توانست همکاران خود و دولت کشور را متقاعد کند که فقیر شدن زمین نتیجه استفاده بی فکر از آن است. او مطمئن بود که همه چیز توسط خود مرد خراب شده است، "…به شدت پیوندهای طبیعی را در یک طبیعت واحد و جدایی ناپذیر نقض می کند."

آغاز "گشت ویژه ریاست جنگلداری وزارت زراعت و املاک دولتی"

4 ژوئن (22 مه، به سبک قدیمی)، 1892، "ویژهاکسپدیشن … "، به سرپرستی پروفسور دانشگاه سن پترزبورگ V. V. Dokuchaev. هدف از این کار انجام یک سری آزمایش به منظور به دست آوردن شواهدی در مورد امکان تغییرات آب و هوای انسانی و کاهش خشکی بود.

برای خلوص آزمایش، مناطق دور از رودخانه ها، در مناطق کم آب، که بیشتر در معرض طوفان های گرد و غبار بودند، انتخاب شدند. یکی از سه منطقه آزمایشی، استپ Kamennaya در منطقه Voronezh در منطقه Talovsky بود. یک برنامه عملیاتی برای دستیابی به هدف تعیین شده تدوین شد. امروزه به آن احیای جنگل می گویند.

اکسپدیشن ویژه… فعالیت‌ها

چرا جنگل ها بی رحمانه قطع شدند؟ بله، زیرا زمین زراعی جدید مورد نیاز بود. و دانشمندان متقاعد شدند که درختان با جذب مقدار زیادی آب توسط ریشه خود، به تدریج سطح آب های زیرزمینی را کاهش می دهند. اولین قدم در بازگرداندن فعالیت حیاتی طبیعت، بستن کمربندهای جنگلی بود.

به منظور انجام مشاهدات منظم (امروزه می گوییم - نظارت مداوم)، همراه با کاشت درختان، چاه هایی برای مستندسازی یا رد نتایج دانشمندان ساخته شد. یکی از آنها هنوز هم کار می کند، نام "چاه دوکوچایفسکی" را دارد. پیش از رویدادها، باید گفت که در طول سال های گذشته، سطح آب در استپ کامنایا در منطقه ورونژ 10 متر افزایش یافته است. اکنون برخی از مناطق حتی نیاز به زهکشی دارند.

کمربندهای جنگلی محافظ و مخازن مصنوعی

کار بزرگ آغاز شده استدرختکاری، تقویت دره ها و خندق ها. در 43 نوار محافظ، 80 کار آزمایشی در مدت زمان کوتاهی انجام شد که به جنگل‌بانان اجازه داد تا تاکتیک‌هایی را برای جنگل‌کاری استپ توسعه دهند. این کار قبلا هرگز انجام نشده است. فناوری کاشت و مراقبت از درختان مشخص شد، اندازه نوارهایی که برای این مکان ها بهینه بود محاسبه شد و مناسب ترین نوع درختان شناسایی شد.

در استپ سنگی، بلوط چنین درختی بود. به عنوان نژاد اصلی استفاده می شد. اما درختی است که به تنهایی نمی تواند رشد کند. بهترین «همراهان» در این شرایط برای او انتخاب شدند. علاوه بر این، بلوط به سرعت رشد نمی کند، و این کار باید با سرعتی سریع حل می شد.

در سال 1899، جنگلداری بر اساس کمربندهای جنگلی Dokuchaev سازماندهی شد. به کار آزمایشی که شروع شده بود ادامه داد و استپ سنگی ناحیه تالوفسکی وضعیت یک شیء علمی را به دست آورد.

زمین برای ایجاد حوضچه های آبشاری استفاده شد. کار انجام شده اجازه می دهد تا باران یا آب ذوب شده در نهرهای خشک شونده بی فایده پایین نیاید، بلکه در مخازن مخصوص ذخیره سازی جمع شود. اتفاقاً این امر باعث کاهش درجه تشکیل دره ها در منطقه شد.

حجم آب شروع به افزایش سطح آب های زیرزمینی کرد و به ایجاد یک ریزاقلیم کمک کرد. اولین نتایج آشکار "اکسپدیشن ویژه" ظاهر شد.

وقتی رعد و برق می آید

در روسیه نان به اندازه کافی وجود داشت و سالهای وحشتناک گرسنگی شروع به فراموشی کرد. بودجه برای کار "اکسپدیشن ویژه …" کمتر و کمتر شد. در سال 1897 ، واسیلی واسیلیویچ بیمار شد و مدتی کار کردبا اینرسی ادامه یافت و در سال 1909 متوقف شد.

رعد و برق زد. بلکه کاملا برعکس. خشکسالی که در سال 1911 رخ داد به همان اندازه بد بود که بیست سال قبل از آن بود. در استپ سنگی نزدیک ورونژ، یک ایستگاه کشاورزی آزمایشی به نام V. V. Dokuchaev فوراً بازسازی شد.

اما تا دهه 1920، واحه دوکوچایفسکی روزهای سختی را سپری می کرد. شرایط سخت کشور، فقدان یک رهبر مقتدر و بودجه، کار چندین ساله را تقریباً باطل کرد. کسانی بودند که حتی می خواستند شروع به قطع درختان "منسوخ" کنند. اما در دهه 1920، نیکولای ایوانوویچ واویلف به مدیریت ایستگاه رسید و احیای تأسیسات آغاز شد.

استپ گسترده است، استپ گسترده است

یک دانشمند سرشناس از همکارانش که آنجا را ترک کرده بودند دعوت کرد تا به کار بازگردند و کارکنان را با افراد جوان و با استعداد پر کرد. کار علمی شتاب بیشتری گرفته است.

K. E. Sobenevsky ثابت کرد که هیچ کمربند جنگلی "منسوخ" در "واحه" وجود ندارد، بلوط می تواند تقریبا برای همیشه بماند. آزمایش درختان مناسب برای مزارع جنگلی ادامه یافت. یک روش "راهروی" برای کاشت بلوط اختراع شد.

در سال 1927، درختکاری با شکل غیرعادی تأسیس شد. مسیرها از دایره مرکزی تابش می کردند. هر بخشي كه به اين ترتيب تشكيل شده بود با گياهاني از بخش معيني از جهان كاشته شد.

در این سالها، کار بر روی انتخاب محصولات کشاورزی آغاز شد که توسط موسسه کشاورزی فعلی نوار زمین سیاه مرکزی به نام آن انتخاب شد. V. V. Dokuchaev، واقع در استپ سنگی منطقه ورونژمنطقه تالوفسکی بهترین گونه های گندم، ذرت، آفتابگردان، سویا و سایر محصولات در اینجا ایجاد می شود.

در سالهای پس از جنگ، استپ سنگی به سطح حداکثر بازده نیروی کار سرمایه گذاری شده در آن رسید. چشم انداز استپی که توسط نیروی انسانی حفظ شده بود در مجاورت زمین های کشاورزی قرار داشت. آنها با یکدیگر تداخل نداشتند. همچنین خشکسالی سال 1946 با کمترین تلفات برای این سرزمین گذشت. برداشت در مزارع استپ Kamennaya در نزدیکی Buturlinovka 3-4 برابر بیشتر از سایر مناطق بود.

طرح استالین پس از جنگ برای دگرگونی طبیعت بر اساس مواد و نتیجه گیری های علمی کارکنان پژوهشکده بود.

پیاده روی در امتداد استپ سنگی

امروز اوضاع چطور است؟ اپراتورهای تور منطقه Voronezh سفرهای گشت و گذار به استپ سنگی را ارائه می دهند. چندین مسیر با طول های مختلف در اینجا گذاشته شده است که به شما امکان می دهد همه قابل توجه ترین آنها را ببینید. مسیرهای پیاده روی به گونه ای طراحی شده اند که به واحه دوکوچایف آسیبی وارد نشود.

جنگل های طبقه ای رشد کرده اند و به ارتفاع بیش از 20 متر رسیده اند. طبقه بالا البته بلوط و افرا است. در زیر آنها درختان نمدار و سیب قرار دارند. بیشتر گیلاس پرنده و اقاقیا. جنگل دست ساز به یک جنگل واقعی تبدیل شده است. دارکوب ها در اینجا ظاهر شدند، پرندگانی که بیرون از جنگل زندگی نمی کنند. به طور کلی بیش از 100 گونه پرنده در "واحه" لانه می کنند. حیوانات زیادی در جنگل ها وجود دارند: از گراز وحشی گرفته تا همستر.

سیستم آب، همچنین ساخته دست بشر، به کلمات جداگانه نیاز دارد. دریاچه های جنگلی که با درختان احاطه شده اند، اجازه نمی دهند حتی یک قطره آب از بین برود. اندازه آنها بسیار چشمگیر استآنچه مردم محلی برخی از آنها را دریا می نامند.