یکی از مهم ترین دیدنی های قزاقستان دریاچه بلخاش است. رتبه سیزدهم را در فهرست بزرگترین دریاچه های جهان به خود اختصاص داده است. این دریاچه منحصر به فرد است - توسط یک تنگه به دو قسمت تقسیم می شود. یک طرف تنگه آب شیرین و از طرف دیگر شور است. نام این دریاچه که از زبان‌های قزاقستانی، تاتاری و آلتای ترجمه شده است، به معنای «محوطه مرداب» است.
دریاچه بلخاش مانند تمام دیدنی های شرق افسانه زیبا و نسبتا غم انگیز خود را دارد.
در روزگاران قدیم، جادوگر توانا بلخاش دختری به نام ایلی داشت. مدتی گذشت و جادوگر تصمیم گرفت با او ازدواج کند. خواستگاران ثروتمند از سراسر جهان از این موضوع مطلع شدند و پس از مدتی کاروان هایی با هدایای غنی به خانه جادوگر رسیدند. اما در میان مدعیان ثروتمند قلب زیبایی، یک مرد جوان فقیر ساده بود - چوپان کاراتال، که ایلی در نگاه اول عاشق او شد. طبق معمول مسابقه ای بین دامادها برگزار شد که طبیعتا کاراتال برنده شد.
اما پدر خیانتکار علیرغم وعده های داده شده دختر زیبایش را به او نداد. پس از آن عاشقان تصمیم گرفتندفرار. جادوگر عصبانی با اطلاع از این موضوع، نفرین خود را بر آنان افکند و فراریان را به دو رودخانه تبدیل کرد که آب را از کوه ها می برد. برای اینکه رودها هرگز نتوانند به هم وصل شوند، پدر که از اندوه مضطرب شده بود بین آنها هجوم آورد و به دریاچه ای تبدیل شد که آن را بلخاش نامیدند.
دریاچه بلخاش اولین بار در نوشته های چینی باستان ذکر شده است. این چینی ها بودند که نزدیک ترین تمدن توسعه یافته بودند که توانستند با این منطقه آشنا شوند. زمین هایی را که در غرب دیوار معروف چین قرار داشت، «سی یو» می گفتند که به معنای لبه غربی است. این سرزمین ها قبلاً در سال 126 قبل از میلاد شناخته شده بودند. ه. قبلاً در سال ششصد و هفتم، چینی ها نقشه های 44 ایالت واقع در آن زمان در آسیا را تهیه کردند.
دریاچه بلخاش در سالهای 1644-1911 در مرز شمالی چین قرار داشت. در سال 1864 قراردادی بین روسیه و چین منعقد شد که به موجب آن بلخاش و تمام مناطق مجاور آن به تصرف روسیه درآمد.
در سالهای 1903-1904، دریاچه بلخاش توسط اکتشاف جغرافیدان روسی برگ مورد مطالعه قرار گرفت که در نتیجه مشخص شد دریاچه بلخاش فراتر از حوضه آرال-کاسپین قرار دارد و در گذشته هرگز به هم متصل نبوده اند. برگ به این نتیجه رسید که دریاچه هرگز خشک نمی شود و آب های آن شیرین است. با این حال، متذکر شد که در زمان های قدیم بلخاش خشک می شد و سپس با آبی که هنوز شور نشده بود پر می شد.
طبیعت باشکوه، محیطی زیبا، استراحت در ساحل شنی،ماهیگیری و شکار - همه اینها دریاچه بلخاش است. عکس قادر به ارائه تصویر کاملی از زیبایی این مکان ها نخواهد بود. دریاچه بلخاش - با چوب ماهیگیری در دست در محیطی آرام و آرام استراحت کنید. برای این کار، پایگاه های ماهیگیری متعددی در اینجا ایجاد شده است. حتی یک مبتدی هم بدون شکار نمی ماند.
پایگاه های توریستی در ساحل دریاچه تعطیلات بی نظیری را برای شما فراهم می کند - موج سواری، اسکوتر سواری، قایق، قایق بادبانی. اثر شفابخش آب این دریاچه و گل معدنی سولفید هیدروژن را احساس خواهید کرد.
