مجسمه زئوس سومین عجایب جهان است که متاسفانه تا به امروز باقی نمانده است. این شهر در المپیا، یک شهر یونان باستان، در 150 کیلومتری غرب آتن قرار داشت. این شهر به دلیل میزبانی بازی های المپیک مشهور بود. مسابقات در قرن هفتم قبل از میلاد شروع شد، اما پس از آن در مقیاس بزرگ نبود. با گذشت زمان، اخبار رقابت بین مردان برای قدرت و مهارت در بسیاری از کشورها پخش شد و نمایندگانی از مصر، سوریه، آسیای صغیر و سیسیل در المپیا گرد آمدند. این بازی ها ماهیت سیاسی پیدا کرده اند و برای تاکید بر اهمیت آنها، تصمیم گرفته شد معبدی برای خدای اصلی زئوس ساخته شود و مجسمه او ساخته شود.
در ابتدا معبد ساخته شد، معمار با استعداد یونانی Lebon بیش از 15 سال روی ساخت آن کار کرد. این سازه شبیه پناهگاه های یونانی آن زمان بود، فقط بسیار بزرگتر و مجلل تر بود. طول معبد زئوس 64 متر، عرض - 28 متر و ارتفاع - 20 متر بود و سقف آن توسط 13 ستون عظیم 10 متری پشتیبانی می شد. اما با این حال، یونانی ها با یک مکان مقدس کافی نبودند، آنها می خواستند خود زئوس در بازی های المپیک آنها حضور داشته باشد، بنابراین تصمیم گرفته شد مجسمه او را بسازند.
مجسمه زئوس المپیا ساخته یک آتنی استفیدیاس مجسمه ساز بر اساس گزارش های باقی مانده از شاهدان عینی، ارتفاع آن حدود 15 متر بوده است، به همین دلیل است که به سختی در معبد جا می شود. به نظر می رسید که اگر زئوس از تاج و تخت بلند شود ، سر او مستقیماً روی سقف قرار می گیرد. شکل تندرر از چوب حک شده بود. سپس فیدیاس صفحاتی از عاج صورتی را به قاب چوبی وصل کرد، بنابراین بدن خدا زنده به نظر می رسید. ریش، خرقه، عصای عقاب و مجسمه نایک از طلای جامد ریخته شده بود. تاج گل شاخه های زیتون که سر زئوس را زینت می دهد نیز از این فلز گرانبها ساخته شده است. برای ساخت این مجسمه بیش از 200 کیلوگرم طلا صرف شده است که تقریباً 9 میلیون دلار است.
مجسمه زئوس در المپیا در آن زمان چنان شاهکار بی نظیری بود که خبر آن در بسیاری از کشورها پخش شد، مردم ایالت های مجاور گرد هم آمدند تا به این شکوه نگاه کنند. خدا آنقدر طبیعی به نظر می رسید که به نظر می رسید او در حال بلند شدن است. طبق افسانه، پس از پایان کار فیدیاس بر روی مجسمه، او پرسید: "زئوس، آیا تو راضی هستی؟" در همان زمان، رعد و برق آمد و یونانیان این علامت را به عنوان پاسخی رضایت‌بخش در نظر گرفتند.
به مدت هفت قرن، مجسمه زئوس به همه شرکت کنندگان در بازی های المپیک لبخند می زد. در سال 391 م معبد توسط رومی ها بسته شد که در آن زمان مسیحیت را پذیرفتند. امپراطور روم تئودوسیوس اول که یک مسیحی بود، نسبت به هر چیزی که مربوط به بت پرستی بود نگرش منفی داشت، مسابقات و پرستش زئوس را ممنوع کرد.
مجسمه زئوس در آن زمان مورد تسلیم قرار گرفتغارت شد و آنچه از آن باقی مانده بود به قسطنطنیه فرستاده شد. اما این مجسمه قرار نبود زنده بماند، در آنجا به طور کامل در جریان آتش سوزی سوخت. بقایای معبد در سال 1875 کشف شد و در سال 1950 باستان شناسان به اندازه کافی خوش شانس بودند که کارگاه مجسمه ساز برجسته فیدیاس را پیدا کردند. این مکان ها به دقت مورد مطالعه قرار گرفتند، در نتیجه دانشمندان موفق شدند کشف کنند که مجسمه زئوس چگونه است و همچنین معبد تندر را احیا کنند.
