از نظر قانونی از سال 1953، و عملاً از سال 1948، مردم کره به دو بخش تقسیم شدند. کره جنوبی (یا جمهوری کره) دارای اقتصاد بازار است. یک جامعه دموکراتیک ویژگی های دیگری نیز دارد: سیستم چند حزبی، بیکاری و پایگاه های نظامی ایالات متحده. هیچ کدام از اینها در کره شمالی وجود ندارد. رمزگشایی نام اختصاری کشور می گوید که این کشور مردمی دموکراتیک است و حکومت در آن جمهوری است. و البته، همه اینها در کره شمالی است، حرف "K" نشان دهنده این است، و عدم وجود "C" نشان دهنده امید به آینده روشن مشترک برای کل شبه جزیره است.
چرا دموکراتیک؟
تصمیم در مورد حمایت نظامی از کره شمالی در طول جنگ 1950-1953 در مسکو و پکن اتخاذ شد. کیم ایل سونگ قبلاً تلاش هایی برای انجام یک حمله انجام داده بود، اما پس از آن استالین به آسیای جنوب شرقی نمی رسید و مائو تسه تونگ منابع کافی برای کمک های تمام عیار نداشت. در روسی (و همچنین در انگلیسی) نام چین و کره با یک حرف شروع می شود. تامل در مورد چگونگی تعیین یک دولت پرولتاریای جدید بر روی نقشه جهان،منجر به تصمیم منطقی برای اضافه کردن یک حرف شد، اگر فقط برای اشتباه نکردن جمهوری خلق چین و کره شمالی. رمزگشایی نام قطعاً باید حاوی کلمه "مردم" باشد. چین بدون دموکراسی کار کرده است. کره شمالی یک حرف اضافی «D» دریافت کرد. آزادی اضافه نکرد.
جغرافیا
تمام قلمرو شبه جزیره کره در شمال موازی 38 کشور کره شمالی است. رمزگشایی RK (RC) به قسمت جنوبی اطلاق می شود که با ردیف های وسیع سیم خاردار، میدان های مین (این یک منطقه غیرنظامی است) و مناطق مستحکم از نیمه دوم جدا شده است. این کشور دو خط مرزی دیگر دارد: با چین و فدراسیون روسیه. سواحل توسط دو دریا شسته می شود: ژاپن و زرد. پیونگ یانگ پایتخت است. مساحت آن بیش از 120 هزار کیلومتر مربع است. آب زیادی در کشور وجود دارد، سطح آن 130 کیلومتر مربع است، اما نوشیدن تنگ است، کافی نیست.
آب و هوای اینجا خشن است، می تواند در زمستان بسیار سرد و در تابستان تند باشد. با این حال، نام دیگری برای کره وجود دارد - "سرزمین آرامش صبح"، که به شیوایی از عشق ساکنان شبه جزیره به سرزمین خود، توانایی آنها در یافتن و قدردانی از لحظات خوش زندگی صحبت می کند.
Juche مردی در مرکز است
تقریباً کل جمعیت کشور (۹۹٪) باسواد هستند. اما این کافی نیست، کرهایهای شمال مدام در حال بهبود درک خود از دنیای اطراف خود هستند. ساده نیست. جوچه ایدئولوژی غالب در کره شمالی است. تفسیر این مفهوم نسبتاً مبهم است و ماهیتی انتزاعی - فلسفی دارد. در هسته خود، این یکی از انشعابات مارکسیسم بر مبنای کاملاً ماتریالیستی است کهبا این حال، مانع از دادن بسیاری از ویژگی های یک خدای شرقی به خالق آن، کیم ایل سونگ، و همچنین به نویسنده همکارش و در عین حال به پسرش، کیم جونگ ایل، نمی شود. اقدامات معجزه آسای متعدد این نظریه پردازان و فیلسوفان بر روی نقاشی ها اسیر می شود، آهنگ هایی درباره آنها ساخته می شود و در مرکز همه این شورش رنگ ها و ملودی ها مردی است که همه چیز به نام او در کره شمالی انجام می شود. رمزگشایی نام او کاملاً اضافی است.
اقتصاد
شاید این درک فلسفی از واقعیت است که به کره ای های سخت کوش و پیگیر تحت رهبری حزب کارگر کمک می کند تا بر ناملایمات فائق آیند و مشکلات را تحمل کنند، و بسیاری از آنها وجود دارد. امید به زندگی یک شهروند کره شمالی به طور متوسط کمتر از 64 سال است، بر اساس این شاخص، این کشور رتبه 149 را در رتبه بندی جهانی دارد. مراقبت های پزشکی به دلیل کمبود بودجه در وضعیت اسفناکی قرار دارد.
شریک تجاری اصلی کره شمالی چین است، اما گردش مالی کم است - تنها 2.8 میلیارد دلار آمریکا با کسری 1.3 میلیارد.
جمعیت کشور واقع در جنوب شرقی آسیا کوچک است - 23 میلیون نفر (2006). با وجود این، ارتش خلق از نظر تعداد پس از نیروهای مسلح هند، ایالات متحده و چین در رتبه دوم قرار دارد و بیش از یک میلیون سرنیزه دارد. آنها به سلاح های هسته ای و وسایل حمل و نقل آنها مسلح هستند.
سربازها برای مدت طولانی در اینجا خدمت می کنند، از 5 تا 12 سال.
وضعیت کلی اقتصاد توسط کارشناسان بین المللی به عنوان مرحله ای از رکود ارزیابی می شود، مشکلات در تمام زمینه های زندگی شهروندان کره شمالی وجود دارد. رمزگشاییتنها رسانه دیجیتال Gwangmen به معنای "اینترنت" است. شبکه به شبکه جهانی وب متصل نیست.