کانال ولگودونسک: ویژگی ها و توضیحات کانال

2024 نویسنده: Harold Hamphrey | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:12

کانال کشتیرانی ولگودونسک دون و ولگا را در نزدیکترین مکان به یکدیگر متصل می کند. در نزدیکی ولگوگراد واقع شده است. کانال ولگودونسک که عکس و توضیحات آن را در مقاله خواهید دید، بخشی از سیستم حمل و نقل در اعماق دریا است که در بخش اروپایی کشور ما فعال است.

اولین تلاش برای اتصال دو رودخانه

حتی در اواسط قرن شانزدهم، اولین تلاش برای اتصال دون و ولگا در محل نزدیکترین رویکرد آنها انجام شد. در سال 1569، سلیم دوم، سلطان ترک که به خاطر لشکرکشی به آستاراخان مشهور شد، دستور داد 22000 سرباز به دون اعزام شوند. آنها مجبور شدند کانالی را حفر کنند که این دو رودخانه را به هم وصل می کند. اما یک ماه بعد ترکها مجبور به عقب نشینی شدند. به گفته وقایع نگاران، آنها اعلام کردند که حتی همه مردم حتی برای 100 سال نمی توانند در اینجا کاری انجام دهند. اما آثاری از این تلاش برای اتصال این دو رودخانه تا به امروز باقی مانده است. این یک خندق عمیق است به نام دیوار ترکیه.

تلاش پیتر اول

پس از 130 سال، دومین تلاش برای ساخت کانال ولگودونسک توسط پیتر اول انجام شد.با این حال، آن نیز شکست خورد. در پایان سال 1701، ساخت و ساز تا حدی تکمیل شد و چندین قفل به طور کامل ساخته شد. اما در بحبوحه کار دستور تخریب کانال صادر شد چون جنگ با سوئد شروع شده بود. به هر حال، این پروژه نیز اثری از خود به جای گذاشت - پتروف وال، که در کنار شهری به همین نام واقع شده است.

ساخت کانال بین ولگا و دان به مکان دیگری - به منطقه دریاچه ایوان منتقل شد. کانال ایوانوفسکی که در اینجا ساخته شده است، از طریق دریاچه ایوان و رودخانه شات که از آن سرازیر می شد، رودخانه دون را به رودخانه Tsna (یکی از شاخه های اوکا) متصل می کرد. تقریباً 300 کشتی 5 سال پس از شروع ساخت از آن عبور کردند. با این حال، معلوم شد که این سیستم کم آب است.

پروژه های اصلی

بیش از 30 پروژه برای اتصال دان به ولگا قبل از سال 1917 ایجاد شد. اکثر آنها به سه گروه زیر تقسیم شدند:

• جنوبی که ارتباط مستقیم بین دریای آزوف و دریای خزر یا دهانه دون و ولگا را برنامه ریزی کرده بود؛
• وسط، که پروژه های ساخت کانال را در محل نزدیکترین رویکرد ولگا و دان متحد کرد؛
• شمالی، که شامل پروژه هایی برای اتصال شاخه های دان به شاخه های اوکا بود.

هیدرولوژیست ها بر این باورند که پروژه های شمالی نمی توانند جالب توجه باشند، زیرا آنها شامل تلاقی رودخانه های کم عمقی هستند که برای عبور کشتی های مدرن مناسب نیستند. پروژه های جنوبی هم موفق نبودند، چون مسیر کانال ها در این مورد خیلی طولانی بود که هزینه ساخت را بسیار بالا می برد. مهندسان تشخیص دادند که منطقی ترین آنها هستندپروژه های گروه میانی.

با این حال، هیچ یک از آنها تا اواسط قرن بیستم به نتیجه نرسیدند. دو شرایط مانع این کار شد. اول اینکه راه آهن صاحبان خصوصی داشت که مقاومت می کردند. ثانیاً ، حتی در مورد ساخت کانال ، حرکت کشتی ها فقط در بهار امکان پذیر بود ، زیرا فقط در آن زمان رودخانه ها پر جریان بودند. ناوبری تمام عیار بدون بازسازی در مقیاس بزرگ آنها قابل بحث نبود. با این وجود، لازم به ذکر است که پوزیرفسکی نستور پلاتنوویچ، مهندس هیدرولیک روسی، سهم زیادی در مطالعه تلاقی دو رودخانه و ولگا داشته است. او آهنگی را انتخاب کرد که برای کانال آینده مناسب باشد.

طبق طرح GOELRO، در سال 1920 دولت این کشور دوباره به مشکل ساخت کانال بازگشت. با این حال، پروژه آن تنها در اواسط دهه 1930 ایجاد شد. جنگ بزرگ میهنی مانع اجرای آن شد.

تأیید پروژه

در سال 1943، پس از پایان نبرد استالینگراد، کار از سر گرفته شد. آنها توسط سرگئی یاکولوویچ ژوک، مهندس و سازنده با تجربه هیدرولیک هدایت می شدند. تحت رهبری او، در آن زمان، کانال های مسکو-ولگا و دریای سفید-بالتیک قبلا طراحی و ساخته شده بود. طرح مجتمع ولگودونسک در فوریه 1948 در جلسه شورای وزیران اتحاد جماهیر شوروی تصویب شد. پس از آن کار زمین آغاز شد.

چه کسی کانال را ساخت

توجه داشته باشید که ساخت کانال ولگودونسک توسط به اصطلاح دشمنان مردم انجام شده است، یعنی زندانیان سیاسی که طبق ماده 58 قانون جزا محکوم شده اند.فعال در آن زمان کارهای سنگین بدنی که زندانیان مجبور به انجام آن می شدند به عنوان یک روز دو سه بار حبس به حساب می آمدند. با این حال، با سردی شدید زمستان و گرمای طاقت‌فرسا تابستان، مرگ و میر افرادی که در کلبه‌های خشتی و گودال‌ها زندگی می‌کردند بسیار زیاد بود. ژوک سرگئی یاکولوویچ، که رهبری ساخت کانال را بر عهده داشت، توسط مورخان مؤسسه هوور با آدولف آیشمن، یک شخصیت نازی که از کار برده استفاده می کرد، مقایسه می شود.

دوره ساخت و تجهیزات مورد استفاده

کانال ولگودونسک تنها در 4.5 سال ساخته شد. این یک دوره منحصر به فرد در کل تاریخ هیدروساخت جهان است. به عنوان مثال کانال پاناما که 81 کیلومتر طول دارد، 34 سال طول کشید تا با همین میزان کار ساخته شود. ساخت کانال 164 کیلومتری سوئز 11 سال طول کشید.

در طول ساخت و ساز، 3 میلیون متر ³ بتن ریخته شد و حدود 150 میلیون متر ^{3 خاک حفاری شد. 8 هزار ماشین و مکانیزم در این کار شرکت کردند: پوسته های متحرک زمین، بیل مکانیکی سطلی و پیاده روی، کامیون کمپرسی، بولدوزر، خراش های قدرتمند.}

گشایش کانال، طول و عمق آن

مهندسان خارجی در مورد این پروژه بزرگ شک داشتند. آنها پیش بینی کردند که سد سرریز نمی تواند فشار آب را تحمل کند و یک فاجعه بزرگ انسان ساز رخ خواهد داد. اما بیتل مطمئن بود که همه چیز موفق خواهد بود. او شخصاً بر اجرای بتن ریزی برای جلوگیری از سرقت و حمله نظارت داشت.

31 مه 1952 ساعت 13:55 در آبهای دان وولگا بین قفل اول و دوم ادغام شد. از اول ژوئن، کشتی‌ها حرکت خود را در امتداد کانال آغاز کرده‌اند. در 27 ژوئیه 1952، این سازه به نام لنین V. I. نامگذاری شد.

طول کانال ولگودونسک 101 کیلومتر است. از این تعداد 45 کیلومتر از آب انبارها می گذرد. عمق کانال حداقل 3.5 متر است.

مخزن ها و قفل های کانال ولگودون

کشتی ها برای سفر از ولگا به دان باید از 13 قفل عبور کنند (اولین قفل در عکس بالا نشان داده شده است) که به نردبان های قفل دان و ولگا تقسیم می شوند. ارتفاع دومی 88 متر است و از 9 قفل تک حفره ای تشکیل شده است. ارتفاع پله های قفل دونسکایا 44 متر است و شامل 4 قفل با همین طرح است.

کانال ولگودونسک دون را در نزدیکی کالاچ-آن-دان به ولگا نزدیک ولگوگراد متصل می کند. این شامل مخازن Karpovskoe، Bereslavskoe و Varvarovskoe است. کل سفر تقریباً 10-12 ساعت طول می کشد. آبی که از مخزن Tsimlyansk می آید، کانال Volgodonsk را تغذیه می کند، زیرا Don در 44 متری ولگا قرار دارد. به لطف سیستمی متشکل از 3 ایستگاه پمپاژ (Varvarovskaya، Marinovskaya و Karpovskaya)، آب وارد حوضه آب می شود و سپس توسط گرانش به دامنه های Don و Volga می رسد. قفل های اول و سیزدهم دارای طاق های پیروزی هستند. کارگرانی که کانال را نگهداری می کنند در شهرک های ایجاد شده در مسیر آن زندگی می کنند.

مقدار کانال

کانال کشتیرانی ولگودونسک به نام V. I. لنین 5 دریای زیر را به هم متصل کرد: خزر، سیاه، آزوف، سفید و بالتیک. او مسیرهای Dnieper، Donskoy را به هم متصل کرد،حوضه شمال غربی و ولگا. مسیر این کانال از میان استپ های خشک می گذرد. او رطوبت را به مزارع مناطق روستوف و ولگوگراد آورد.

جاذبه های اصلی

گردشگران از کانال ولگودونسک بسیار تحت تأثیر قرار می گیرند. تصور ولگوگراد امروز بدون این ساختار دشوار است. هر مهمان شهر تحسین آن را وظیفه خود می داند. نه تنها ماهیگیری در کانال ولگودونسک محبوب است، بلکه واقعاً چیزی برای دیدن در اینجا وجود دارد.

شروع حرکت در امتداد کانال از پس‌آب سرپتا رودخانه ولگا انجام می‌شود که از جریانات و همچنین از رانش یخ در امتداد دره رودخانه سارپا محافظت می‌شود. سه قفل اول در ولگوگراد قرار دارند.

در جزیره سارپینسکی (در ورودی کانال) در سال 1953 یک فانوس دریایی نصب شد که ارتفاع آن 26 متر است. بر روی دیوارهای آن منظومه های چدنی وجود دارد، آنها کمان های کشتی های مختلف باستانی را به تصویر می کشند. نویسنده پروژه معمار Yakubov R. A. است.

اگر از اولین قفل در امتداد خاکریز قدم بزنید، به زودی بنای یادبود لنین (تصویر بالا) را خواهید دید. هنگامی که کانال افتتاح شد، بنای یادبود دیگری ساخته شد - I. V. استالین، بر روی یک پایه بلند قرار دارد. این بنا در کمترین زمان ممکن ساخته شد. برای ریختن نقش رهبر مردم از مس بومی استفاده می شد. این بنای تاریخی (عکس آن در زیر ارائه شده است) چندین سال در جای خود بود و 40 متر بالاتر از سطح ولگا برج بود. با این حال، در نتیجه روند استالین زدایی، که در سال 1961 در کنگره XX راه اندازی شد، این بنا حذف شد. تمام آنچه از او باقی مانده بودپایه بتنی آرمه که به پایه شمع یکپارچه خاکریز می گذرد.

تصمیم گرفته شد که یک بنای تاریخی جدید روی پایه نصب شود، اکنون V. I. لنین از بتن مسلح یکپارچه ساخته شده است. ارتفاع مجسمه 27 متر و پایه آن 30 متر است.معمار V. A. Delin. و مجسمه ساز Vuchetich E. V. نویسندگان این بنای تاریخی هستند. جالب اینجاست که بنای یادبود لنین در کتاب رکوردهای گینس ثبت شده است. این بزرگترین بنای تاریخی در جهان است که به افتخار یک شخص واقعی ساخته شده است.

کانال ولگودونسک امروز

بعد از 60 سال، سالانه بیش از 19000 کشتی از آبراهه ها عبور می کنند. در حال حاضر، یک سوال در مورد ساخت خط دیگری از کانال ولگودونسک وجود دارد که به لطف آن می توان جریان محموله آن را افزایش داد. این احتمال وجود دارد که ساخت آن در سال های آینده انجام شود، البته به دلیل بحران به احتمال زیاد این موضوع باید مدتی به تعویق بیفتد. با این حال، رئیس جمهور قصد دارد کانال ولگودونسک را با ساخت یک خط دیگر، که در سال 2007 اعلام کرد، گسترش دهد. پیش‌بینی می‌شود ساخت شعبه دوم، ظرفیت کانال را دو برابر کند - سالانه 30 تا 35 میلیون تن بار. درست است، در حال حاضر، موضوع فعال Volgodon فقط نیمی از بارگذاری شده است.