مهمترین جاذبه مصر البته اهرام هستند. میلیون ها گردشگر در تمام طول سال به این کشور می آیند تا این بناهای باشکوه را با چشمان خود ببینند. بزرگترین هرم جیزه هرم فرعون خئوپس است. در 160 متری آن، سازه ای مشابه وجود دارد که از نظر ابعاد در جایگاه دوم قرار دارد - هرم خفره.
احتمالاً مقبره پسر خئوپس - خفره در سالهای 2600 - 2450 قبل از میلاد ساخته شده است. نام این بنا اورت-خفره به معنای «خفرای ارجمند» بود. با وجود اینکه هرم خفره 8 متر از پدرش کوچکتر است، از نظر بصری بزرگتر به نظر می رسد، زیرا. واقع در یک تپه بلند علاوه بر این، کمترین آسیب را نسبت به سایر اهرام متحمل شد.
در زمان سلطنت فراعنه، هرم خفره تنها عنصری از یک مجموعه بزرگ تدفین بود. این مجموعه شامل یک هرم کوچک همراه بود که برای همسر خفرع ساخته شده بود.معبد مرده، دیوار محصور، معبد دره، جاده و بندر. ساختمان‌های معبد خفرا که از بلوک‌های آهکی و گرانیتی چند تنی ساخته شده بود، به نوعی استاندارد شد که بر اساس آن سایر فراعنه پادشاهی قدیم اهرام خود را ساختند.
ابوالهول معروف یکی دیگر از منحصر به فردترین مکان هایی است که مصر به خاطر آن مشهور است. هرم خفره و مجسمه شیر دراز کشیده با سر انسان نمادهای کلاسیک این کشور هستند. ابوالهول بزرگ در کنار هرم ساخته شد. این بنای باشکوه از سنگ آهک تراشیده شده است. متأسفانه، زمان به او رحم نکرد - قسمت جلویی مجسمه با ترک بریده شد و بر روی قسمت های بینی و چانه ریزش های قابل توجهی وجود دارد. اما این مجسمه نه تنها مدیون قدرت ویرانگر زمان است، بلکه مدیون اعراب مسلمان است که ابوالهول را مظهر روح شیطانی می‌دانستند و به همین دلیل سعی در نابودی آن داشتند.
تواریخ مصر باستان می گوید که هر انسانی نمی توانست به مکانی که فرعون در آن استراحت کرده بود نزدیک شود، زیرا هرم خفره مظهر "افق ابدی" بود که فرعون از آن فراتر رفته بود. هرکسی که می‌خواهد یاد کسی را که "فراتر از افق رفته" گرامی بدارد، می‌تواند در معبد مرده‌خانه واقع در نزدیکی هرم مورد احترام قرار گیرد - بنابراین انسان‌های ساده نمی‌توانند عظمت فرعون را آزار دهند.
همچنین به ایمنی ثروت های بی شماری که انبارهای مقبره ها را پر کرده بود، توجه زیادی می شد، زیرا برای بسیاری وسوسه جدی بود. سازندگان هرم از قبل در نزدیکی ورودی سنگی سنگین آماده کرده بودند که بسته می شداز درون. پس از مراسم تشییع، تکیه گاه های نگهدارنده این سنگ از زیر آن بیرون زده شد و بدین ترتیب ورودی برای همیشه مسدود شد. سازندگان همان سنگ را داخل دخمه فرود آوردند - این قلعه عظیم ورودی راهرو را مسدود کرد. نه مردم و نه شیاطین نمی توانستند به چنین مقبره ای نفوذ کنند، بنابراین فرعون می توانست در آخرین پناهگاه خود آرام بگیرد.
افسوس، همه این اقدامات بیهوده بود - مقبره های دفن فرمانروایان مصر در دوران باستان غارت شد. معاصران ما که به مصر سفر می‌کنند، فقط می‌توانند در تالارهای متروک فکر کنند و در پیچیدگی گذرگاه‌های واقع در داخل اهرام سرگردان باشند.
