Muranovo - املاک تیوتچف، موزه-رزرو. چگونه به املاک مورانوو برویم. نظرات گردشگران

2024 نویسنده: Harold Hamphrey | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:12

50 کیلومتر از مسکو میراث اصلی شاعر بزرگ روسی F. I. Tyutchev است. این مکان "مورانوو" نام دارد. این ملک قبلاً خانه دوستان و نزدیکان نویسنده بوده است. و پس از مرگ تیوتچف، تصمیم گرفته شد که دست نوشته ها و آثار کمیاب خانوادگی او را به املاک منتقل کنند. پس از آن، یک موزه در اینجا سازماندهی شد. Muranovo Manor، وب سایت رسمی آن حاوی اطلاعاتی در مورد تاریخچه املاک است، سالانه پذیرای هزاران مهمان - عاشق و خبره زیبایی است.

اطلاعات عمومی

در کشور ما فهرستی از چهره های برجسته فرهنگی وجود دارد که تصمیم بر این شد که یاد و خاطره آنها ماندگار شود. در سال 1920، موزه ای در املاک تیوتچف در نزدیکی مسکو افتتاح شد که به نام او نامگذاری شد. به طور مشخص، املاک توانسته صحت این وضعیت را حفظ کند. این واقعیت امکان بررسی جدی فرهنگ هنری آن زمان را فراهم می کند. سازندگان موزه با دقت فراوان فضای حاکم بر خانه را در طول سال های زندگی بازسازی کردندتیوتچف بنابراین، روی پنجره‌ها پرده‌هایی از ابتدای قرن وجود دارد، میزها با رومیزی کهنه پوشانده شده‌اند و کمد لباس با تصاویر آن دوران چسبانده شده است. هر قسمت از مبلمان جای "ریشه" خود را دارد. و وقتی به فضای داخلی نگاه می‌کنیم، این تصور به وجود می‌آید که این مبلمان هنوز لمس دست صاحبش را حفظ کرده است.

Muranovo املاکی است با سرنوشت بسیار غیرعادی. این املاک به عنوان یک بنای تاریخی منحصر به فرد از فرهنگ روسیه در نظر گرفته می شود. این موقعیت را مدیون ارتباط با نام دو غزلسرای مشهور است: اوگنی آبراموویچ باراتینسکی و فئودور ایوانوویچ تیوتچف. تمام رنگ روشنفکران روسیه در قرن نوزدهم در این "خانه شاعران" جمع شد. و تا به امروز فضای آن زمان در اینجا حفظ شده است که در آن افراد با استعداد خلاق زندگی می کردند و در آثار خود احساسات و طرز تفکر نمایندگان دوران گذشته را منتقل می کردند.

ظاهر

کسانی که از مورانوو بازدید کردند، این املاک (بررسی بسیاری از گردشگران این را تأیید می کند) با سادگی و فضای داخلی بی عارضه برای همیشه در روح فرو رفته است. مهمانان در اینجا نه ردیفی از ستون‌های سفید، نه دروازه‌هایی با طرح‌های تزئینی توری، یا شیرهایی که بر فراز پله‌ها برافراشته‌اند، نمی‌بینند - چیزی که نمونه املاک قدیمی نیست. در اینجا شما متوجه آثار تاریخی و رقت انگیز ساختمان های آن دوران نخواهید شد. در امتداد کوچه نمدار «متفکرانه»، مملو از آرامش و سکوت، می‌توانید به خانه بروید که منظره زیبایی را ارائه می‌دهد. این ساختمان با منحصر به فرد بودن معماری متمایز نیست. در همین حال، فضای داخلی ممکن است یک سورپرایز خوشایند باشد.

داخلی

پشت درهای بازمی توانید تعدادی اتاق مجاور را ببینید. چنین ترتیبی با سنت های زندگی آن عصر مطابقت داشت. تغییرات و تحقیقات در جهات مختلف معماری تأثیری بر املاک آن زمان نداشته است. چیدمان سنتی اتاق ها نه تنها ویژگی خاص آنها بود، بلکه یک ویژگی متمایز بود که وقار را آشکار می کرد. تایید واضح این امر املاک مورانوو است. املاکی که عکس آن در مقاله ارائه شده است با یک اتاق نشیمن بزرگ شروع می شود. این اتاق مجسم شکوه و عظمت کل خانه است. به دلیل پنجره های از دست رفته، گرگ و میش آرام در هر زمانی از روز در اینجا زندگی می کند. نور در اینجا فقط از درهای باز اتاق های گذر وارد می شود. کل فضای اتاق باعث می شود که در آن دوران غوطه ور شویم. با نفس بند آمده، می توانید برای مدت طولانی به نقاشی های روی دیوار نگاه کنید، مجموعه نفیس میز کارت را تحسین کنید، در زنگ آهنگ آهنگین ساعت های استادان فرانسوی گم شوید. همسایگی دو قرن کنونی و گذشته در اینجا منعکس شده است. روند مترقی آن زمان این بود که وقار و عظمت داخلی نباید مردم را کوچک یا کوچک کند. این صفات اینجا هم هست. یک لوستر برنز طلاکاری شده با شکوه تقریباً در ارتفاع انسان آویزان شده است که به اتاق نشیمن وضوح و صدای خاصی می بخشد. شومینه در رنگ های روشن دارای شدت شدید است.

آثار هنری

آکادمیسین A. Grabar گفت که مورانوو عمارتی است که در آن آثار نادر نقاشی روسی در آن قرار دارد. به عنوان بخشی از تصویرگالری که توسط چندین نسل از صاحبان جمع آوری شده است، آثار شگفت انگیزی از کیپرنسکی، روکوتوف، ساوراسوف، آیوازوفسکی، تروپینین وجود دارد. نقاشی های اثاثیه داخلی محل نه تنها نوعی دکوراسیون تزئینی و صفحه ای از تاریخ روسیه است، بلکه زمان ها و دوران ها را به هم متصل می کند. نقاشی هنرمند کارل باردو که با رنگ های پاستلی ساخته شده است، خانواده عمومی L. N. Engelhardt را به تصویر می کشد. در آغاز قرن نوزدهم آنها صاحبان املاک مورانوو بودند. این دارایی همچنین پوشکین، داویدوف را دریافت کرد، که باراتینسکی در خانه او با همسر آینده خود، آناستازیا انگلهارت ملاقات کرد.

تاریخ

در سال 1841، Baratynsky - به دلیل ناراحتی و اندازه کوچک خانه قدیمی - شروع به ساخت مسکن جدید کرد. پس از مدتی، چیزی که می توان آن را یکی از بهترین لانه های ادبی قرن نوزدهم نامید، در محل املاک یک مالک زمین معمولی ظاهر می شود. این اثر هنری معماری حاوی تصویری از شیوه زندگی نمایندگان اشراف بود. در سال 1844 باراتینسکی به ایتالیا رفت. او از این کشور آفتابی مرتب اخبار خوش بینانه و شادی را برای نزدیکانش ارسال می کند. ضربه ای غیرمنتظره برای همه مرگ ناگهانی او بود. مورانوو متروک است. این دارایی شش سال بعد به یک وارث جدید - نیکولای واسیلیویچ پوتیاتا می رسد. این فرد خلاق با دقت با آنچه از بستگانش باقی مانده بود رفتار کرد و تمام دارایی املاک را حفظ کرد.

اهمیت فرهنگی

این مالک جدید مورانوو نوعی سالن ادبی را در اینجا تأسیس کرد.افرادی که در اینجا جمع شده بودند گفتگوهای رایگان داشتند، کتاب و مقاله می خواندند. همه آنها با احساس جامعه معنوی متحد شده بودند. زمان در پذیرایی ها به سرعت، نامحسوس و بسیار شاد می گذشت. مهمان‌ها که به گروه‌ها تقسیم شده بودند، در کنار شومینه صحبت می‌کردند، ورق بازی می‌کردند، موسیقی می‌نواختند، آلبوم‌های ویژه را با شعر و نقاشی پر می‌کردند و از عاشقانه‌های شیک لذت می‌بردند. در آن روزها یافتن حداقل یک اتاق نشیمن که در آن پیانو نباشد دشوار بود. برای کار باراتینسکی، زندگی، تماشاگران و سالنی که در مورانوو سازماندهی شده بود، قابل توجه بود. این املاک (نحوه رسیدن به املاک بعداً توضیح داده خواهد شد) توسط شخصیت های خلاق مشهور بازدید شد. به ویژه، N. V. Gogol، V. F. Odoevsky، S. T. Aksakov، A. N. Maikov، Ya. P. Polonsky اینجا بوده اند. صاحب ملک با F. I. Tyutchev که پسرش در سال 1869 با دختر پوتیاتا ازدواج کرد بسیار دوستانه بود. فدور ایوانوویچ که از این موضوع مطلع شد، بعداً به عروس خود نوشت که دوستی بیست ساله را فقط با این ازدواج می توان تقویت و تقدیس کرد. خود شاعر که بارها از مورانوو بازدید کرده بود در پایان قرن نوزدهم در تزارسکویه سلو درگذشت. و میراث خانواده "مورانوف" با آرشیوها، کتابها و چیزهایی که متعلق به این شخص فوق العاده بود پر شد.

موزه

املاک تیوتچف مورانوو امروز به شکل اصلی خود است. دکوراسیون اتاق های باراتینسکی و تیوتچف تا زمان ما باقی مانده است. بسیاری از چیزها مکان هایی را اشغال می کنند که آنها برای چندین دهه در آنجا ایستاده اند. دفتر یوگنی آبراموویچ با یک میز متمایز است که زمانی توسط صنعتگران باتجربه ساخته شده بود. آخرین مجموعه برای او نوشته شدآیات او جوهردان، پوشه ای برای کاغذ، لوازم کوچک جایی هستند که با صاحب خانه بودند و انگار منتظر بودند تا دوباره آنها را لمس کند.

کتابخانه - استاندارد راحتی و سکوت

کابینت‌های چوب ماهون عتیقه با خارهای کتاب طلایی که پشت درهای شیشه‌ای می‌درخشند، فضایی گرم و غنی به اتاق می‌دهند. نویسندگان این نشریات با صاحبان مورانوو دوست بودند. ملکی که آدرس آن عبارت است از: منطقه مسکو، منطقه پوشکینسکی، شهرک آشوکینو، همانطور که در بالا ذکر شد، میزبان افراد برجسته بسیاری بود. N. V. Gogol و S. T. Aksakov بسیار به کتابخانه علاقه داشتند و زمان زیادی را در آن سپری می کردند. و باراتینسکی و پوشکین دوستان قوی بودند و چندین بار در مسکو ملاقات کردند. یوگنی آبراموویچ پس از خواندن شخصاً نویسنده شعر "بوریس گودونوف" با تحسین در مورد ارتفاعات باورنکردنی این اثر صحبت کرد. این کتابخانه همچنین حاوی کتاب هایی است که زمانی متعلق به تیوتچف بوده است. تورگنیف را کاشف اهمیت کار این شاعر می دانند. و تولستوی نوشت که او مجذوب عظمت استعدادش است.

داخلی کتابخانه

با حضور در این اتاق، مطمئناً همه بازدیدکنندگان به پارکت توجه خواهند کرد. این امر به این دلیل است که کف بلوط و کاج باتلاقی به گونه ای ساخته شده است که زیبایی شگفت انگیز درخت تا به امروز حفظ شده است. پارکت مونتاژ شده که با موم مالیده شده بود، توانست طراوت اولیه و رنگ طبیعی خود را حفظ کند. در همان اتاق دفتری با طراحی غیر معمول وجود دارد که از آن ساخته شده استچوب ماهون امروزه یافتن کار نجاری با این کیفیت تقریبا غیرممکن است. این دفتر با درب لولایی و بسیاری از کشوهای پیچیده، مخفیگاه های هوشمندانه ای دارد.

اتاق های معروف

املاک دو طبقه تیوتچف در مورانوو دارای پلکانی خیره کننده است که با سنگ نگاره ها و حکاکی های رنگی اندود شده است. با بالا رفتن از پله ها به طبقه دوم خانه، بازدیدکنندگان خود را در دنیایی متفاوت از دنیای ما می بینند. اتاق های واقع در اینجا در زمان زندگی شاعر برای مهمانان در نظر گرفته شده بود. البته دکوراسیون آنها با اتاق های مجلل طبقه دوم تا حدودی متفاوت است. هیچ شومینه، مبلمان جلویی و لوسترهای شگفت انگیزی وجود ندارد. با این حال، از این اتاق ها احساس آرامش و راحتی وجود دارد. به هر حال، اتاق گوگول در طبقه دوم املاک واقع شده است. همانطور که از نام آن پیداست، یک نویسنده مشهور روسی مدتی در آنجا زندگی می کرد. اثاثیه زیادی در این اتاقک ها قرار ندارد و در نتیجه احساس نیمه خالی اتاق ایجاد می شود. در عین حال آرامش خاصی از اتاق بیرون می زند. علاوه بر این، در اینجا است که نقاشی های متعددی متمرکز شده است که موزه-املاک Tyutchev Muranovo را به تصویر می کشد. در اتاق روبروی اتاق های گوگول، دفتر مسکو داماد و اولین زندگی نامه نویس پاره وقت تیوتچف، I. S. Aksakov، با دقت هر چه بیشتر بازسازی شد. در سال 1866 ، ایوان سرگیویچ با دختر شاعر آنا فدوروونا ازدواج کرد. به هر حال، قبل از ازدواج، وارث Tyutchev خدمتکار افتخار در دربار سلطنتی بود. پس از آن، او جالب ترین را نوشتخاطرات در مورد آن دوره از زندگی خود - "در دربار دو امپراتور." با ایجاد یک "کپی" از دفتر آکساکوف، توجه ویژه ای به چیدمان صحیح مبلمان شد. بنابراین، یک میز در کنار پنجره قرار گرفت که زندگی نامه نویس ترجیح داد در پشت آن ایستاده کار کند. به یاد داشته باشید، در جنگ و صلح تولستوی، شاهزاده بولکونسکی روی یک میز کار می کرد.

ویژگی های محیط

هنگام بازدید از طبقه دوم هنگام بازدید از اتاق های جلویی، فضای باشکوهی که در اینجا حاکم است به سادگی نفس گیر است. مبلمان این اتاق ها تاثیر خاصی بر بازدیدکنندگان می گذارد. به لطف او است که موزه-املاک مورانوو ظاهری قابل سکونت دارد. شایان ذکر است که چندین سبک به طور همزمان در فضای داخلی خانه وجود دارند. با این حال، این لحظه فقط به تمام اماکن املاک شور و نشاط خاصی می بخشد. بنابراین، برخی از عناصر در جزایر دنج چیده شده اند، و مبلمان جداگانه به شدت در امتداد دیوارها قرار دارد. همچنین در طبقه همکف املاک عناصری از اثاثیه وجود دارد که با مجموعه ای از چوب های گرانبها تزئین شده است. این هنر نجاری در نیمه دوم قرن هجدهم به اوج خود رسید. برخی از استادان مبلمان را با مجموعه ای از حلقه های گل و دسته گل تزئین کردند، برخی دیگر از مناظر شهرها استفاده کردند. و شخصی ترجیح داد عناصری از دنیای گیاهان و اشکال هندسی را وارد کار خود کند. معمولاً میزهای کارتی را به این شکل تزیین می کردند. این بازی ورق در آن روزها در بین اعیان بسیار محبوب بود. برخی از نمایندگان اشراف چندین میز مشابه را برای خود به دست آوردند یا نسخه جفتی را سفارش دادند.اجرا.

ویژگی های داخلی

در طول زندگی تیوتچف، عمدتاً از چینی برای دکوراسیون داخلی استفاده می شد. می توان آن را در هر اتاق روی اسلاید، کنسول یا به سادگی چیدمان زیبایی روی میزها یافت. املاک مورانوو گنجینه ای از هنر چینی است، نه تنها روسی، بلکه خارجی. برای یک قرن، خانواده فئودور ایوانوویچ از سرویس چای ساکسون استفاده کردند که در قرن 18 تولید شد. اگر هر مورد از مجموعه شکسته شده بود، یک کپی به سفارش تهیه می شد. کارخانه های روسی محصولات چینی را در سنت های هنر عامیانه تولید می کردند. به لطف این تفاوت ظریف، این آثار هویت منحصر به فردی دارند. اتاق های تشریفات املاک با ویژگی های اصیل آن زمان ساخته شده است. در اینجا، کاربردی و راحتی با وقار و زیبایی همراه است. در املاک تیوتچف، به ویژه می توان احساس کرد که هنر چقدر عمیق در زندگی مردم در آن دوران نفوذ کرد. هر بازدیدکننده ای از املاک از دو آبرنگ ساخته شده توسط S. Timofeev قدردانی می کند.

Muranovo (املاک). چگونه به املاک برویم؟

ابتدا باید در ایستگاه یاروسلاول سوار قطار شوید و به ایستگاه برسید. آشوکینسکایا در مرحله بعد، باید به خود روستا بروید، جایی که املاک مورانوو در آن قرار دارد. چگونه از ایستگاه به املاک برویم؟ باید سوار اتوبوس یا مینی‌بوس شماره 34 شوید.