متروکه و متروکه، باشکوه و اسرارآمیز… برای بیشتر گردشگرانی که از اروپا بازدید می کنند، قلعه های باستانی از جذابیت خاصی برخوردار هستند. Neuschwanstein از نظر محبوبیت، شاید با هیچ دیگری قابل مقایسه نباشد. ساخت آن در 5 سپتامبر 1868 آغاز شد و به مدت 17 سال ادامه یافت. در حوضه رودخانه پولاک در رشته کوه های آلپ تیرول باواریا، در مرز بین آلمان و اتریش، در روستای Hohenschwangau واقع شده است. چرا این قلعه با سایر قلعه ها تفاوت دارد؟
Neuschwanstein چندین گرایش معماری را با هم ترکیب می کند: در اینجا می توانید تأثیر سبک های باروک، موریش، گوتیک، بیزانس را یادداشت کنید.
این ساختمان متعلق به پادشاه لودویگ دوم بایرن بود. قلعه نویشوانشتاین، که عکس های آن بسیاری را به وجد می آورد، شگفت انگیز و منحصر به فرد است. شبیه مناظر نفیس تئاتر است. نمای آن با گلدسته هایی از بالکن ها، برج ها و مجسمه ها آراسته شده است. مانند سایر قلعه‌ها، نویشوانشتاین در داخل اتاق‌ها و اتاق‌های مختلفی دارد که هر کدام سبک خاص خود را دارند.
لودویگ دوم از باواریا علاقه خاصی به قرون وسطی داشت، اما این مانع او نشد.فناوری های مدرن را در خانه های خود معرفی کنند. مانند سایر قلعه های خود، نویشوااینشتاین مجهز به سیستم گرمایشی است که با گردش هوای گرم عمل می کند. این ساختمان یک آشپزخانه با آب جاری نیز دارد.
اگر فرصتی برای بازدید از باواریا دارید: کوه های آلپ، دریاچه های محلی، مونیخ، قلعه نویشوانشتاین، حتما از آن استفاده کنید. به نظر می رسد طبیعت زیبا برای ماجراجویی های عاشقانه ایجاد شده است. محیط غیرمعمول قلعه، کمی تاریک، تا حدودی مالیخولیایی، به این واقعیت کمک کرد که این ساختمان به نوعی تجسم یک مکان افسانه ای تبدیل شده است. تاریخچه صاحب آن نیز جالب است. زیاده‌روی لودویگ دوم اغلب در بینش هنری او که شامل نفرت از هرگونه محدودیت بود، منعکس می‌شد. در سال 1866، باواریا (در اتحاد با اتریش) در جنگ با پروس شکست خورد. لودویگ رعیت پادشاه کشور پیروز شد که به شدت غرور و غرور او را تحت تأثیر قرار داد. و اگرچه او قلعه های دیگری داشت، اما نویشوانشتاین مجبور بود که مالک را برای از دست دادن حاکمیت جبران کند و به پادشاهی تقسیم نشده شخصی او تبدیل شود - تجسم یک رویا. پادشاه شروع به دوری از مردم کرد و تمام روز در دورافتاده‌ترین گوشه‌های قلعه به خیال‌پردازی می‌پرداخت. در سال 1886 لودویگ دیوانه اعلام شد و مجبور به امضای یک عمل انصراف شد و سه روز بعد جسد او در دریاچه پیدا شد. تنها هفت هفته پس از مرگ پادشاه، قلعه به روی عموم باز شد.
جاده به سمت Neuschwanstein به مسیرهای کوهستانی منتهی می شود. صخره ها از زمینی که روی آن قرار دارد با توری تقویت شده اندقلعه تمایل به فروریختن دارد. مناظر زیبا با دره‌ها، آبشارها و قله‌های کوه تاثیری فراموش نشدنی بر جای می‌گذارند. پادشاه پیر برای تزئین دارایی خود، یک هنرمند سابق تئاتر را استخدام کرد که دیوارها را با صحنه هایی از تاریخ لوهنگرین، افسانه های قرون وسطی نقاشی می کرد. در اتاق خواب لودویگ، نقاشی های دیواری سرنوشت تریستان و ایزولد را به تصویر می کشد، در اتاق های دیگر می توانید تصاویر جام را تحسین کنید. شاه که عاشق بزرگ اپرا بود، از ستایشگران واگنر بود. از این رو قلعه دارای سالن هایی است که با صحنه هایی از اپرای پارسیفال تزئین شده است. از بالکن اتاق تاج و تخت، می‌توانید از مناظر دریاچه آلپس و قله‌های تیز تانهایم لذت ببرید.
لودویگ از بایرن یک بار برای همکارانش اعتراف کرد: «من برای خودم و دیگران یک راز ابدی می‌مانم». یک پادشاه صلح طلب، یک سازنده، یک رویاپرداز… پس از مرگش، او یک اثر واقعی هنر معماری از خود به جای گذاشت. زندگی معنوی به هر شکل ممکن در قلعه تشویق می شود. به عنوان مثال، کنسرت های واگنر به طور مرتب در آنجا برگزار می شود. سالانه حدود نیم میلیون نفر از نویشوانشتاین بازدید می کنند. لازم به ذکر است که این قلعه نمونه اولیه یک اقامتگاه افسانه ای برای دیزنی لند شد.
