کراسنودار از سال 1937 تابع فدراسیون روسیه بوده است. این کشور در جنوب غربی کشور واقع شده است و بخشی از ناحیه فدرال جنوبی است.
انواع آب‌ها
برای ادامه توضیحات بدنه های آبی این واحد سرزمینی فدراسیون روسیه، باید روشن شود که این مفهوم چیست.
مخزن عبارت است از تجمع موقت یا دائمی آب، راکد یا با جریان کاهش یافته، در فرورفتگی های طبیعی یا مصنوعی. این اصطلاح برای دریاها و اقیانوس ها نیز به کار می رود، اما به معنای وسیع تر. موقتی را می‌توان دریاچه‌ها و گودال‌های oxbow نامید، یعنی آن دسته از تأسیسات آبی که در دوره‌های خاصی از سال، اغلب در طول سیل‌های بهار و پاییز رخ می‌دهند.
برکه های لبه
اشیاء دائمی این نوع شامل دریاچه ها، برکه ها، مخازن و مخازن خاص قلمرو کراسنودار - مصب ها است. مخازن به دو دسته مصنوعی و طبیعی تقسیم می شوند. اولین ها هستندمخازن، سدها، حوضچه ها و استخرها.
تمام تاسیسات برق آبی فوق در کوبان موجود است که بیشتر آن توسط قلمرو کراسنودار اشغال شده است. در جنوب غربی و شمال غربی، قلمرو منطقه به ترتیب توسط آب های دریای سیاه و آزوف شسته می شود. اینها بزرگترین مخازن طبیعی در قلمرو کراسنودار هستند.
دریای قلمرو کراسنودار
دریای سیاه توسط مرز منطقه از رودخانه پسو که به عنوان مرز آبخازیا عمل می کند تا کیپ توزلا شسته می شود. تنگه کرچ آن را به دریای آزوف متصل می کند که 11 برابر کوچکتر از دریای سیاه است. دریای آزوف کوچکترین دریای روسیه است. در زمان های قدیم به آن باتلاق مائوسی می گفتند.
این مخازن قلمرو کراسنودار بسیار متفاوت از یکدیگر هستند. بنابراین، بیشترین عمق دریای سیاه 2210 (2245) متر است، در حالی که آزوف تنها 14 است. آب در اولی بسیار شور و زیر 200 متر از سولفید هیدروژن اشباع شده است، در حالی که در مخزن طبیعی دوم، نمک زدایی شده توسط رودخانه های بزرگ - کوبان و دان، نمک کمی دارد. سواحل دریای سیاه عمدتا با سنگریزه پوشیده شده است، در حالی که سواحل دریای آزوف با سنگ صدفی و ماسه پوشیده شده است. و اگر تا 180 گونه ماهی در دریای سیاه یافت می شود که 40 گونه از آنها تجاری هستند، تا همین اواخر دریای آزوف به طور کلی غنی ترین ذخایر ماهی در کشور محسوب می شد.
بزرگترین دریاچه آب شیرین
علاوه بر دریاها، دریاچه ها تاسیسات اصلی برق آبی طبیعی هستند. آبرو، کاردیواچ و پسنوداخ آب شیرین از این نوع در قلمرو کراسنودار هستند. بزرگتریندریاچه بدون زهکشی آب شیرین منطقه کراسنودار مخزن آبراو است که در شبه جزیره ای به همین نام (آبراوسکی) در 14 کیلومتری نووروسیسک واقع شده است. مخزن واقعاً بزرگ است - طول آن 3100 متر، عرض - 630 است. عمق در برخی نقاط به 11 متر می رسد.
مساحت آینه 0.6 کیلومتر مربع است. دانشمندان در مورد منشا آن بحث می کنند - کسی آن را کارست می داند، کسی - که در نتیجه یک زمین لغزش شکل گرفته است. پیشنهاداتی وجود دارد مبنی بر اینکه این دریاچه بقایای حوضه آب شیرین باستانی سیمریان است. این دریاچه بسیار تمیز است و وجود تعداد زیادی خرچنگ در سواحل این دریاچه گواه آن است. علاوه بر آنها، کیلکا آبراو نیز در اینجا یافت می شود. همانطور که در بالا ذکر شد، این دریاچه اندورهیک است و تنها یک رودخانه، Durso، و همچنین نهرهای کوهستانی متعدد به آن می ریزد. و با این حال، با نداشتن زهکش طبیعی، دریاچه کم عمق می شود. با وجود اقدامات انجام شده کم عمق و لجن. در کنار آن دریاچه دلفین کوچکی وجود دارد که عمق آن به ۷ متر می رسد. این برای کار با حیوانات دریایی سازگار است - یک دلفیناریوم در اینجا ساخته شده است.
اسمهای جالب
نام مخازن قلمرو کراسنودار، هر یک از آنها، بسیار زیبا و مرموز به نظر می رسد و اغلب در نوعی افسانه پوشیده شده است. دریاچه آبراو و رودخانه دورسو که به آن می ریزد، که به نام منطقه روستایی متحد شده اند، با افسانه ای زیبا در مورد عشق ناخوشایند همراه است. و نام دومین مخزن بزرگ در قلمرو کراسنودار، دریاچه کاردیواچ، از زبان آبازا به عنوان "در فضای خالی در داخل گود" ترجمه شده است.
دریاچهکاردیواچ
همه مخازن منطقه کراسنودار زیبا هستند، کاردیواچ اغلب دریاچه رویاها نامیده می شود. این مخزن تقریباً منظم بیضی شکل که در 44 کیلومتری استراحتگاه معروف کراسنایا پولیانا در جهان واقع شده است و در ارتفاع 1838 متری از سطح دریا قرار دارد، مکان مورد علاقه گردشگران و بخشی از ذخیره‌گاه زیست کره است. این دریاچه اغلب دریاچه آینه ای نامیده می شود - علاوه بر سواحل زیبای آن، قله های پوشیده از برف کوه ها را منعکس می کند.
رود مزیمتا که از آن سرچشمه می‌گیرد طولانی‌ترین رودخانه و نهرهایی است که به دریای سیاه می‌ریزند. طول دریاچه به 500 متر، عرض - 360، عمق - 17 متر می رسد. باید اضافه کرد که این دریاچه که در دامنه جنوبی رشته اصلی قفقاز قرار دارد، تغییر رنگ می دهد - از سبز زمردی در بهار تا آبی روشن در تابستان.
دریاچه پسنودخ
سومین دریاچه بزرگ فلات لاگو-ناکی - Psenodakh است که در ارتفاع بیش از 1900 متر قرار دارد. شکل این دریاچه جالب است - شبیه لبخند است. مخزن کم عمق است - بیش از یک متر (بیشترین عمق به 3 متر می رسد). این دریاچه جالب است زیرا به طور دوره ای و اغلب به دلایل نامعلومی ناپدید می شود و سپس دوباره ظاهر می شود. و هنگامی که وجود دارد و پر از آب می شود، منظره شگفت انگیز زیبایی است - احاطه شده توسط چمنزارها و قاب قله های کوه، پر از آب شفاف و تمیز می شود.
دیگر دریاچه های قلمرو کراسنودار
در نزدیکی دریاهای سیاه و آزوف دریاچه های نمکی وجود دارد که در نتیجه ظهور یک آبرفت آبرفتی که مخازن را از دریا جدا می کرد، به وجود آمدند. التیام‌بخشگل موجود در دریاچه هایی مانند Khanskoye، Golubitskoye و Solenoye، Chemburka و Sudzhukskoye برای اهداف دارویی استفاده می شود. همان دریاچه های نمک با گل شفابخش نیز در مناطق استپی قرار دارند - در کنار آرماویر دو دریاچه اوبژنسکی وجود دارد - کوچک و بزرگ.
دریاچه هایی مانند کوبان قدیمی وجود دارد که از کانال قدیمی رودخانه کوبان به وجود آمده است. جالب است که آب های آن برای خنک کردن نیروگاه حرارتی کراسنودار استفاده می شود. همچنین برای پرورش ماهی و اخیراً برای اهداف تفریحی (شنا و ماهیگیری تفریحی) استفاده می شود.
مطالعات
مخازن طبیعی قلمرو کراسنودار نیز مجموعه عظیمی از مخازن طبیعی تالاب و دشت سیلابی به نام مصب هستند. آنها در دهانه رودخانه کوبان واقع شده اند و مساحتی بالغ بر 1300 متر مربع را پوشش می دهند. کیلومتر عمق آنها بین 0.5 تا 2.5 متر است. آنها در نتیجه فرآیندهای تشکیل در محل خلیج دریا دلتای رودخانه رخ دادند. این در نتیجه تشکیل تف پوسته ای رخ داد که خلیج را از دریاهای سیاه و آزوف محصور کرد. تعداد زیادی از آنها وجود دارد - در زیر برخی از نام های مخازن منطقه کراسنودار آورده شده است. مصب آختانیزوفسکی و کیزیلتاشسکی، ییسکی، بیسوگسکی و کرپیلسکی همیشه بزرگترین آنها محسوب می‌شوند. کل آرایه مصب کوبان به سه سیستم تقسیم می شود - تامان، مرکزی و اختر-گریونا. آنها هر دو مصب تالاب واقع در نزدیکی دریا و دشت سیلابی - دور از آن را ترکیب می کنند. در قلمرو منطقه و پلاونی وجود دارد.
مخازن
مخازن مصنوعی قلمرو کراسنودارتوسط مخازن زیر نشان داده شده است - آتاکایسکی و وارناوینسکی، کراسنودار و کریوکوفسکی، نبرژایفسکی و شاپسگسکی.
تنها در حوضه کوبان در قلمرو قلمرو کراسنودار 10 مخزن وجود دارد. بزرگترین نه تنها در منطقه، بلکه در سراسر قفقاز شمالی مخزن کراسنودار است که در نهایت با آب پر شد و در سال 1975 به بهره برداری رسید. مخزن تشچیک که قبلاً در اینجا قرار داشت را جذب کرد. هدف از تشکیل آن، مبارزه با سیل در پایین دست کوبان (مثل شاخه های کوبان مانند بلایا، پشیش، مارتا، آپچاس، شوندوک، پسکوپس در آن جاری می شود) و کشت برنج بود.
محافظت و استفاده
استفاده و حفاظت از آب های منطقه کراسنودار توسط خدمات بخش های مختلف انجام می شود. بنابراین از مخازن برای حفظ سطح آب لازم برای امکان ناوبری استفاده می شود. همه مخازن، به جز مخازن شور، برای آبیاری مناطق با رطوبت ناکافی، برای اطمینان از آبیاری معمولی مزارع، از جمله مزارع برنج، استفاده می‌شوند.
وضعیت بدنه های آبی به طور مداوم در چارچوب نظارت و پایش بهداشتی و اپیدمیولوژیک نظارت می شود. وضعیت کیفیت آب در 297 نقطه نمونه برداری پایش می شود. 42 در مخازن رده I (تامین خانگی و آشامیدنی)، 136 - از رده II (شنا، ورزش، تفریح جمعیت)، 119 - از دسته III (هدف ماهیگیری) قرار دارند. از 15 اردیبهشت تا پایان فصل تعطیلات تابستانی، کنترل آزمایشگاهی کیفیت آب هر ده روز یکبار انجام می شود. ثابت وجود داردکار توضیحی با جمعیت در مورد غیرقابل قبول بودن آلودگی بدنه های آبی.
محیط بد
وضعیت اکولوژیکی مخازن منطقه کراسنودار بر اساس اطلاعات دریافتی توسط مقامات کنترل تعیین می شود. می توان بیان کرد که مشکلات فراوانی در مخازن منطقه وجود دارد. اینها شامل کاهش ذخایر ماهی، تخریب بدنه های آبی - کم عمق، گل و لای، رشد بیش از حد مصب ها، غرقابی است. فرسایش سواحل، تخلیه آبهای ممنوعه شهری، آلودگی محیط طبیعی با زباله های سمی صنعتی، و همچنین آلودگی رادیواکتیو قلمرو و بسیاری موارد دیگر، حتی منجر به باران اسیدی شد. در قلمرو کراسنودار بود که بیشترین تغییرات در نتیجه احیای آب-شیمیایی رخ داد که بر وضعیت خاک تأثیر منفی گذاشت - به دلیل اشباع بیش از حد آن، تا 50 درصد از کودهای شیمیایی در بدنه های آبی شسته شدند که نمی توانستند. اما منجر به نتایج فاجعه‌بار می‌شود.
