احتمالاً همه با اصطلاحی از گذشته نزدیک به نام "تعاون" آشنا هستند. به طور خلاصه، تعاونی انجمنی از افراد (یا سازمان ها) با هدف دستیابی به اهداف یا پروژه های مشترک اقتصادی یا اجتماعی است. بر کسی پوشیده نیست که عضویت در تعاونی مشروط به وجود سهم در صندوق عمومی بود.
اولین سکونتگاه تعاونی در قلمرو پایتخت فدراسیون روسیه "دهکده هنرمندان" در سوکول بود. چه چیزی در مورد این شهر قابل توجه است؟ این در مقاله ما مورد بحث قرار خواهد گرفت.
مفهوم ساخت و ساز
"دهکده هنرمندان" در مسکو مطابق با مفهوم شهرسازی که در اوایل قرن بیستم به وجود آمد، به نام باغ شهر ساخته شد. ایده چنین سکونتگاهی توسط E. Howard در سال 1898 توصیف شد. او با انتقاد از شهر مورد قبول آن زمان، شرایط غیربهداشتی و آلودگی عمومی آن را افشا کرد. آرمان‌شهر چشم‌انداز خود را از شهری سازمان‌یافته پیشنهاد کرد که نه تنها انگیزه‌های صنعتی، بلکه کشاورزی را نیز ترکیب می‌کرد.
به طور خلاصه، طبق نقشه هاوارد، باغ شهر قرار بود دایره ای باشد که بلوارهایی در مرکز آن قطع می کنند.می‌توان میدانی با ساختمان‌های عمومی (اداره، بیمارستان، کتابخانه و غیره) روی آن قرار داد.
مکانات صنعتی و تولیدی قرار بود در خارج از رینگ شهر واقع شود.
ایده چنین توسعه شهری در بریتانیا، سوئد، آلمان و سایر کشورهای توسعه یافته مطرح شد. در اتحاد جماهیر شوروی نیز تلاشی برای ایجاد باغ شهر انجام شد. بنابراین، "دهکده هنرمندان" در سوکول و همچنین سایر سکونتگاه های کوچک در میتیشچی، روستوف-آن-دون، ایوانوو و ولوگدا ساخته شد.
کجاست؟
شهرک "فالکون" دقیقاً کجاست؟ این شهرک یک بلوک کامل را در تقاطع بزرگراه ولوکولامسک و خیابان آلابیان اشغال می کند. بنابراین، ساختمان‌های مسکونی «دهکده هنرمندان» با ساختمان‌های متعدد خیابان‌های لویتان، وروبل، کیپرنسکی و البته آلابیان همسایه است.
چگونه به این مکان برسیم؟
این را می توان به دو روش انجام داد. اول، استفاده از زیرزمینی. نه چندان دور از این شهرک، ایستگاه مترو سوکول و ایستگاه مترو پانفیلوسکایا وجود دارد. به لطف مترو، به سرعت و بدون ترافیک به روستا خواهید رسید.
پیاده روی از این ایستگاه ها چقدر طول می کشد؟ طبیعتاً این به سرعت راه رفتن شما بستگی دارد. به عنوان مثال، ایستگاه مترو سوکول در نیم کیلومتری روستا قرار دارد، در حالی که ایستگاه مترو پانفیلوسکایا تنها 350 متر با آن فاصله دارد.
قابل توجه است که این ایستگاه ها متعلق به خطوط مختلف مترو هستند. این را هم کسانی که می خواهند در نظر بگیرندبازدید از "دهکده هنرمندان". مترو "سوکول" متعلق به خط Zamoskvoretskaya حمل و نقل زیرزمینی پایتخت است، بنابراین ایستگاه در شرق روستا قرار دارد. مترو "Panfilovskaya" سکوی مسافربری حلقه کوچک از راه آهن مسکو است، بنابراین در جنوب روستای مورد علاقه ما قرار دارد.
البته با حمل و نقل زمینی هم میشه از کنار خیابان حلبیان رسید. اینها اتوبوس‌های شماره 691K، 175، 105، 100، 88، 60، 26 و ترالی‌بوس‌های شماره 59، 19 (ایستگاه‌های «خیابان لویتان» یا «خیابان آلابیان» هستند.
همانطور که می بینید، هاب حمل و نقل کاملاً منشعب و متنوع است.
سابقه ساخت و ساز
"دهکده هنرمندان" چگونه تأسیس شد و چه چیزی در ساخت آن کمک کرد؟
این در تابستان 1921 اتفاق افتاد، زمانی که لنین فرمانی را امضا کرد که به سازمان‌های تعاونی و حتی افراد اجازه می‌داد زمین‌های شهری بسازند. این تصمیم اجباری شد، زیرا دولت تازه تاسیس نتوانست بودجه ای برای ساخت مسکن برای همه پیدا کند.
پس از تقریباً یک سال و نیم، شرکت تعاونی سوکول تشکیل شد. کمتر از یک ماه بعد، سهامداران برای یک مجمع عمومی گرد هم آمدند. نمایندگانی از مشاغل مختلف در اینجا حضور داشتند: کمیسرهای مردم، معلمان، اقتصاددانان، کشاورزان، مهندسان، هنرمندان و حتی کارگران. اولین مشارکت شرکت کنندگان به مبلغ 10.5 chervonet طلا، با تخصیص زمین - 30، و در شروع کار ساخت و ساز - 20 بود. قیمت کل خانه شهر برای سهامداران 600 chervonet بود.البته چنین هزینه ای برای آن زمان ها زیاد بود و همه توان پرداخت آن را نداشتند. واسیلی ساخاروف اولین رئیس این تعاونی شد.
دولت یک قطعه زمین نسبتاً مناسب را به تعاونی تازه تأسیس اختصاص داد، به شرطی که خانه‌های جدید هفت سال دیگر در اینجا ظاهر شوند. حق استفاده از آنها برای مدت محدود - 35 سال - به خانواده هر سهامدار داده شد.
در پاییز 1923، کار در مقیاس بزرگ برای ساخت یک دهکده مسکونی تعاونی آغاز شد.
این نام از کجا آمده است؟
نظر ساکنان امروزی در مورد این که چرا نام شهرک "فالکون" به این صورت است و غیر از آن نامگذاری شده متفاوت است. یکی از نسخه ها این است که به تعاونی قول داده شده بود که زمین در سوکولنیکی اختصاص دهد، اما پس از آن تصمیم تغییر کرد، اما نام شرکت ثابت ماند.
فرض دیگر در مورد نام به این دلیل است که دامدار معروف Sokol A. I در روستا زندگی می کرد که در زمین خود خوک های اصیل را پرورش می داد.
نسخه سوم نسبتاً عامیانه است. به گفته وی، این تعاونی نام خود را از یک ابزار ساختمانی رایج به نام "شاهین گچی" گرفته است.
کمی درباره سازندگان اصلی
شش معمار مشهور شوروی به طور همزمان در طراحی و ساخت "دهکده هنرمندان" شرکت کردند - نیکولای ولادیمیرویچ مارکوفنیکوف، برادران وسنین (لئونید، ویکتور و الکساندر)، ایوان ایوانوویچ کونداکوف و الکسی ویکتوروویچ شووسف. با تلاش مشترک، کمی بیش از صد خانه ساخته شد که بر اساس برنامه های فردی طراحی شده بود. آره،برنامه ریزی شهر تعاونی برای ساخت و ساز مسکن انفرادی (IZHS) برای هر سهامدار به طور جداگانه ارائه شده است.
سبک خانه
مالی) موقعیت. و در عین حال، هر ساختمان با ضریب کیفیت و استحکام سازه و همچنین وجود مزایای لازم تمدنی متمایز می شد.
و این در حالی است که خانه های «دهکده هنرمندان» بر اساس یک سیستم آزمایشی ساخته شده اند. در طول ساخت آنها، از مواد جدیدی مانند تخته فیبر، تخته سه لا ذغال سنگ نارس، بلوک های خاکستر، بلوک های نی، توف آتشفشانی استفاده شد.
سبک معماری بناها متنوع و چند وجهی بود. همچنین کلبه‌های آجری، ساختمان‌های قاب‌بندی شده و ساختمان‌هایی که یادآور نمونه‌هایی از املاک قرن هجدهم بودند، وجود داشت. در اینجا حتی می‌توانید خانه‌هایی شبیه برج‌های نگهبانی قلعه پیدا کنید.
با وجود این تنوع، الزامات برای صاحب خانه ها یکسان بود. مثلاً به همه دستور داده شد که همان حصار کم ارتفاع داشته باشند. علاوه بر این، نمای برخی از خانه ها مشرف به خیابان های اصلی بدون پنجره ساخته شده است. بنابراین، ساختمان ها توجه خود را به خود جلب نکردند و خیابان ها بزرگتر و طولانی تر به نظر می رسیدند.
بالاخره "دهکده هنرمندان" شدساخته شده در سال 1932. با در نظر گرفتن این واقعیت که در این زمان ایدئولوژی ساخت ساختمان های جمعی کارگری در ایالت در حال گسترش بود، چندین ساختمان آپارتمانی کوچک در قلمرو تعاونی احداث شد.
گروه معماری
از آنجایی که قلمرو "فالکون" کوچک بود، تصمیم بر این شد که خیابان ها و خانه ها به گونه ای چیده شوند که به صورت بصری مساحت مکان را افزایش دهند و جلوه ای از وسعت آن ایجاد کنند.. برای انجام این کار، خیابان ها با زاویه 45 درجه "شکسته" شدند، به سمت انتها باریک شدند، و همچنین انتهای خود را با باغ های گلدار قاب گرفتند.
در ابتدا، خیابان‌های تعاونی نام‌های معمولی برای شهر داشتند - مرکزی، بولشایا، مدرسه … با این حال، به زودی به نام نقاشان مشهور روسی تغییر نام دادند: وروبل، لویتان، شیشکین، سوریکوف و غیره. از اینجا نام دوم تعاونی - "دهکده هنرمندان" آمده است.
سبزسازی تعاونی با دقت فراوان انجام شد. هر خیابان با انواع خاصی از درختان کاشته شده بود. به عنوان مثال، خیابان بریولوف در افراهای تاتار، خیابان کیپرنسکی - در افراهای نروژ، خیابان وروبل - در درختان خاکستر مدفون است.
گیاهان کمیاب زیبا در پارک کاشته شدند، حتی برخی از آنها در کتاب قرمز اتحاد جماهیر شوروی ثبت شده بودند.
توسعه زیرساخت
هنگام سکونت خانه ها، ساختمان های اجتماعی و اداری در اینجا ساخته شد: مغازه ها، کتابخانه، غذاخوری، زمین ورزشی و حتی مهدکودک. در "دهکده هنرمندان" او یک ساختمان کامل را اشغال کرد.درست است که فقط یک معلم در آنجا کار می کرد و بقیه وظایف توسط مادران شاغلی که به نوبت در باغ کشیک بودند بین خودشان تقسیم می شد.
کمی بعد یک زایشگاه در مرکز تعاونی ساخته شد که یک ساختمان چهار طبقه چشمگیر است.
انواع آزار و اذیت
در اوایل دهه 1930، زمین های توسعه نیافته از "دهکده هنرمندان" گرفته شد تا در آن خانه هایی برای کارمندان NKVD ساخته شود.
از سال 1936، برنامه‌ریزی شهری تعاونی در اتحاد جماهیر شوروی تعطیل شد، بنابراین خانه‌های روستا به مالکیت دولت درآمد.
دوره سرکوب های استالینیستی از ساکنان سوکول نیز عبور نکرد. رئیس تعاونی و معاونش سرکوب شدند. همین سرنوشت برای دیگر ساکنان «دهکده هنرمندان» رقم خورد.
با یادآوری دهه 1930، نمی توان از یک حادثه غم انگیز دیگر - سقوط ANT-20 (در آن زمان بزرگترین هواپیمای مسافربری شوروی) نام برد. در این سانحه هوایی همه 49 سرنشین (شامل 6 کودک) سرنشین این هواپیما جان باختند. هواپیمایی که در هوا شکسته شد روی خانه های فالکونرز سقوط کرد. درست است، هیچ یک از ساکنان محلی آسیب ندیدند، اما چندین ساختمان تعاونی به طور کامل تخریب شدند.
سالهای جنگ بزرگ میهنی
این صفحه غم انگیز در تاریخ کشور ما اثر خود را در محل تعاونی گذاشت. در دهه 1940، گروه‌های دفاع شخصی در اینجا تشکیل شد، خط استحکامات پایتخت رد شد و یک باتری ضدهوایی مستقر شد.
منطقه Co-op بمباران شد و خانه ها و ساختمان های دیگر را ویران کرد.
مدرنیزاسیون و مبارزه برای بقا
دهه 1950 برای روستای سوکول حیاتی شد. در این مدت خانه های تعاونی بازسازی و بهسازی شدند. به عنوان مثال، گرمایش اجاق گاز لغو شد و با آب (بعداً - گاز) جایگزین شد. این روستا همچنین به سیستم فاضلاب شهر متصل شد.
علی رغم چنین پیشرفت هایی، خطر تخریب واقعی بر سوکول وجود داشت. به جای بخش خصوصی، آنها می خواستند ساختمان های بلند مسکونی بسازند، اما ساکنان محلی بارها برای محافظت از خانه های خود ایستاده اند. در این دوره بود که برای اولین بار از روستا به عنوان یک بنای معماری و تاریخی صحبت شد.
گذار به خودگردانی
از آنجایی که مقامات شهری بودجه کمی از بودجه شهر برای نگهداری روستا اختصاص دادند، خودگردانی عمومی شهرداری ایجاد شد.
به همین دلیل، بیشتر خانه‌ها و ساختمان‌های اداری «دهکده هنرمندان» بازسازی و نوسازی شد، زمین بازی ساخته شد، مراسم جشنی به طور منظم برای ساکنان روستا و حتی محلی‌های خودشان برگزار شد. روزنامه منتشر شد.
1998 با نقطه عطف مهم دیگری در تاریخ تعاونی سابق مشخص شد - موزه ای که به تاریخ روستای سوکول اختصاص یافته بود افتتاح شد.
مکان در دهه 2000
در آغاز قرن بیستم، هزینه خانه‌ها در روستا به شدت افزایش یافت، حتی برخی از ساختمان‌ها در فهرست گران‌ترین سرمایه‌ها قرار گرفتند.عمارت.
به طور کلی، در این دوره جمعیت روستا شروع به تغییر چشمگیری کرد. برخی از مردم بومی کلبه های خود را فروختند که بلافاصله به ساختمان های نخبه و گران قیمت تبدیل شد.
در گذشته نه چندان دور، رسوایی جدی در اطراف این روستا به راه افتاد. قانونی بودن تخریب ساختمان های قدیمی و برپایی ساختمان های جدید به جای آنها زیر سوال رفت. حتی تجمعی از ساکنان محلی در اعتراض به این وضعیت برگزار شد.
ساکنان مشهور
در زمان‌های مختلف، شخصیت‌های مشهوری مانند کارگردان رولان آنتونوویچ بیکوف، هنرمند الکساندر میخایلوویچ گراسیموف، معمار نیکلای ولادیمیرویچ اوبولنسکی و بسیاری دیگر در این تعاونی زندگی می‌کردند.
به جای پس واژه
همانطور که می بینید، تاریخ روستای سوکول سرشار از حقایق و حوادث جالب است. این بنا که به عنوان یک آزمایش غیرمعمول برنامه ریزی شهری ساخته شده است، هنوز هم به عنوان یک بنای تاریخی مهم معماری مسکو، یک جاذبه خاص از شیوه زندگی پایتخت باقی مانده است.
