در این مکان در سال 1794، بلافاصله پس از تأسیس شهر، آنها قصد داشتند یک بیمارستان نظامی بسازند، اما موفق نشدند. سپس این عمارت متعلق به نمایندگان اشراف لهستانی بود. اما محبوبیت گسترده و همچنین نام مدرن این بنا - کاخ شاه، با اقامت یک پادشاه واقعی ایرانی در آن مرتبط است.
صاحبان عمارت
بیش از نیم قرن پس از تأسیس اودسا، یکی از بزرگان لهستانی، زنون برژوزوفسکی، می خواست برای خود ملکی در ابتدای نادژدینسکایا (که قبلاً خیابان گوگول نامیده می شد) بسازد. او هموطن خود، معمار فلیکس گونسیوروفسکی را مأمور کرد تا روی این پروژه کار کند، که آن را در سال 1852 به پایان رساند.
املاک تا سال 1910 در اختیار سلسله برژوزوفسکی بود. ترجیح دادند آن را اجاره کنند. بنابراین، برای مدتی، یکی از مهمانان، فدور رافالوویچ، رئیس بانک صنعتی بساراب-تائورید بود.
صاحب جدید عمارت مورد علاقه ساکنان اودسا جوزف شنبک است که ملیت نیز لهستانی است، اما او مانندسلف، شخصا قرار نبود در املاک زندگی کند. آپارتمان های پالاس دوباره اجاره داده می شود. در سال 1910 بود که همان پادشاه فراری ایران، محمدعلی، در آنها ساکن شد.
سبک معماری و نمای خارجی
Gonsiorowski حامی ترکیب سبک های مختلف بود. کاخ شاه ترکیبی از نئوگوتیک و نئو رنسانس است. سبک دوم با اشتیاق به تقارن، تقسیم نماها مشخص می شود. برج‌های غنی، طاق‌های لانست ادای احترام به نئوگوتیک هستند. خود ساختمان از مواد سنتی اودسا ساخته شده است - سنگ صدفی. روکش با لوکس ساخته شده است - از سنگ Inkerman. رنگ سفید حس مطبوع بودن را القا می کند.
همین مکان در لبه شیب نیز تصادفی انتخاب نشده است. از کنار دریا، عمارت چشمگیر به نظر می رسید: طاق های برج ها در میان سرسبزی درختان مدفون شده بودند. کاخ ورونتسوف که سه دهه قبل از آن ساخته شد، در طرف مقابل تبار نظامی قرار داشت. انگار دو ساختمان در حال رقابت بی صدا بودند.
دروازه های قوسی عظیم با دروازه ای به شکل پل متحرک به مجموعه کاخ منتهی می شد - نوعی تقلید از قلعه قرون وسطایی. آن طرف خیابان گوگول ایستادند. درست است، آنها در دهه 1960 تخریب شدند. طاقی که اکنون تاج ورودی کاخ را می‌پوشاند، ساخته امروزی است، اگرچه به همراه کل مجموعه کاخ که بیش از 100 سال از آن قدیمی‌تر است، کاملاً ارگانیک به نظر می‌رسد.
Odessians خلقت معمار لهستانی را دوست داشتند. نه در آن زمان و نه بعد از آن چنین ساختمانی در شهر وجود نداشت.بنابراین، در کتاب راهنمای سال 1867، خانه برژوزوفسکی (در آن زمان کاخ شاه اینگونه نامیده می شد و خیلی دیرتر نام فعلی خود را دریافت کرد) به عنوان یکی از جاذبه های پالمیرای جنوبی معرفی شد.
مهمان معروف
همزیستی فرهنگ ها و ملیت ها - این فقط در روح اودسا است. هر که در اینجا زندگی نمی کرد - یهودیان و اروانیان و ارمنیان … و هنگامی که کودتا در ایران رخ داد، شاه سرنگون شده تصمیم گرفت برای مدتی در اودسا ساکن شود.
او این عمارت غیر معمول را به عنوان یک آپارتمان ارزشمند دوست داشت. و با تمام همراهانش به سلامت در آن مستقر شد. به هر حال، محمد علی کمتر از 50 صیغه با خود آورد و همه آنها با هم در این ملک زندگی می کردند. هرچه دوست داری بگو، اما حتی برای اودسا کتک خورده، این یک کنجکاوی بود. گاهی اوقات ساکنان شهر تماشا می‌کردند که صیغه‌های مجرم درست از بالکن طبقه اول از در بیرون آورده می‌شوند.
اما بر خلاف مالکان قبلی، اعیان لهستانی که مردمی متکبر و خودپسند بودند، شاه به سرعت عاشق شد. او یک زندگی عمومی فعال داشت، اغلب در خیابان های شهر قدم می زد، با ساکنان صحبت می کرد. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد محمدعلی سخاوتمند و گشاده رو با یا بدون دلیل به عابران عادی هدیه می داد. املاک سابق برژوزوفسکی به تدریج چیزی جز کاخ شاه نامیده نشد. و اگرچه محمد علی تنها 10 سال در آنجا زندگی کرد و در سال 1920 اودسا را ترک کرد و به سن رمو رفت، نام این عمارت برای همیشه ثابت شد.
در زمان شوروی
Sبا روی کار آمدن دولت جدید، کاخ شاه در اودسا به خانه هنرهای عامیانه تبدیل شد و تا زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به همین شکل باقی ماند. در این سال ها تمام دکوراسیون داخلی غنی غارت شد. و به طور کلی، جز لابی و راه پله اصلی، اندکی از فضای داخلی قبلی باقی مانده است. در داخل، کف با پارکت پوشانده شده بود، در سالن ها شومینه وجود داشت و دیوارها با سنگ مرمر تزئین شده بودند. اما همه اینها نیز به دلیل وضعیت اسفناکی که این عمارت تا اوایل دهه 1990 در آن بود، به فراموشی سپرده شده است. جای تعجب نیست که آنها مجبور به انجام بازسازی شدند که از سال 2000 تا 2004 به طول انجامید.
کاخ شاه (اودسا): آدرس
این ساختمان در خیابان گوگول، شماره ۲ واقع شده است. هر شهروند اودسا می تواند به راحتی راه را نشان دهد. رسیدن به آنجا به آسانی شلیک گلابی است: از بنای یادبود دوک، در امتداد پل تسچینی تا بلوار هنرها که بر روی کاخ شاه قرار دارد بروید. چندین دیدنی دیگر در نزدیکی آن وجود دارد: گوشه اودسا قدیمی، بنای یادبود نارنجی، خانه با آتلانتیس.
کاخ شاه در اودسا: گشت و گذار
این ساختمان در فهرست دیدنی های شهر ضروری است. این نه تنها دارای ارزش معماری، بلکه ارزش فرهنگی نیز می باشد.
بالاخره، همه سال ساخت آن را به خاطر نمی آورند، اما این واقعیت که یک شاه واقعی با حرمسرای خود در اینجا زندگی می کرد، مطمئناً در خاطره مهمانان شهر نقش خواهد بست. تقریباً هر گشت و گذار در شهر با پیاده روی یا اتومبیل رانی شامل کاخ شاه در اودسا می شود. قیمت به مدت زمان پیاده روی (به طور متوسط 300-400 روبل) بستگی دارد. اما شما به راحتی می توانید به تنهایی به آن برسید: ازبنای یادبود دوک بیش از 5 دقیقه به آنجا بروید. درست است، اکنون فقط از بیرون می توانید ساختمان را تحسین کنید، زیرا در حال حاضر دفتر شرکت نفت در اینجا قرار دارد و اجازه ورود به آنها را ندارند.
بنابراین، حضور در اودسا و بازدید نکردن از این مکان نمادین به سادگی نابخشودنی است. علاوه بر این، در قلب شهر واقع شده است.
