منطقه خودمختار اویغور سین کیانگ "سرزمین جدید" چین است

2024 نویسنده: Harold Hamphrey | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:12

بیابان ها و شهرهای متروک با یک میلیون نفر جمعیت، بازارهای آسیای مرکزی و معابد بودایی، حروف چینی و زبان باستانی چاگاتای - منطقه خودمختار اویغور سین کیانگ همه اسرار و تضادهای آسیا را به هم مرتبط کرده است. بزرگترین استان چین امروز چیست؟

چشم انداز بی نظیر

دشت صخره‌ای Dzhungarian توسط دیواری از کوه‌های رشته Tien Shan از دشت کاشغر جدا می‌شود که در بخش مرکزی آن دومین بیابان شنی تکلا ماکان بعد از صحرای بزرگ آفریقا قرار دارد.

رودخانه هایی که از کوه ها سرچشمه می گیرند در بیابان بی پایان ناپدید می شوند یا به دریاچه ها می ریزند. و فقط ایرتیش، قهرمان افسانه ای، که با Ob روبرو شده است، آب های خود را به دریای کارا در اقیانوس منجمد شمالی می برد.

طبیعت منطقه خودمختار سین کیانگ اویغور به طور غیرعادی غنی است: مراتع آلتای و بیشه های توس، بیابان های شنی و رودخانه های عمیق، فرورفتگی زمین ساختی و بلندترین قله های کوه. چشم انداز معجزه آسای منحصر به فرد گردشگران را کمتر از تاریخی جذب می کندبناهای تاریخی.

جاذبه های طبیعی

مکان‌های طبیعی زیر در میان اکوتوریست‌ها در منطقه خودمختار سین‌کیانگ اویغور چین محبوب هستند:

• دره بایان غربی. مسافران با رانندگی 50 کیلومتری از مرکز استان، منظره ای معمولاً آلپ را می بینند. سرسبزی جنگل‌های مختلط در دامنه‌ها جایگزین کلاهک‌های برفی قله‌ها می‌شود، جایی که درخت غان و بید، صنوبر و سرو به هم می‌رسند. در پای کوه ها، علف های چمنزار مانند فرشی آبدار پهن می شوند. مسیری باریک در امتداد پایین تنگه به آبشاری با آبشاری 40 متری منتهی می شود. در یک تنگه خنک، می توانید با نمایندگان جانوران محلی ملاقات کنید. دره های Banfangou، Gangguo و Myaori جذابیت منحصر به فرد منطقه Urumqi-Nanshan را نشان می دهد.
• دریاچه تیانچی. در زمان های قدیم جید نامیده می شد و با افسانه الهه عاشقانه و زیبا Siwanmu مرتبط است. در نزدیکی دروازه سنگی شیمن، صخره‌ای که آسمان را نگه می‌دارد، آبشار پرنده و دیگر جاذبه‌های منطقه مناظر تیانجین هستند.
• افسردگی تورفان. دریاچه آیدین کول که در مرکز آن قرار دارد، یکی از پست ترین نقاط روی کره زمین است. زیر سطح دریا فقط مردگان در اردن هستند. بررسی مسافران در منطقه خودمختار اویغور سین کیانگ هنگام توصیف تورپان با عنوان "بیشترین" - گرمترین، خشک ترین، پایین ترین، شیرین ترین است. مورد دوم به تنوع شگفت انگیز انگورهای کشت شده در اینجا اشاره دارد، با محتوای قند 22-26%.
• جنگل سنگی و شهر شیطان. در سفر از طریق دشت Dzungarian، گردشگران باید از آن بازدید کنندجنگل سنگی تنه‌های سنگ‌شده‌ای که از دوران پارینه سنگی حفظ شده‌اند شگفت‌انگیز هستند: برخی بیش از ۲ متر ضخامت دارند؛ حلقه‌های سالانه و الگوهای پوست روی برش دیده می‌شوند. این صخره ها که توسط باد و زمان انباشته شده اند، طرح های عجیب و غریب کاخ های افسانه ای و حیوانات افسانه ای را به خود گرفته اند. شهر شیطان در بسیاری از عکس های تبلیغاتی منطقه خودمختار اویغور سین کیانگ نشان داده شده است.

یک قرن تاریخ

تاریخ این مکان ها را می توان با نام ایالت هایی که در طول قرن های گذشته جانشین یکدیگر شده اند دنبال کرد.

در قرن هشتم، 9 قبیله اویغور در خاقانات اویغور متحد شدند، که مرکز آن در قلمرو مغولستان مدرن قرار داشت و بخش شمالی استان سین کیانگ حومه ایالت بود. دولت بودایی ایدیکوت ها که در قرن دهم جایگزین خاقانات شد، به مدت 500 سال وجود داشت و به پنجمین اولوس امپراتوری مغول تبدیل شد. پس از فروپاشی امپراتوری مغول، خانات زونگار تشکیل شد. در قرن هجدهم، نیروهای امپراتوری چینگ، زونگاریا را تصرف کردند و نام سین کیانگ را به این منطقه دادند که به معنای "مرز جدید" یا "سرزمین جدید" است.

امکانات تاریخی و معماری

ویرانه های شهرهای باستانی Idikut، Gaochang و Jiaohe برای بازدید گردشگران سنتی شده اند. معبد غار بودایی، معابد و صومعه‌های کوچار و تورفان، تپه‌های آستانه و حفاری‌های پادشاهی لولان سالانه هزاران گردشگر را به خود جذب می‌کنند.

تورهای گشت و گذار در منطقه خودمختار اویغور سین کیانگ لزوماً شامل بازدید از بزرگترین مسجد چین، ۱۴۴۲ است.سال ساخت، آیدکاه در کاشغر. مقبره آلاک خوجه قرن هفدهم، مجسمه مائو و یکشنبه بازار در همین شهر قرار دارند.

موزه قزاق در گلجا در سال 2004 افتتاح شد و داستان یکی از 47 گروه قومی منطقه را روایت می کند.

در مرکز استان، شهر ارومچی، موزه های جاده ابریشم و سین کیانگ، باغ وحش و بازار Erdaqiao منتظر گردشگران هستند.

بیش از 19 میلیون نفر از ملیت ها و فرهنگ های مختلف در اینجا زندگی می کنند و سعی می کنند سنت های منحصر به فرد باستانی و زیبایی های دست نخورده طبیعت را با ریتمی مدرن ترکیب کنند.