آبشار ایگوازو، آرژانتین: شرح، تاریخ و حقایق جالب

2024 نویسنده: Harold Hamphrey | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:12

آمریکای جنوبی سرشار از مکان های فوق العاده زیبا است. بازدید از این قاره و ندیدن آبشار ایگوازو اشتباهی نابخشودنی است. از این گذشته ، آنها نه تنها در سرزمین اصلی مشهور هستند. شهرت آنها مدتهاست که در سراسر جهان گسترش یافته است. آبشارها را مروارید واقعی این قاره می دانند. گردشگران خاطرنشان می کنند که بازدید از یک مکان شگفت انگیز احساس بی نظیری به شما می دهد. زیبایی باشکوه طبیعت در قدرت و قدرت آن قابل توجه است. شما می توانید در مورد آبشار ایگوازو زیاد صحبت کنید، اما کلمات نمی توانند زیبایی آنها را منتقل کنند. البته بهتر است همه چیز را با چشمان خود ببینید.

مجموعه آبشار طبیعی

آبشار ایگوازو منطقه ای زیبا در مرز برزیل و آرژانتین است. برای آنهاست که بسیاری از مسافران تصمیم می گیرند به آمریکای جنوبی بروند. این واقعیت که آبشارها در لیست شگفتی های طبیعی قرار دارند، گواه مقیاس مجموعه طبیعی است. و این خیلی چیزها را می گوید. آبشارها بخشی از پارک ملی هستند که کمیاب ترین گیاهان و جانوران در آن رشد می کنند. به هر حال، خود این پارک مدت‌هاست که به یکی از میراث جهانی یونسکو تبدیل شده است.

حتی تصور اینکه مجموعه ایگوازو از چند آبشار تشکیل شده است سخت است. و تعداد آنها 275 عدد استچشمگیر. اما قد آنها کمتر چشمگیر نیست. اگر ما در مورد ارتفاع آبشار ایگوازو صحبت کنیم، حداکثر مقدار آن 82 متر است. ارتفاع بیشتر آبشارها از 60 متر تجاوز نمی کند. اما همیشه اینطور نبود.

از سمت برزیل، جریان های آب با شکوه اصلی خود ظاهر می شوند. تصویر افسانه ای با ابری از پاشش ها تکمیل می شود که همیشه وجود دارد. مجموعه ایگوازو دو برابر عرض و بسیار بلندتر از آبشار معروف نیاگارا است.

موقعیت مجتمع آب

آبشار ایگوازو بر روی رودخانه ای به همین نام واقع شده است. تقریباً 24 کیلومتر از نقطه ای که ایگوازو به پارانا می ریزد. مجموعه آبی درست در مرز آرژانتین و برزیل واقع شده است. آبشار ایگوازو رودخانه را به دو قسمت پایینی و بالایی تقسیم می کند. آنها در پارک های ملی هر دو کشور واقع شده اند.

رود ایگوازو خود در نزدیکی سواحل اقیانوس اطلس در جنوب سائوپائولو سرچشمه می گیرد. از غرب به عمق سرزمین اصلی می ریزد. طول آن 1320 کیلومتر است. در محدوده مجموعه آبی، عرض رودخانه حدود چهار کیلومتر است. و اکنون، در تمام عرض، آب از یک صخره بلند که به شکل هلال است، می ریزد.

تاریخ

مکانی که آبشار ایگوازو در آن قرار دارد، زمانی نقش برجسته را به دلیل فوران آتشفشانی تغییر داد. فرورفتگی عظیمی در سطح زمین شکل گرفت. این یک داستان شگفت انگیز است. در نتیجه فاجعه، یک معجزه واقعی در مقیاس جهانی ظاهر شد.

تاریخچه پیدایش این نام کمتر جالب نیستآبشار ایگوازو معنی نام مجموعه در زبان هندی هایی که در این مکان ها زندگی می کردند چیست؟ ترجمه شده از گویش گوارانی، به نظر می رسد "آب بزرگ"، که مجموعه آب را تا حد امکان دقیق توصیف می کند. اولین کسی که این آبشار را کشف کرد، یک اسپانیایی به نام آلوار کابسه د واکا در سال 1541 بود. او در جستجوی ماجراجویی و طلا به جنگل رفت. گروه او در سواحل برزیل مدرن فرود آمد و شروع به حرکت به سمت غرب کرد. مسافران از ارتفاعات برزیل عبور کردند و صدای غرش را از دور شنیدند. صداهای عجیبی بود که مردم را به آبشارها رساند. فاتح اسپانیایی از آنچه دید بسیار شگفت زده و متحیر شد. او مجموعه آبی را سالتو د سانتا ماریا نامگذاری کرد که در اسپانیایی به معنای پرش سنت است. مریم." اما این نام گیر نکرد. مسافر کشف خود را به مادرید گزارش کرد. اما دربار سلطنتی علاقه چندانی به منابع طبیعی نداشت. بالاخره استعمارگران به خاطر طلا به آمریکا فرستاده شدند. بنابراین، چندین قرن است که آبشارها در فراموشی فرو رفته اند. آنها با خیال راحت فراموش شدند و برای مدت طولانی به یاد نیامدند.

و تنها در قرن نوزدهم، آبشار ایگوازو در آمریکای جنوبی بار دیگر توسط کاشف Boselli کشف شد. تا سال 1864 مجموعه آبی متعلق به پاراگوئه بود. با این حال، این سرزمین به طور فعال توسط آرژانتین و برزیل ادعا شد. و بنابراین درگیری نظامی آغاز شد. بدین ترتیب خونین ترین جنگ در آمریکای جنوبی آغاز شد که به درگیری اتحاد سه گانه معروف است. پاراگوئه در این مبارزه شکست خورد، بنابراین این کشور مجبور به تغییرات ارضی قابل توجهی شد، در نتیجه کرانه شمالی رودخانه به برزیل رفت و بخش جنوبی به برزیل رفت.آرژانتین.

نخستین نقشه منطقه در پایان قرن نوزدهم ترسیم شد.

از سال 1991، قدرت و قدرت جریان آب در خدمت انسان است. پاراگوئه و برزیل بزرگترین نیروگاه برق آبی Itaipu را افتتاح کردند. میزان برق دریافتی 40 درصد انرژی مصرفی دو کشور است. این نیروگاه را با خیال راحت می توان یکی از دستاوردهای برجسته مدرن بشریت نامید.

افسانه

یک افسانه قدیمی می گوید که روزی خدا خواست با یک بومی بسیار زیبا به نام نایپو ازدواج کند. اما دختر به همراه عزیزش با قایق رانی فرار کرد. خدای خشمگین آبشارهایی روی رودخانه آفرید و عاشقان را به سقوطی اجتناب ناپذیر محکوم کرد. پس مرد جوان به صخره تبدیل شد و دختر به درخت نخل تنها. به طور دوره ای، رنگین کمان در این مکان ظاهر می شود. آنها می گویند که اینها عاشقانی هستند که با مهربانی یکدیگر را در آغوش می گیرند.

منشا شگفتی طبیعی

افسانه یک افسانه است، اما دانشمندان بر این باورند که آبشار ایگوازو مدت ها پیش، بیش از 150 میلیون سال پیش شکل گرفته است. دلیل ظهور آنها فوران آتشفشانی قدرتمند بود. در نتیجه یک شکاف بزرگ در زمین ظاهر شد. در جنوب برزیل، رودخانه از روی یک سکوی بازالتی می گذرد که ناگهان به جایی ختم می شود که جریان گدازه جامد شده است. در ابتدا (حدود 20000 سال پیش) این آبشارها در محل تلاقی رودخانه های پارانا و ایگوازو قرار داشتند، اما بعداً به دلیل فرسایش، تا 28 کیلومتر عقب نشینی کردند - تا محل فعلی خود. دانشمندان می گویند که هر سال سه میلی متر کاهش می یابد.

شرح مجموعه آب

ارتفاع آبشار ایگوازو(در متر) به 80 می رسد. اما این حداکثر مقدار است. در تمام عرض مجموعه، جریان های آب از ارتفاعات مختلف می ریزد. عمیق ترین نقطه آبشار «گلوی شیطان» نام دارد. در یک ثانیه رودخانه ایگوازو از ارتفاع 1700 متر مکعبی سرنگون می شود. اب. آبشارهای متعددی هم در نهرها و هم به صورت آبشار چیده شده اند.

در فصل خشک، گردشگران می توانند دو نهر مجزا را به شکل دو هلال ببینند. عرض هر کدام 732 متر است. و در فصل بارانی، هر دو هلال یک کل واحد را تشکیل می دهند.

بیشتر جریان آب به ارتفاع 60-70 متر می رسد. و فقط تعداد کمی - 80. معروف ترین آبشار نام مهیب "گلوی شیطان" دارد. پس شکل نعل اسبی دارد. ارتفاع آن 82 متر و عرض آن 150 متر است. این آبشار در مرز برزیل و آرژانتین قرار دارد و اگر تمام جریان‌های آن یک کل واحد باشد، این مجموعه آبی را گسترده‌ترین آبشار جهان می‌نامند. اما اینطور نیست. عریض ترین آبشار جامد ویکتوریا در آفریقا است.

جریان های بزرگ آب ایگوازو به سمت پایین سرازیر می شوند و پس از آن به مجموعه ای از جریان های کوچکتر می شکنند. و آنهایی که به نوبه خود، تندروها را می شکنند، ابرهای اسپری و مه را تشکیل می دهند. نور خورشید تصویر را کامل می کند و یک رنگین کمان باشکوه را ایجاد می کند و نه تنها یک رنگ، بلکه بسیاری دیگر.

نام آبشارها

یک واقعیت جالب این است که در کشورهای مختلف آبشار ایگوازو متفاوت نامیده می شود. در آرژانتین، او را ریواداویا، بلگرانو، آرایاگارای، دو و سه تفنگدار و غیره می نامند. اما در برزیل - سالتو فلوریانو، بنجامین کنستانت.

پارک ملی

مناطق اطراف ایگوازو بخشی از پارک ملی است. در قلمرو آن، مهمانان می توانند زیبایی های طبیعی و حیوانات منحصر به فرد را ببینند. گشت و گذار با قایق به ویژه برای گردشگران سازماندهی شده است (ما در ادامه مقاله در مورد آنها صحبت خواهیم کرد).

پارک ملی در مرز پاراگوئه، برزیل و آرژانتین قرار دارد. به آن ایگوازو می گویند. منطقه حفاظت شده در سمت برزیل 180 هزار هکتار است. این بزرگترین ذخیره گاه طبیعی کشور است. و در عین حال یکی از بزرگترین در جهان است. از آرژانتین، آبشار ایگوازو در پارک ملی این کشور، که 55000 هکتار وسعت دارد، مرز دارد.

طبیعت منطقه و شرایط آب و هوایی نزدیک به جنگل های آمازون است. این پارک تحت سلطه جنگل های چند سطحی است. در اینجا ارکیده ها روی تنه درختان رشد می کنند. طبیعت سرسبز مناطق استوایی، همراه با زیبایی آبشارها، تأثیری ماندگار بر گردشگران می گذارد. پارک ملی پر از گیاهان عجیب و غریب است. بیش از 2 هزار گونه گیاهی در قلمرو آن رشد می کنند و حدود 400 گونه پرنده زندگی می کنند.

بهترین زمان برای بازدید از آبشارها چه زمانی است؟

آبشارها در هر فصلی زیبا هستند. اما هنوز هم منطقی است که برخی از ویژگی های آب و هوای محلی را در نظر بگیریم. بهترین زمان برای سفر از ژانویه تا فوریه است. فصل بارانی از نوامبر تا مارس ادامه دارد. در این دوره است که رودخانه پر جریان است و بنابراین دیدنی تر است. اما راه رفتن در چنین دوره ای به دلیل رطوبت زیاد خوشایند نیست.

در طول ماه های زمستان، از ژوئن تا آگوست، در این منطقهسرد برای لذت بردن کامل از زیبایی های محلی و تحسین رنگین کمان بهتر است در زمان آفتابی از آبشارها دیدن کنید. سرگردانی زیر اسپری در هوای گرم لذت بخش است. و عکس ها فوق العاده رنگارنگ هستند.

چگونه به آبشار ایگوازو برویم؟

چگونه و چگونه به مکان مناسب خواهید رسید بستگی به کشوری دارد که می خواهید از آبشارها دیدن کنید. در برزیل باید به شهر فوز د ایگواسو که در 1480 کیلومتری ریودوژانیرو قرار دارد برسید. هواپیماها به سمت شهر پرواز می کنند و اتوبوس ها حرکت می کنند. کرایه از ریو حدود صد دلار (5700 روبل) است. گردشگران استفاده از حمل و نقل هوایی را توصیه می کنند. هزینه آن کمتر است - ≈4000 روبل (70 دلار)، و جاده زمان بسیار کمتری می برد. مسافران به فرودگاه فوز د ایگواسو می رسند. اتوبوس ها از اینجا به سمت ایستگاه مرکزی حرکت می کنند. می توانید از خدمات تاکسی نیز استفاده کنید. علاوه بر این، می توانید بلافاصله سوار اتوبوسی شوید که به پارک ملی می رود.

در Foz de Iguaçu می توانید شب را بمانید. شهر کوچکی زیبا و سرسبز است. زیرساخت های توریستی توسعه یافته ای دارد. در اینجا می توانید هاستل ها و هتل ها را پیدا کنید. هزینه زندگی در روز در یک اتاق دو نفره به طور متوسط 150 دلار (8.5 هزار روبل) هزینه خواهد داشت. در هاستل، اتاق‌ها بسیار ارزان‌تر هستند و می‌توانید یک آپارتمان برای دو نفر اجاره کنید.

از ایستگاه مرکزی، اتوبوس های معمولی هر سی دقیقه یک بار به سمت منطقه پارک ایگوازو حرکت می کنند. سفر حدود 30 دقیقه طول می کشد. در خود پارک باید بلیط اتوبوس بخرید کهمستقیماً به مقصد شما تحویل خواهد شد.

چگونه به آرژانتین برسیم؟

بر اساس بررسی ها، در آرژانتین، می توان با هواپیما یا اتوبوس به آبشار ایگوازو نیز رسید. البته سفر هوایی از نظر قیمت و زمان قابل قبولتر است. هزینه بلیط هواپیما حدود 200 دلار (11.5 هزار روبل) برای شما خواهد بود. این بسیار ارزان تر از هزینه بلیط اتوبوس است. گردشگران وارد شهر پورتو ایگاسو می شوند. از بوئنوس آیرس 1340 کیلومتر فاصله دارد. در شهر می توانید در یکی از هاستل ها اقامت کنید. حداقل هزینه یک شب اقامت 20 دلار (≈1100 روبل) است.

جاده پورتو ایگاسو تا پارک ملی حدود ۱۸ کیلومتر است. اتوبوس ها هر سی دقیقه یکبار حرکت می کنند.

کدام کشور برای تماشای آبشار بهترین است؟

قبلاً چندین بار اشاره کرده ایم که مجموعه آبی درست در مرز سه ایالت پاراگوئه، آرژانتین و برزیل قرار دارد. یک پارک ملی واحد در قلمرو آرژانتین و برزیل واقع شده است. به این ترتیب، هیچ مرز مشخصی بین آنها وجود ندارد، زیرا در امتداد آبشارها و رودخانه قرار دارد. دو کشور با یک پل معلق به هم متصل شده اند. در اصل، در صورت تمایل می توان از این رزرو در هر دو کشور بازدید کرد.

در هر کشوری باید یک یا دو روز وقت بگذارید تا خلقت شگفت انگیز طبیعت را ببینید. اگر می خواهید از مرز عبور کنید، پس کنترل سخت نیست، طرف آرژانتینی به ویژه وفادار است.

مزایای بازدید از تیم برزیل:

1. گفته می شود تیم برزیل بهترین دید را دارد.
2. در اینجا می توانید بهترین پارک در آمریکای جنوبی را ببینید.
3. در جلوی آبشارها یک سکوی مرکزی وجود دارد که مناظر شگفت انگیزی را ارائه می دهد.
4. فرصتی برای بازدید از پل مرکزی وجود دارد.
5. تورهای قایق موجود است.

مزایای تیم آرژانتینی:

1. فرصتی برای قدم زدن در جنگل.
2. می توانید در امتداد پل های جزایر قدم بزنید. بیشتر نهرهای آب و پارک در قلمرو آرژانتین واقع شده اند.
3. گردش نیروگاه Itaipu.
4. Puerto Guasu قیمت های مقرون به صرفه تری ارائه می دهد.
5. از آرژانتین می توانید به راحتی به خاک برزیل برسید. در عین حال، آنها حتی یک مهر در پاسپورت شما نمی‌دهند.
6. می توانید به پارک سه مرزی بروید. در اینجا از روستای گورانی گم شده در جنگل دیدن خواهید کرد.

چگونه ایگوازو را ببینیم؟

مجموعه آبی آنقدر عظیم است که می توان آن را از بالا، از زمین، از یک هلیکوپتر تماشا کرد… و هر بار از مناظر شگفت انگیز آن شگفت زده خواهید شد. در آرژانتین و برزیل، سفر با قایق و پیاده روی در مسیرهای پارک ارائه می شود. شما فقط می توانید ایگواسو را از منظره پرنده در برزیل تحسین کنید.

تورهای هوایی

سمت برزیل بهترین منظره آبشار را ارائه می دهد. و با این حال، مقیاس خلقت طبیعی را فقط می توان از هوا ارزیابی کرد. بنابراین، ارزش رفتن به یک تور هلیکوپتری را دارد. عرشه پرواز درست در کنار ورودی پارک ملی قرار دارد. مدت زمان پرواز تقریباً 12 دقیقه است. هزینه سفر هوایی 11 هزار روبل است. به گفته گردشگران، منظره ای نفس گیر و غیر قابل وصفاحساس غیر قابل مقایسه است آب های خروشان قاب جنگلی واقعاً شبیه گلوی شیطان است.

سفر با قایق

تور قایق کمتر جالب نیست. سفر حدود سه ساعت طول می کشد. در هنگام فرود، تجهیزات ویژه به گردشگران داده می شود. هزینه پیاده روی 4 هزار روبل است. در قایق، مسافران به آبشارها نزدیک می شوند، بنابراین پاشش آب احساس می شود. از پایین می توانید تمام شکوه و جلال جریان های آب در حال سقوط را قدردانی کنید.

سفر با قایق

قایق سواری در سمت آرژانتین امکان پذیر است. بلیط را می توان در Puerto Iguazu خریداری کرد، هزینه آن هزار روبل است. قبل از سفر می توانید در جنگل قدم بزنید. با ماشین، مهمانان از پارک در امتداد دره عبور می کنند. منظره شگفت انگیز است.

پارک ملی در برزیل

ورودی پارک در برزیل 800 روبل هزینه دارد. گردشگران با اتوبوس از طریق جنگل به آبشارها می روند. در راه، می توانید پارکی را ببینید که به مناطقی برای حیوانات مختلف تقسیم شده است. در اینجا جنگلی از جگوارها و میمون ها وجود دارد. راکون‌های رنگارنگ در نزدیکی مسیرهای پیاده‌روی راه می‌روند.

البته خود این پارک مستحق توجه بیشتر گردشگران است. با این حال، لازم است که قدرت خود را به درستی محاسبه کنید و آنها را به آبشارها بسپارید. اما شما همچنین باید در مسیرهای پارک قدم بزنید. طبیعت و حیوانات محلی تاثیرات زیادی به شما می‌دهند.

این رزرو دارای یک پارک پرندگان است. آنقدر زیباست که حتما باید از آن دیدن کنید. به گفته گردشگران، ایگواسو یک پارک مدرن است که به شما امکان می دهد در دنیای طبیعت غوطه ور شوید.

پارک پرندگان

Bپارک پرندگان نمایندگانی از جهان پر از آفریقا، استرالیا، کشورهای آسیایی و برزیل را جمع آوری کرد. این پارک بهترین در تمام آمریکای لاتین در نظر گرفته می شود. منحصر به فرد بودن آن در این است که در اینجا می توانید پرندگان را در محیط طبیعی خود تماشا کنید. پرنده ها با شما فاصله دارند و در قفس نیستند. تنوع گونه ها شگفت انگیز است. اینجا هیچ پرنده ای نیست. به خصوص طوطی های زیادی. یک گونه باقی مانده نیز در اینجا زندگی می کند - پرنده کاسواری که به طور مبهم شبیه شتر مرغ است.

اتاق با پروانه ها کمتر جالب نیست. حشرات روی همه بازدیدکنندگان فرود می آیند. همچنین در این پارک می توانید دوزیستان، مارها، کروکودیل ها و دیگر افراد ناخوشایند را ببینید. پارک بسیار سرسبز، تمیز و زیبا است. در همه مسیرها نشانه هایی وجود دارد، بنابراین گم شدن به سادگی غیرممکن است. این قلمرو با مخازن مصنوعی و حوضچه هایی با پل های چوبی تزئین شده است. و گلها در اطراف معطر هستند. اگر می خواهید یک میان وعده بخورید، می توانید آن را در کافه انجام دهید. گردشگران دیدن پارک پرندگان تا آبشارها را توصیه می کنند، زیرا در این صورت هیچ قدرتی باقی نمی ماند و درک آنچنان روشن نیست.

آبشار

گردشگران در پارک با اتوبوس های ویژه به عرشه های مشاهده نزدیک آبشارها منتقل می شوند. اما جالب ترین چیز هنوز در راه است. جای تعجب نیست که زیبایی هایی مانند آبشار ایگوازو و دیواره مرجانی بزرگ را شگفتی های طبیعی جهان می نامند. با حضور در اینجا می فهمید که این جاذبه های طبیعی واقعاً شایسته چنین عنوانی هستند. ترکیب شگفت‌انگیز و درخشان جویبارهای سفید و جوشان آب با سرسبزی جنگل چشمگیر است. عرض عظیم مجموعه آبیو ارتفاع آن برای همیشه در یادها می ماند.

مسیرهای سنگی به مرکز جاذبه وجود دارد که برای ایمنی با نرده ها حصارکشی شده است. بارانی هم می فروشند. اما احساس کردن قطرات آب روی خود بسیار خوشایندتر از پنهان شدن در گرما در یک شنل پلاستیکی است. راکون ها در تمام مسیرها می دوند و از ازدحام گردشگران نمی ترسند.

آبشارها از طرف های مختلف به طور متفاوتی باز می شوند. به نظر می رسد که هر چه به آنها نزدیک می شوید، زیباتر و بزرگتر می شوند. تعداد زیادی پروانه درخشان درست نزدیک آب پرواز می کنند. در عرشه دید مرکزی خود را در غباری از قطرات آب می بینید. و رنگین کمان روشنی باز می شود. چنین زیبایی نفس گیر است. این همان چیزی است که آبشار از سمت برزیل به نظر می رسد.