افق بی پایان، سواحل طلایی نوازش شده توسط آب های شفاف دریا، صخره های زیبا غوطه ور در فضای سبز متراکم… این البه است. این جزیره که در مجمع الجزایر توسکانی قرار دارد، توسط دریای لیگوریا در شمال و دریای تیرنین در جنوب شسته می شود. در ساحل شرقی کانال Piombino قرار دارد و کانال کورسی آن را از کورس به غرب جدا می کند.
احتمالاً ناپلئون که زمانی به اینجا تبعید شده بود، می توانست خود را خوش شانس بداند. امروز همه موافق چنین تبعیدی هستند. بیش از یک میلیون گردشگر هر ساله برای غوطه ور شدن در آب های گرم دریا، پرسه زدن در میان مناظر رنگارنگ و مجذوب تاریخ باستانی جزیره البا می آیند. نظرات افرادی که در این گوشه جذاب استراحت می کنند، مشتاق ترین است. آب و هوای اینجا تقریباً به طور جهانی مدیترانه ای است، به استثنای کوه کاپان، که در آن زمستان ها معمولا خنک است.
بسیاری از تمدن های مدیترانه ای آثار فرهنگی خود را به جا گذاشته اند. برای اتروسک ها، این منبع پایان ناپذیر ثروت بود. قبلاً در قرن هشتم قبل از میلاد ، سنگ آهن در اینجا استخراج می شد که در کوره ها پردازش می شد.شبانه روز کار می کرد و آهن به سراسر حوزه مدیترانه صادر می شد. رومی ها صنعت فولاد را به ارث بردند، استخراج گرانیت را آغاز کردند، مناظر متنوع و گل های شفابخش را با ساختن حمام های سن جیووانی کشف کردند.
تاریخ حکم کرد که جزیره البا بیش از یک بار صحنه رویدادهای مهمی شد. این یکی از مراکز شراب سازی در امپراتوری روم بود. پلینی بزرگ آن را "جزیره شراب خوب" نامید. کشتی‌های مملو از آمفورا از شراب‌های شگفت‌انگیز آنها را به نقاط مختلف امپراتوری وسیع روم می‌بردند. آمفورهای زیادی را می‌توان در موزه‌های باستان‌شناسی پورتوفرائو و مارسیانا و همچنین یافته‌های شگفت‌انگیز دیگری که در مورد تاریخ کشتی‌رانی باستانی صحبت می‌کنند، مشاهده کرد. ویلاهای مجلل لینگولا، غار، کاپو کاستلو در مکان‌های جذابی در ساحل خلیج‌ها بزرگ شده‌اند، ویرانه‌های آنها هنوز هم تأثیری فراموش‌نشدنی برجای می‌گذارند.
در قرون وسطی، جزیره البا متعلق به جمهوری دریایی پیسان بود. استخراج سنگ آهن و گرانیت در آن دوره متوقف نشد. ستون‌های زیادی که توسط سنگ‌تراشان ماهر از گرانیت استخراج‌شده در جزیره ایجاد شده‌اند، پیازا د میراکولی را در پیزا تزئین کرده‌اند. فرهنگ دوره پیسان با چند نمونه زیبا از معماری نشان داده می شود: کلیساهای زیبای رومی و برج سنت جووانی در کامپو، که بر روی یک تخته سنگ گرانیتی عظیم ساخته شده است، اما مهمتر از همه، این "فورتزا" قدرتمند در مارچیانا است. قلعه Voltarraio در Portoferraio، ساخته شده در زمان اتروسک ها و بازسازی در زمان Pisan.
در سال 1548، جزیره البا بهمدیچی کوزیمو اول شهر مستحکم پورتوفرائو را ساخت که گوهر واقعی برنامه ریزی شهری نظامی است. چنان هماهنگی کاملی بین دریا، زمین و معماری وجود داشت که در ابتدا آن را Cosmopoli (شهر جهانی) نامیدند.
در آغاز قرن هفدهم، اسپانیایی‌ها که در سواحل دریای تیرنین در پورتو آتزورو مستقر شدند، قلعه باشکوه سن جاکومو را ساختند، امروز منزوی و با افتخار بر روی تپه‌ای، کلیساهای مختلف، کلیسای بانوی ما مونتسرات در کوه دولومیت.
در قرن هجدهم، جزیره توسط اتریش ها، آلمانی ها، بریتانیایی ها و فرانسوی ها از طریق مذاکرات دیوانه وار دیپلماتیک و درگیری های شدید مورد رقابت قرار گرفت. در سال 1802 به تصرف فرانسه درآمد. پس از معاهده فونتنبلو در سال 1814، ناپلئون که به زور از قدرت امپراتوری خود استعفا داد، به جزیره تبعید شد. در طول ماه‌هایی که در اینجا زندگی کرد، یک سری اصلاحات اقتصادی و اجتماعی انجام داد که زندگی جزیره‌نشینان را بسیار بهبود بخشید.
امروزه جزیره البا همچنان به خاطر شراب های عالیش شهرت جهانی دارد و مقصد مورد علاقه گردشگران است.
