پارانا دومین رودخانه طولانی در آمریکای جنوبی است. بر اساس این شاخص، پس از آمازون در رتبه دوم قرار دارد. در امتداد آن است که مرز سه کشور مانند آرژانتین، برزیل و پاراگوئه تا حدی می گذرد. شرح مفصل‌تری از رودخانه پارانا در ادامه این مقاله ارائه می‌شود.
منشأ نام
ترجمه های مختلفی از نام این آبراه وجود دارد. محبوب ترین آنها «رودخانه ای به وسعت دریا» است. نام معروف دیگر «رود بدبختی» بود. یکی از قبایل هند باستان به دلیل وجود آبشارهای متلاطم متعدد آن را به این نام نامید. اغلب در اطلاعات تاریخی می توانید نام "مادر دریا" را پیدا کنید. به طور کلی باید به این نکته توجه داشت: نام این نهر آبی از هر قبیله هر چه باشد، به هر حال بر طبیعت خشن رودخانه پارانا، استحکام و اهمیت فراوان آن برای زندگی مردم تاکید می کرد.
افتتاحیه
به طور کلی اعتقاد بر این است که توسط مسافری از اسپانیا به نام خوان دیاز د سولیس کشف شده است. این او بود که اولین اروپایی بود که او را ملاقات کرددهان این در سال 1515 اتفاق افتاد. فقط پنج سال بعد ماژلان از اینجا دیدن کرد. در سال 1526، S. Cabot به طور مفصل با ویژگی های این منطقه آشنا شد. علاوه بر این، او اولین نماینده اروپا شد که توانست وارد دهان شود.
موقعیت جغرافیایی
سرچشمه رودخانه پارانا در قسمت جنوبی فلات برزیل قرار دارد، در حالی که دهانه آن در ساحل اقیانوس اطلس، در خلیج لا پلاتا قرار دارد. طول کل این آبراه 4380 کیلومتر است. در مورد مساحت حوضه برابر با 4250 کیلومتر مربع است. همانطور که در بالا ذکر شد، شریان آب بر قلمرو سه ایالت تأثیر می گذارد که نمایانگر مرز طبیعی جزئی آنها است. دامنه های بالایی با آستانه های بالا مشخص می شوند. علاوه بر این، آبشارهایی نیز وجود دارد.
نشتی
پارانا از برزیل سرچشمه می گیرد. از تلاقی رودخانه های ریو گرانده و پارانایبا تشکیل شده است. از این لحظه، جریان آب به سمت شهر پاراگوئه S alto del Guaira حرکت می کند. قبلاً آبشاری به همین نام وجود داشت که ارتفاع آن به 33 متر می رسید. با این حال، در سال 1982، نیروگاه برق آبی Itaipu به جای آن با یک سد ساخته شد که برای مدت طولانی بزرگترین روی کره زمین باقی ماند. در همان مکان، برزیل با پاراگوئه هم مرز است. پس از آن، جهت رودخانه پارانا به سمت جنوب، و حتی بعدا - به سمت غرب می چرخد. این روند تا 820 کیلومتر ادامه دارد. دومین نیروگاه برق آبی بزرگ در این سایت ساخته شد. «یاسیرتا» نام دارد و در سال 1994 به بهره برداری رسید.لازم به ذکر است که این پروژه مشترک آرژانتین و پاراگوئه است.
پس از تلاقی با بزرگترین شاخه شاخه خود (رود پاراگوئه)، پارانا به جنوب می پیچد. علاوه بر این، در آرژانتین، عرض آن به سه کیلومتر می رسد. در استان سانتافه، جریان کمی به سمت شرق منحرف می شود و پس از آن وارد بخش نهایی می شود. طول آن حدود 500 کیلومتر است. روی آن می توان طبیعت مسیر رودخانه پارانا را بسیار آرام نامید. با حرکت به سمت اقیانوس اطلس، شریان آب شروع به شکستن به شاخه ها و کانال های متعدد می کند. در نتیجه یک دلتا بیشتر تشکیل می شود که عرض آن بیش از 60 کیلومتر و طول آن 130 کیلومتر است. رودخانه اروگوئه مستقیماً به آن می ریزد و پس از آن دهانه شهرت جهانی ریودولا پلاتا توسط دو نهر قدرتمند ایجاد می شود.
رژیم آبی و ویژگی های اقلیمی
رودخانه پارانا عمدتاً از باران تغذیه می شود. دوره بزرگترین سیل از ژانویه تا مه طول می کشد. بارش های فراوان تابستانی مشخصه منطقه ای است که قسمت بالای حوضه در آن قرار دارد. از ژوئن تا آگوست، برای دومین بار یک جهش قوی در سطح آب رخ می دهد. در بیشتر حوضه به طور متوسط سالانه تا دو هزار میلی متر بارندگی می بارد. به طور کلی سطح آب ناهموار است. دبی سالانه آب حدود 480 کیلومتر مکعب است. میزان رسوبات وارد شده به اقیانوس اطلس نیز بسیار چشمگیر است. به 95 میلیون تن در سال می رسد. اثری از آنها در فاصله 150 کیلومتری از ساحل قابل مشاهده است. دهان قیفی شکل داردشکل. خروجی خود اقیانوس از یک منطقه درونی و بیرونی تشکیل شده است. طول و عرض اولی آنها به ترتیب به 180 و 80 کیلومتر می رسد. آب آن شیرین است. در مورد عمق، از 5 متر تجاوز نمی کند. دومین منطقه از مناطق ذکر شده با غلبه آب شور دریا و عمق تا 25 متر مشخص می شود.
ارسال
کشتی های دریایی به همراه سایر شناورها که آبکشی آنها از ۷ متر تجاوز نمی کند، می توانند تا فاصله ۶۴۰ کیلومتری به بندر شهر آرژانتینی روزاریو وارد دهان شوند. رودخانه پارانا با پتانسیل بالای انرژی آبی مشخص می شود. ارزش کل آن 20 گیگاوات برآورد شده است. یک مجموعه بزرگ نیروگاه آبی در منطقه آبشار اوروبوپونگا ساخته شده است. بزرگترین بنادر ساخته شده بر روی رودخانه روزاریو، پاسادوس و سانتافه هستند.
ارزش برای جمعیت
این شریان آبی برای زندگی مردم اهمیت زیادی دارد. تقریباً تمام قسمت جنوبی سرزمین اصلی به طور جدایی ناپذیری با آن پیوند خورده است. جای تعجب نیست که بسیاری از شهرهای آرژانتین، برزیل و پاراگوئه در آن قرار دارند. یکی از مهمترین آنها، بدون شک، بوینس آیرس است. جمعیت آن بیش از سه میلیون نفر است. علاوه بر آن، چندین شهر دیگر نیز بر روی سواحل ساخته شد که بیش از سیصد هزار نفر در آن زندگی می کنند، و همچنین بسیاری از روستاها و روستاهای کوچک. رودخانه پارانا هزاران ماهیگیر را تغذیه می کند. همه اینها با هم نه تنها یک تراکم عظیم، بلکه یک منطقه کلان اقتصادی را ایجاد می کند.
گیاه و جانوران
رودخانه زیستگاه بسیاری از نمایندگان گیاهان و جانوران است. در قلمرو پارک های ملی واقع در منطقه آبی، برخی از جانوران و گیاهان وجود دارند که به عنوان گونه های تقریباً منقرض شده طبقه بندی می شوند. جگوارها، مورچه خواران، گرازهای وحشی، تاپیرها در جنگل های سرسبز سواحل پارانا زندگی می کنند. بیش از دوازده گونه از پرندگان و حشرات در اینجا زندگی می کنند. همانطور که در بالا ذکر شد، تعداد زیادی ماهی در آب ها یافت می شود. در اینجا بسیار زیاد است که صید در مقیاس صنعتی انجام می شود.
جاذبه گردشگری
رود پارانا هر ساله تعداد زیادی از گردشگران را به خود جذب می کند. یکی از جالب‌ترین مکان‌های آب‌های آن، آبشاری ایگوازو است که در مرز آرژانتین و برزیل قرار دارد. ترجمه شده از زبان هندی ها، نام آن به معنای "آب بزرگ" است. به خودی خود منظره لذت بخشی است. واقعیت این است که یک پله نعل اسبی در اینجا توسط جریان آب ایجاد شده است که عرض آن حدود سه کیلومتر است. بنابراین، شما می توانید به طور کامل آبشار را تنها از پنجره هواپیما ببینید. لازم به ذکر است که هر دو کشوری که در قلمرو آنها قرار دارد، سرزمین های مجاور پوشیده از جنگل های بکر و زیبا را به عنوان پارک ملی اعلام کرده اند. آنها نام یکسانی دارند و هر دو به عنوان میراث جهانی یونسکو طبقه بندی شده اند.
