بریتانیا یک کشور باستانی است. این ایالت در طول عمر خود جنگ های زیادی را تجربه کرده است. در زمان های قدیم، زمانی که سلاح های مدرن وجود نداشت، که هیچ مانعی برای آن وجود نداشت، اغلب دیوارها، باروها و خندق ها به عنوان استحکامات دفاعی برپا می شدند. یکی از این سازه ها دیوار هادریان است که قرار بود جلوی پیشروی دشمنان را بگیرد.
این چه نوع شفت است
میله را دیوار سنگی و خاکی هادریان می نامند که در آن زمان یک استحکامات دفاعی بسیار قدرتمند است. رومی ها آن را قرن ها پیش ساخته اند. در واقع، مدتها پیش دو شفت وجود داشت، اما دومی محبوب نیست، از جمله به این دلیل که ضعیف حفظ شده است. دیوار آنتونین نامیده می شود و کمی به سمت شمال قرار دارد. ارتفاع سازه به طور مستقیم به مواد مورد استفاده برای ساخت و ساز و محل ساخت بستگی داشت و طول آن در ابتدا کمتر از 120 کیلومتر نبود. یک انتهای شفت از ساخته شده استسنگ، دیگری - از زمین. اولی دارای ارتفاع 5-6 متر و عرض سه متر بود، دومی به ترتیب سه و شش متر بود. بنا به دلایلی، برخی فکر می کنند که این کشور با اسکاتلند و انگلیس هم مرز است، اما اینطور نیست. اگر به دیوار هادریان روی نقشه نگاه کنید، به وضوح می بینید که حدود یک کیلومتر به اسکاتلند نمی رسد، یعنی کاملاً در قلمرو انگلیس قرار دارد.
کمی از تاریخ ساخت دیوار هادریان
این استحکامات چنین نامی دارد، زیرا ساخت آن به دستور امپراتور هادریان، که در آن زمان بر روم حکومت می کرد و قصد سفر به بریتانیا را داشت، آغاز شد. تاریخ دقیق آن مشخص نیست، اما گمان می رود سال 122 پس از میلاد باشد. دلیل این ساخت و ساز نیز مشخص نیست. به احتمال زیاد، آنها به سادگی می خواستند نمادی از امپراتوری قدرتمند و شکست ناپذیر روم ایجاد کنند. از این گذشته ، دولت اصلاً نیازی به ساختار دفاعی نداشت ، زیرا هیچ کس تهدیدی برای آن نبود. از نظر اقتصادی، تقویت خود را توجیه نمی کرد و بارو نمی توانست جلوی هجوم دشمن را بگیرد. اضافه کردن زمین ها به امپراتوری بسیار ساده تر بود، که بسیار ارزان تر بود. هنوز مشخص نیست که چرا آنها 17 قلعه واقعی ساختند و دو بارو تمام عیار ساختند که بیش از 10 هزار نفر در آن خدمت می کردند.
سرنوشت بیشتر شفت
با خروج رومی ها از این مکان ها، این سازه فرو ریخت. در قرن 18، جاده ای در اینجا ساخته شد و بیشتر دیوار به سادگی تخریب شد، زیرا در ساخت و ساز تداخل داشت. جان کلایتون اولین کسی بود که به این موضوع اشاره کرددیوار هادریان باقی مانده و در قرن 19 مقداری از زمین های زیر آن را خرید. با دیدن این موضوع، مردم محلی از پاره کردن سنگ های باقی مانده و جدا کردن آنها دست کشیدند. پس از مدتی، این اراضی به مالکیت اعتماد ملی تبدیل شد که به یک هدف اصیل - حفظ میراث تاریخی و طبیعی - مشغول بود. و در سال 2003، اینجا، در امتداد استحکامات سابق، مسیری برای کوهنوردان باز شد.
دستگاه تقویت دیوار هادریان
همانطور که می دانیم، دیوارهای قوی و عظیم اغلب به عنوان قدرتمندترین محافظت نه تنها برای شهرها، بلکه همچنین کشورها در برابر حملات دشمن عمل می کردند. دیوار بزرگ چین را نیز به خوبی می دانیم که معروف ترین نمونه از این گونه استحکامات است. بنابراین، ساختمان بریتانیا مینی آنالوگ آن است. عمدتاً از سنگ و ذغال سنگ نارس تشکیل شده بود که از قسمت غربی جزیره به سمت شرق کشیده شده بود، در حالی که از یک طرف در مقابل رودخانه Solway و از طرف دیگر رودخانه Tyne قرار داشت. برج های رصد در تمام طول، کاملاً بلند نصب شده بودند. سازه با آجر در خارج و چمن در داخل به پایان رسید. همچنین به منظور حفاظت بیشتر، خندق های عمیقی در جلو و پشت شفت حفر شد. حدود 250 سال، آدریانوف علیرغم تغییر مکرر مالکان، در شرایط خوبی نگهداری شد: او در اختیار رومی ها یا پیکت ها بود. سرنوشت بیشتر آن قبلاً در بالا توضیح داده شد، فقط باید گزارش داد که برخی از بخش‌های بارو فقط به این دلیل حفظ شده است که مردم محلی از آنها به عنوان معدن استفاده می‌کردند.
نمایش نور و اجرای تئاتر در دیوار هادریان
چنین اجرایبرای اولین بار در 22 اسفند ماه سال جاری در این استحکامات اجرا شد. این نمایش کاملا رایگان بود. برای اولین بار در حدود 1600 سال از عمر خود، ساختمان امپراتوری روم از ابتدا تا انتها به نورافکن مجهز شد. با ایجاد این نمایش، برگزارکنندگان کار خوبی انجام دادند. گردشگران دیوار هادریان را کاملا متفاوت دیدند. بریتانیا بار دیگر ثابت کرد که کشور بزرگی است. ابتدا فرشتگان زیبا به شفت (به نمایندگی از بازیگران تئاتر Anu) فرود آمدند و پس از نیم ساعت اولین چراغ ها شروع به روشن شدن کردند. به تدریج، مسیر نورانی به سمت غرب کشیده شد و به ساحل نزدیک کامبریا ختم شد. برای روشنایی خوب یک فاصله به اندازه کافی بزرگ، کارشناسان حدود 500 نورافکن را نصب کردند که مخصوص این منظور انتخاب شده بودند. آنها در فاصله 250 متری از یکدیگر نصب شده بودند. معلوم شد که نمایش شگفت انگیزی است. بسیاری از مسافران و گردشگران در آن زمان مشغول فیلمبرداری از دیوار هادریان بودند. عکس‌ها عالی بودند، اما نمی‌توانستند به طور کامل زیبایی آنچه را که در حال رخ دادن است منعکس کنند. برای این کار باید با چشمان خود به او نگاه می کردید. به خصوص در اجرای بازیگران و آتش بازی های هوشمند. اما هیچ، شما چنین فرصتی دارید - نمایش به صورت دوره ای تکرار خواهد شد.
