Donghai، Namhae، Dong Hai، Pinyin - این منطقه از اقیانوس آرام نام های بسیاری دارد. در سواحل آن، سه تمدن باستانی بشر متولد شد و به اوج خود رسید: چینی، ژاپنی و کره ای. قفسه آن سرشار از ذخایر عظیم گاز و نفت است. اینکه چه کسی این ثروت را توسعه خواهد داد بستگی به این دارد که موضوع مالکیت برخی از جزایر چگونه تصمیم گیری می شود و نقشه سیاسی چگونه خواهد بود. دریای چین شرقی، جایی که خرچنگ ها و خرچنگ های غول پیکر صید می شوند، ترپانگ ها و جلبک ها برداشت می شوند، جایی که مروارید رشد می کنند و نمک تبخیر می شود، یک گنج طبیعی واقعی است. بیایید این منطقه را بهتر بشناسیم.
دریای چین شرقی روی نقشه
این دریا بخشی از اقیانوس آرام است. در سواحل شرقی آسیا واقع شده است. اگر از خود بپرسیم که آیا این یک دریای داخلی است، نقشه به ما نشان می دهد که این دریا نیمه محصور است. این جزیره توسط جزایر ریوکیو و کیوشو ژاپن از بخش اصلی اقیانوس آرام جدا شده است. در غرب، سواحل چین به عنوان یک مرز طبیعی عمل می کند. این جزیره به عنوان حلقه جنوبی در نظر گرفته می شودتایوان اگر به شمال نگاه کنید، از این طرف دریای چین شرقی از طریق تنگه کره به زرد و ژاپن متصل می شود. باید گفت که تنگه های نزدیک جزایر ریوکیو بسیار عمیق هستند - تا 1572 متر. در نقشه سیاسی جهان، دریا بین چین، کره و ژاپن قرار دارد. این موضوع نام های متعدد منطقه آبی را توضیح می دهد. از این گذشته ، هر ملتی بسته به موقعیت مکانی خود نسبت به کشور آن را صدا می کند. کلمه چینی "Donghai" به معنای "دریای شرق" و کره ای "Namhae" - "جنوب" است. و از سال 2004، وزارت خارجه ژاپن این منطقه آبی را کاملاً آراسته می نامد. به دلیل اختلافات ارضی با جمهوری خلق چین بر سر جزیره سنکاکو و با کره بر سر سوکوترا، در اسناد رسمی از آن به عنوان "دریای سمت شرقی" یاد می شود.
ویژگی های جغرافیایی
مساحت آب بیش از هشتصد و سی هزار کیلومتر مربع است. با عمق متوسط 349 متر، کف بسیار ناهموار است. در غرب، صخره‌ها، سواحل، سواحل غیر معمول نیستند. پیچیدگی ناوبری و کدورت یانگ تسه، فراوان ترین و طولانی ترین رودخانه قاره اوراسیا، تشدید می شود. صخره ها و رسوبات کف که در قسمت غربی دریای چین شرقی غنی هستند، نقشه برداری دشوار است. زمین لرزه ها اغلب در اینجا رخ می دهند که نه تنها نقش برجسته قفسه را تغییر می دهند، بلکه باعث سونامی نیز می شوند. علاوه بر این، تقریباً سه یا چهار بار در سال، طوفان‌ها از منطقه آبی عبور می‌کنند و خسارات زیادی به بار می‌آورند. حداکثر عمق (2719 متر) در شرق دریا است. میانگین شوری آب 33 پی پی ام است، در دهانه رودخانه های بزرگ این رقم به 5 ‰ کاهش می یابد. در ساحل غربیجزر و مد نیمه روزانه تا هفت و نیم متر وجود دارد.
اقلیم
در منطقه نیمه گرمسیری، جایی که دریای چین شرقی قرار دارد، آب هرگز یخ نمی زند. حتی در قسمت شمالی آن در زمستان دمای هوا به زیر 7 درجه سانتیگراد نمی رسد. سردترین زمان اینجا در ماه فوریه است. اما حتی در آن زمان، در جنوب منطقه آبی، آب دارای شاخص دمای + 16 درجه سانتیگراد است. اما در ماه اوت تا + 27-28 درجه سانتیگراد گرم می شود. اما هوای اینجا بسیار متغیر است. جریان گرم کوروشیو و توده های هوای سرد از سرزمین اصلی باعث ایجاد مه، باران و نم نم باران در زمستان می شود. در تابستان، دریای چین شرقی در منطقه موسمی قرار دارد. در کمربند گرمسیری، طوفان هایی متولد می شوند که در جهت شمال حرکت می کنند و باعث بادهای شدید، طوفان و باران های شدید می شوند. این امر ناوبری را بسیار دشوارتر می کند. اما با این وجود، منطقه آبی مهم ترین شریان حمل و نقل است. مسیرهای دریاهای زرد، ژاپن و فیلیپین از آن عبور می کنند. بنابراین، به خاطر او، درگیری ها به وجود می آید.
منابع بیولوژیکی
به دلیل آب و هوای گرم، دریای چین شرقی دارای انواع گیاهان و جانوران است. تعداد فیتوپلانکتون ها و همچنین جلبک های سبز، قرمز و قهوه ای از غرب به شرق افزایش می یابد. صیادی، مرواریدسازی و استخراج صدف از دیرباز در این منطقه آبی انجام می شده است. در مقیاس صنعتی، ماهی تن، ساردین، ماهی خال مخالی، شاه ماهی، ماهی دست و پا و بسیاری از انواع کوسه ها در اینجا صید می شوند. مخصوصاً هانو ماهی «شیر» محلی با گوشت بسیار لطیف مورد قدردانی قرار می گیرد. حتی در آن رشد کرده استشرایط مصنوعی دریای چین شرقی نیز سرشار از پرندگان آبزی است. در میان آنها باید به دوگونگ ها، فوک ها و گونه های متعدد دلفین اشاره کرد. اما از آنجایی که منطقه آبی از نظر پلانکتون فقیر است، آب‌های دریا هرگز نهنگ‌های آبی را جذب نمی‌کنند.
