Oswiecim شهری در جمهوری لهستان است که نام آن بر لبان همه است. تاریخچه شهر چیست؟ چه جاذبه هایی دارد؟
آشویتس
شهر تنها ۶۰ کیلومتر با کراکوف فاصله دارد. در دشت آشویتس و در نزدیکی محلی که رودخانه های سولا و پرزمش به ویستولا می ریزند واقع شده است. این شهر بسیار کوچک در لهستان است که در طول جنگ جهانی دوم به نام آشویتس در سراسر جهان بدنام شد. اینجا یکی از بزرگترین اردوگاه های کار اجباری بود.
امروزه این شهر حدود ۴۰ میلیون نفر جمعیت دارد. آشویتس مدرن به عنوان یک مرکز تجاری و صنعتی بزرگ کشور در حال توسعه است. و خود ساکنان بر تلفظ لهستانی نام - "آشویتس" تمرکز می کنند و نه روی "آشویتس" آلمانی، که حوادث غم انگیز گذشته را به یاد می آورد.
شهر دارای سه نماد رسمی است: یک پرچم، یک نشان و یک نشان. پرچم شهر دارای نشانی در زمینه آبی است. نشان آشویتس برجی را با سقف قرمز مایل به قرمز و دو عقاب در طرفین نشان می دهد. نشان این شهر در سال 2002 ساخته شد و به صورت گرافیکی شکل یک کبوتر را نشان می دهد - نماد صلح و اتحاد همه نژادها.
تاریخ
این شهر در لهستان در XII ظاهر شدقرن بعد، تقریباً به طور کامل ویران شد. در قرن سیزدهم، بازسازی شد و بلافاصله وضعیت شهر را دریافت کرد. در پشت آشویتس اختلافات دائمی بین جمهوری چک و لهستان وجود داشت، زیرا این شهر برای مدت طولانی مرکز فروش نمک بود.
در قرن شانزدهم، یهودیان شروع به سکونت در آن کردند. و یک قرن بعد، پادشاه لهستان ولادیسلاو چهارم به آنها امتیازاتی برای زندگی می دهد: خانه ها، حق باز کردن کنیسه و یافتن یک گورستان. در آغاز قرن بیستم، یهودیان حدود 40 درصد از جمعیت شهری را تشکیل می دادند.
در قرن هجدهم، این شهر بخشی از امپراتوری اتریش شد. پس از جنگ جهانی اول به لهستان بازگشت. در زمان تسلط اتریش، آشویتس به یک اتصال راه آهن بزرگ تبدیل شد، کارخانه ها، مدارس، کلیساها در آن ساخته شدند. بخشی از معماری شهری آن زمان تا به امروز باقی مانده است.
قبل از جنگ جهانی دوم، بیش از 8000 یهودی در آشویتس زندگی می کردند. در سال 1939، نیروهای آلمانی وارد شهر شدند و آن را به رایش سوم ملحق کردند. یک اردوگاه کار اجباری در اینجا ایجاد شد. این شهر در سال 1945 آزاد شد.
اردوگاه سابق آشویتس
هزاران نفر سالانه از شهر دیدن می کنند تا فضای وحشتناکی را که زمانی در اینجا حاکم بود احساس کنند. آلمانی ها آن را آشویتس نامیدند. این نام بود که سالها در حافظه جهانی ماندگار شد.
بلافاصله پس از تصرف قلمرو لهستان، نیروهای آلمانی اردویی را در اینجا سازماندهی کردند که شامل سه مجتمع بود. صدها هزار نفر در پادگان های تنگ نگهداری می شدند. در طول جنگ، بیش از یک میلیون نفر در آشویتس کشته شدند که 90 درصد آنها یهودی بودند.
شهر در سال 1945 آزاد شد و در سال 1947 کمپ به موزه تبدیل شد. اکنون آشویتس در فهرست میراث جهانی گنجانده شده است. برگزارکنندگان موزه پادگان و سیم خاردارها را ترک کردند. غرفه های مختلفی به ملیت های مختلف اختصاص داده شده است. اینستالیشن‌های جدید، عکس‌های قدیمی، لباس‌ها و چیزهای دیگر از زندانیان است.
در یکی از غرفه های پشت یک دیوار شیشه ای چکمه ها و کفش های زیادی وجود دارد که متعلق به زندانیان آشویتس است. این منظره برای همه نیست.
جاذبه های شهر
خارج از کمپ موزه، زندگی طبق معمول ادامه دارد. پشت دیوارهای اردوگاه سابق اردوگاهی کاملاً متفاوت وجود دارد - آشویتس خوب و دلپذیر. دیدنی‌های شهر خیابان‌های باریک اروپایی و معماری باستانی هستند.
این شهر دارای قلعه ای است که در قرن دوازدهم ساخته شده است. این قدیمی ترین ساختمان در آشویتس است. این قلعه بر روی تپه ای واقع شده و اطراف آن را درختان انبوه احاطه کرده اند. در جریان حمله تاتارها ویران شد. شاهزاده میشکو دوم آن را در قرن دوازدهم بازسازی کرد و آن را با دیوارهای مستحکم احاطه کرد.
چندین کلیسای قدیمی در آشویتس وجود دارد. مثلاً کلیسای عروج مریم باکره یا کلیسای ولادت باکره. در مرکز شهر تالار شهر و میدان بازار قرار دارند. کلیسای سنت جک و کلیسای بانوی یادگار مؤمنان نیز جلب توجه می‌کنند.
با قدم زدن در امتداد خیابان های آشویتس، می توانید خانه های بسیاری با معماری بسیار جالب را ببینید. از جمله، اینجا خانه شیمون کلوگر، آخرین یهودی ساکن این شهر است. اکنون موزه یهودیان در خانه او قرار دارد.
در داخلاین شهر دارای یک محله و گورستان یهودیان و همچنین کنیسه یهودیان Chevra Lomdey Mishnaes است که در سال 1918 تأسیس شد.
نتیجه گیری
آشویتس شهری با تاریخ طولانی و پیچیده است که دو طرف دارد. یک طرف گذشته وحشتناک و غم انگیز است که گواه آن اردوگاه کار اجباری سابق است. دیگری خیابان های باستانی، مناظر معماری و فضای دلپذیر است.
