فرودگاه کالینینگراد غربی ترین دروازه هوایی فدراسیون روسیه است. پروازهای زیادی از شهرهای دیگر کشورمان دریافت می کند. به هر حال، سفر هوایی به این منطقه محصور به معنای اجتناب از دردسرهای زیاد با پاسپورت، ویزا و گذرگاه مرزی خارجی است. در اصل، این فرودگاه در حال حاضر وضعیت یک فرودگاه بین المللی را دارد؛ هواپیماهایی از کشورهای CIS در آن فرود می آیند. اما به زودی مرکزی برای مسافرانی که به کشورهای اروپای غربی سفر می کنند باید در اینجا ساخته شود. فرودگاه کالینینگراد تاریخچه بسیار جالبی دارد. ما به او و همچنین سایر حقایق مهم و مفید در مورد این ترمینال هوایی در این مقاله خواهیم گفت.
فرودگاه منحصر به فرد دوو
زمانی که کالینینگراد هنوز کونیگزبرگ نامیده می شد و متعلق به آلمان بود، ترمینال غیرنظامی خود را نیز داشت. قابل ذکر است که پیش از این، در طول جنگ جهانی اول،پایگاه های هوایی نظامی زیادی وجود داشت، اما برای مسافران عادی مسیر به آسمان کاملاً خاردار بود. آلمان یکی از کشورهایی است که تصمیم گرفت به غیرنظامیان اجازه سفر هوایی بدهد. و ایالت اولین فرودگاه خود را به نام Devau (Devau) نه در جایی در برلین، بلکه در Königsberg ساخت. این اتفاق در سال 1919 رخ داد. در سال 1921، اولین سرویس هواشناسی ثابت هوانوردی جهان برای خدمات رسانی به هواپیما در اینجا افتتاح شد. اما این همه حقایق جالب در مورد Devau نیست. کشور شوروی که برای مدت طولانی در انزوای بین المللی بود، اولین پرواز غیرنظامی خود را به اینجا فرستاد. در سال 1922 ، یک هواپیما در Devau فرود آمد و یک پرواز موفقیت آمیز مسکو - ریگا - کونیگزبرگ انجام داد. پس از اینکه شهر از دست مهاجمان فاشیست آزاد شد و طبق معاهده پوتسدام این منطقه به اتحاد جماهیر شوروی منتقل شد، آنها شروع به ساخت فرودگاه جدید کالینینگراد کردند. اما Devau رها نشد. اکنون یک موزه هوانوردی و پایگاه باشگاه محلی پرواز DOSAAF وجود دارد.
مکان
تصمیم گرفته شد که یک فرودگاه مدنی جدید در شمال شرقی شهر ساخته شود، زیرا قرار بود بیشتر پروازها از مسکو انجام شود. انتخاب بر روی روستای Khrabrovo قرار گرفت که در فاصله حدود بیست کیلومتری از مرکز شهر قرار دارد. تمام اموال از Devau که می توانست منتقل شود به مکان جدیدی منتقل شد. تا سال 1961، فرودگاه کالینینگراد همچنان به عنوان پایگاه نظامی اسکادران هوایی مشترک اداره می شد. در سال 1977، نوار فرود شروع به پذیرش غیرنظامیان کردهواپیمای TU-134. و تنها در سال 1979 یک ترمینال برای مسافران ساخته شد. در سال 1988 باند فرودگاه بازسازی شد تا بتواند لاین های سنگین از نوع TU-154 را دریافت کند. پوشش با بتن آسفالت بسیار مفید بود، زیرا دوران بوئینگ ها فرا رسیده است. در حال حاضر غربی ترین دروازه های روسیه نیز قادر به پذیرش کشتی های سنگین با وزن بیش از صد تن هستند. غول هایی مانند بوئینگ 737.
زیرساخت
ساختمان فعلی فرودگاه در سال 2004 شروع به ساخت کرد و در سال 2007 تکمیل شد. بنابراین، ترمینال مدنی تمام الزامات مدرن برای خدمات مسافری را برآورده می کند. این ساختمان دو طبقه است، اما گم شدن در آن به سادگی غیر واقعی است. اولاً، نمودارهای اتاق در همه جا آویزان است. میز اطلاعات فرودگاه کالینینگراد شما را در مورد ورود و خروج مطلع می کند. انتظار برای پرواز شما خسته کننده نخواهد بود. برای کسانی که به خارج از کشور سفر می کنند، یک فروشگاه معاف از مالیات وجود دارد. این ساختمان دارای یک منطقه مخصوص سیگار کشیدن است که برای فرودگاه ها شگفت انگیز است. مهمانان خارج از کشور می توانند وقت خود را در یک اتاق انتظار ویژه بگذرانند.
کنترل هوانوردی
منطقه کالینینگراد یک منطقه محاصره است. بنابراین، تمام مسافرانی که به اینجا می رسند هنگام پیاده شدن از طریق کنترل گذرنامه می پردازند. اما برای شهروندان فدراسیون روسیه کافی است یک سند داخلی ارائه دهند. اگر قصد دارید بیشتر به سمت غرب بروید، یعنی به صورت ترانزیت وارد شده اید، به پاسپورت نیاز دارید. برای ایمنی مسافران و هواپیما، هنگام سوار شدن به پرواز، باید از کنترل امنیتی عبور کنید. ثبت نام منوط استاز شرکت هواپیمایی از آنجایی که شهر بیست کیلومتر از هاب جدا شده است، ارزش دارد که از قبل به فرودگاه کالینینگراد برسید. چگونه به پیشخوان ورود خود برسید - روی تابلوی جلوی در ورودی متوجه خواهید شد.
از جایی که هواپیماها از آنجا گرفته می شوند
Khrabrovo با پروازهای متعدد با سایر فرودگاه های روسیه متصل است. از پایتخت، آنها از Vnukovo، Sheremetyevo و Domodedovo به اینجا پرواز می کنند. کالینینگراد همچنین به سن پترزبورگ، مورمانسک، چرپووتس، کراسنودار، کازان و بلگورود متصل است. از کشورهای همسایه، هواپیماها از اینجا به کیف، تاشکند، مینسک، بیشکک و ریگا پرواز می کنند. تاکنون پروازهای چارتر نامنظم به کپنهاگ (ایرلاینز اسکاندیناوی) و برلین از خرابروف به سمت اروپای غربی حرکت می کنند. اما در آینده برنامه ریزی شده است که مسیرهای جدیدی باز شود. اکنون خربروو ظرفیت جابجایی سه میلیون مسافر در سال را دارد. اما برای تبدیل شدن به یک ترمینال بین المللی تمام عیار، نیاز به بهبود زیرساخت ها، به ویژه پیوندهای حمل و نقل دارد. تاکنون فقط اتوبوس شماره 144 کالینینگراد - فرودگاه و مینی‌بوس‌ها در حال حرکت هستند. کرایه حدود 50 روبل است.
پیام کالینینگراد - فرودگاه
البته می توانید با تاکسی به شهر بروید. این سریعترین راه است، اما هزینه آن از 250 روبل در روز و 400 روبل در شب است. اتوبوس ها هر چهل دقیقه یکبار حرکت می کنند. در امتداد بزرگراه Primorskoye Koltso می توان به راحتی به مرکز شهر با ماشین کرایه ای رسید (زمان سفر حدود پانزده دقیقه است). در آیندهبرنامه ریزی شده است که یک قطار سریع السیر از ایستگاه راه آهن کالینینگراد به فرودگاه راه اندازی شود، به خصوص که خط راه آهن Zelenogorsk-Svetlogorsk-Kaliningrad قبلاً به خرابروف کشیده شده است. برنامه هایی برای ساخت یک مجموعه هتل در فرودگاه وجود دارد.
