چقدر جاهای کمی باقی مانده است که بتوانید آن طراوت و جذابیت خاص طبیعت دست نخورده را در آن احساس کنید! روستای آلتایسکویه در قلمرو آلتای را به درستی می توان یکی از این مکان ها نامید - کمیاب و بسیار زیبا.
دره‌های سبز، تپه‌های زیبا، جنگل‌های "کرکی"، مزارع و خطوط آبی رنگ کوه‌ها که در افق قابل مشاهده است - همه این زیبایی اینجاست.
کمی از تاریخ
دهکده آلتای در قلمرو آلتای در سال 1808 تأسیس شد. در ابتدا، این شهرک مرکز ولوست آلتای بود، بعداً به عنوان یک دهکده تجاری بزرگ در نظر گرفته شد. تجارت و صنایع کوچک در اینجا به خوبی توسعه یافته بودند.
اگر در مورد افرادی صحبت کنیم که در آن زمان های دور بر روی این زمین زندگی می کردند، پس طبق سوابق یافت شده (که فقط از روح های مرد صحبت می کنند) در سال 1857 511 مرد در اینجا زندگی می کردند ، در سال 1882 - 822 در پایان قرن نوزدهم، مردم شروع به نقل مکان به روستای آلتایسکویه در قلمرو آلتای کردند که به لطف آن سکونتگاه به سرعت رشد کرد.
تاکنون در سال 1893، 519 خانوار و 3082 تن در این سرزمین زندگی می کردند. ساختمان دولت ولوست، دو کلیسا (یکی ارتدکس و دیگری هم عقیده)، یک دانشکده و یک مدرسه ساخته شد. کارخانه های روغن و چرم، انبار شراب، آسیاب و چندین مغازه تجاری نیز در اینجا کار می کردند.
طبق سرشماری که در سال ۱۹۲۶ انجام شد، روستای آلتایسکویه در قلمرو آلتای ۷۵۹۵ نفر سکنه داشت. تقریباً نیم قرن بعد، این سکونتگاه وضعیتی را دریافت کرد که بر اساس آن اکنون یک سکونتگاه از نوع شهری محسوب می شد.
واقعیت تاریخی جالب
عجیب است که دایره المعارف بزرگ سال 1904 حاوی مدخلی است که آلتای یکی از اولین سکونتگاه های انشقاقی است. در سال 1857، اکثریت ساکنان ایمان مشترک را پذیرفتند.
در قلمرو روستا 519 خانوار و 3000 تن سکنه وجود داشت. علاوه بر این، روستا دارای دو کلیسا، یک کارخانه روغن‌سازی و یک کارخانه چرم‌سازی، یک بازار هفتگی و یک اتاق قضا بود.
روستای امروز چیست
یک شهرک بزرگ در حال توسعه که در آن 14 هزار نفر زندگی می کنند - این دقیقاً همان چیزی است که امروز روستای آلتایسکویه است. قلمرو آلتای که عکس آن در این مقاله قابل مشاهده است، مکانی بسیار زیبا - با طبیعت زیبا و رودخانه های فراوان است. روستای مورد اشاره در مقاله نیز از این قاعده مستثنی نیست. در دامنه‌های آلتای، در کنار رودخانه محلی کامنکا واقع شده است.
در خود روستا چندینکارخانه هایی از جمله شراب، آجر، آسفالت، نانوایی و برخی دیگر. مانند شهرهای بزرگ، سوپرمارکت‌ها، مراکز خرید، سالن‌های ورزشی، سونا، کافه‌ها و رستوران‌ها وجود دارد.
در مرکز ولسوالی موسسات آموزشی مختلفی از جمله مدارس عادی، مهدکودک ها و مدارس حرفه ای و همچنین مؤسساتی مانند مدرسه استادان پنیرسازی وجود دارد.
شهرک بسیار جالب تر از آن چیزی است که در نگاه اول به نظر می رسد! بسیاری از مردم برای مقاصد گردشگری به اینجا می آیند. چه چیزی آنها را به روستای آلتای جذب می کند؟ قلمرو آلتای که نقشه آن همه تنوع این منطقه را نشان می دهد، به وضوح نشان می دهد که دقیقاً چه چیزی را می توانید ببینید و به کجا بروید.
کمی درباره توریست های گیاهی
چنین جهت جالب و غیرمعمولی در اینجا به لطف انجمن Biolit ظاهر شد که در مجاورت روستا افتتاح شد. درختکاری بزرگی است که مزارع آن در کوهپایه های آلتای گسترده شده است. بیش از 70 نوع گیاه دارویی و زینتی در اینجا کشت می شود.
فیتوتوریست ها فقط میهمان درختکاری هستند. مردم نه تنها به این گیاهان، بلکه به محصولاتی که از آنها تهیه می شود نیز علاقه مند هستند. و در اینجا آنها این فرصت را پیدا می کنند که این محصولات را خریداری کنند، اطلاعات جامعی در مورد هر گیاه دریافت کنند.
علاوه بر این، این روستا دارای یک موزه تاریخ محلی است که شامل مجموعه ای کامل از نقاشی ها و نمایشگاه های جالب است.
