Expressway… این عبارت چقدر رایج است! همه ما تقریباً درک می کنیم که چیست، اما اغلب نمی دانیم که بزرگراه ها چیست، با چه سرعتی مجاز به رانندگی هستند و چند اتوبان در روسیه وجود دارد. بیایید نگاهی به تاریخچه بزرگراه ها، حال و آینده آنها بیندازیم.
تاریخچه ظاهر
نخستین بزرگراه در آغاز قرن گذشته در ایتالیا ظاهر شد. در سال 1924، دو شهر بزرگ - میلان و وارزه را به هم متصل کرد. طول جاده 85 کیلومتر بود. جالب اینجاست که کلمه "آزادراه" مورد استفاده بسیاری از ایتالیا آمده است. تا آغاز قرن بیست و یکم، بیش از 6000 کیلومتر جاده سریع السیر در کشور ساخته شده بود.
یکی دیگر از نام های شناخته شده جاده - "autobahn" - در آلمان ظاهر شد. در سال 1932، بزرگراه کلن و بن را به هم متصل کرد، طول آن تنها 20 کیلومتر بود. یک واقعیت جالب: در آلمان تا سال 1941، بیش از 3500 کیلومتر جاده سریع السیر ساخته شد. تا به امروز، بیش از 13000 کیلومتر جاده در کشور وجود دارد.
تا به امروز، بیان کنیدبزرگراه پر استفاده ترین نوع جاده در جهان است. جایگاه پیشرو در ساخت چنین مسیرهایی را چین اشغال کرده است. طول آنها در آغاز سال 2015 تقریباً 112000 کیلومتر بود.
در روسیه، ساخت جاده‌های پرسرعت به دوران اتحاد جماهیر شوروی برمی‌گردد. متأسفانه نمی توان تعداد بزرگراه های ساخته شده را محاسبه کرد. اساسا، بزرگراه در روسیه بخش های جداگانه ای از جاده های آسفالت شده است.
شرایط ترافیک
کدام بزرگراه در روسیه پرسرعت محسوب می شود؟ بزرگراه جاده ای است با تابلوی راه معین که دارای خطوط متعددی برای تردد در هر دو جهت است که با حصار یا نوار جداکننده مخصوص از هم جدا شده اند. این جاده هیچ تقاطعی با سایر جاده ها در همان سطح ندارد (هر تقاطع فقط از طریق پل یا زیرگذر امکان پذیر است).
عابران پیاده، حیوانات، هر نوع حمل و نقلی که سرعت آن بیش از ۴۰ کیلومتر در ساعت نباشد در بزرگراه ممنوع است. اینها شامل دوچرخه، موتور سیکلت، تراکتور و هر وسیله نقلیه خودکششی دیگری است. توقف حمل و نقل عمومی نیز مجاز نیست و توقف خودروها و کامیون ها در مکان هایی که برای پارک در نظر گرفته نشده است ممنوع است.
دور برگردان و رانندگی در شکاف های خط میانی ممنوع است، دنده عقب و آموزش رانندگی غیرقابل قبول است. بنابراین، هنگام رانندگی در اتوبان، مراقب باشید و قوانین را زیر پا نگذارید.
بزرگراه های روسیه
مسیرهای اصلی روسیه از مسکو شروع می شود. این نشان می دهد که بیشتر جاده ها در زمان های گذشته ساخته شده اندامپراتوری روسیه و تبدیل به الزامات مدرن. تراکم شبکه آنها در بخش اروپایی کشور بالاترین است. جاده های اصلی از مسکو تابش می کنند. هر چه شمال دورتر باشد، شبکه بزرگراه ها کمتر توسعه یافته است. در منطقه فدرال خاور دور و سیبری، بسیاری از جاده ها به بزرگراه های اصلی متصل نیستند. ارتباط با شهرها تنها در تابستان و حتی در آن زمان از طریق هوا امکان پذیر است.
جاده های روسیه دارای طول کل 1396000 کیلومتر و جاده های با سطح سخت 984000 کیلومتر هستند. مطابق با قانون طبقه بندی جاده ها، آنها دسته بندی های مختلفی دارند و نه تنها دارایی دولت هستند، بلکه ممکن است در بخش نهادهای تشکیل دهنده فدراسیون روسیه و همچنین افراد خصوصی نیز باشند. اینها شامل بزرگراههای فدرال، منطقه ای و شهری، محلی است. بزرگراه های خصوصی نیز وجود دارد.
بزرگراه فدرال
بزرگراه های فدرال محکم هستند و می توانند سریع باشند. لیست آنها توسط دولت روسیه تأیید شده است، آنها دارایی دولتی هستند. چنین جاده هایی دارای شماره گذاری مشخصی هستند که در جلوی آن یک حرف وجود دارد. کدام یک از آنها فدرال هستند؟
اول، اینها همه جاده هایی هستند که پایتخت روسیه - مسکو - را با پایتخت های کشورهای همسایه و همچنین با مراکز اداری نهادهای تشکیل دهنده فدراسیون روسیه متصل می کنند. چنین آهنگ هایی دارای پیشوند "M" هستند، آنها عبارتند از:
- M1 "بلاروس" - "بزرگراه مینسک" - اتصال مسکو و بلاروس در مرز روسیه.
- M2 "کریمه" -اتحاد مسیر اروپایی E105 با مسکو، تولا و خارکف.
- M5 "Ural" - دارای طولانی ترین طول 1879 کیلومتر است و مسکو را به چلیابینسک متصل می کند.
دوم، اینها جاده هایی هستند که مراکز اداری جداگانه را به هم متصل می کنند. آنها با "R" پیشوند هستند:
- P22 «کاسپین» یکی از طولانی ترین جاده های منطقه ای به طول 1381 کیلومتر است. این بخشی از مسیر اروپایی E119 است که از مسکو، تامبوف، ولگوگراد و آستاراخان می گذرد.
- P504 "Kolyma" - طول بیش از 2000 کیلومتر است. این شاهراه کلیدی خاور دور است. از یاکوتسک تا ماگادان اجرا می شود.
ثالثاً، جاده‌های دسترسی و اتصالی که می‌توانند شهرها را با بنادر دریایی یا رودخانه‌ای، فرودگاه‌ها یا ایستگاه‌های راه‌آهن و همچنین با سایر مراکز حمل‌ونقل مرتبط کنند. همه آنها با پیشوند "A" نشان داده شده اند.
از 1 ژانویه 2018، فهرست جدیدی از جاده های فدرال در روسیه اجرا می شود. مسیرها را به اصلی و سایر مسیرها جدا نمی کند. این تغییرات بر شماره گذاری و نام جاده ها نیز تأثیر گذاشت. در آینده نزدیک، سرعت در بزرگراه حداقل 130 کیلومتر در ساعت خواهد بود.
جاده "مسکو - نوگینسک"
فاصله مسکو تا نوگینسک تنها ۵۸ کیلومتر است. امروزه این مسیر در امتداد بزرگراه M7 Volga که از مسکو از طریق ولادیمیر، نیژنی نووگورود، کازان امتداد دارد و به اوفا ختم می شود، می گذرد. جاده فدرال است. او نمی تواند از یک توان عملیاتی بزرگ ببالدظرفیت، هم اکنون از 3 تا 7 هزار خودرو در روز می تواند از آن عبور کند. به همین دلیل، ترافیک و ازدحام اغلب در ورودی مسکو رخ می دهد.
با توجه به افزایش ترافیک، دولت تصمیم گرفت تا بزرگراه جدید پرسرعت "مسکو-نوگینسک" را به بهره برداری برساند. این جاده به جایگزینی برای M7 تبدیل خواهد شد و پولی نیز خواهد داشت.
بزرگراه های عوارضی در کشورهای توسعه یافته بسیار محبوب شده اند، اکنون نوبت روسیه است. این پروژه در سال 2014 آغاز شده و انتظار می رود در سال 2017 به اتمام برسد. این جاده است که به تخلیه بزرگراه های اصلی کمک می کند و به ساکنان نوگینسک اجازه می دهد در 20-30 دقیقه به پایتخت برسند. این کمک بزرگی برای افرادی است که در مسکو کار می کنند.
عوارض جاده "مسکو - نوگینسک" ظرفیت 30000 خودرو در روز خواهد داشت. بزرگراه با حداکثر 6 خط در یک جهت و سرعت 120 کیلومتر در ساعت، به حداقل رساندن زمان سفر و به حداکثر رساندن راحتی راننده کمک می کند. کرایه در چنین مسیری هنوز ناشناخته است - یا ثابت می شود یا به مسافت پیموده شده بستگی دارد. در حال حاضر، به دلیل بودجه کم، بزرگراه فقط تا حدی ساخته شده است.
مسیر "مسکو - سن پترزبورگ"
در حال حاضر، سن پترزبورگ و مسکو توسط بزرگراه فدرال M10 E105 "روسیه" که در قرن نوزدهم به بهره برداری رسید، به هم متصل می شوند. اتصال دو پایتخت توسط پیتر اول برنامه ریزی شد و پروژه خود را که به پشتیبان سیستم ارتباط آب تبدیل شد، انجام داد. امروزه طول این جاده 706 کیلومتر است.به دلیل ظرفیت کم و سرعت کم تردد در این مسیر، بارها ازدحام ایجاد می شود. روزانه 130-170 هزار خودرو در امتداد بزرگراه تردد می کنند و سرعت در ورودی مسکو تا 10 کیلومتر در ساعت است. با توجه به این موضوع، چند سال پیش، پروژه ای برای ساخت بزرگراه M11 مسکو-سنت پترزبورگ ظاهر شد.
جاده "مسکو - سن پترزبورگ" تا حدودی پرداخت می شود. طول آن 684 کیلومتر خواهد بود و در واقع جایگزین بزرگراه فعلی M10 خواهد شد. انتظار می رود این بزرگراه در سال 2018 به بهره برداری برسد. تا به امروز چندین بخش ساخته شده است: از 15 تا 58 کیلومتر از مسکو تا سولنچنوگورسک و از 258 تا 334 کیلومتر - دور زدن ویشنی ولوچوک در منطقه Tver.
شرایط اقلیمی باید هنگام ایجاد شبکه بزرگراه در نظر گرفته شود. چهار منطقه ای که مسیر از طریق آنها می گذرد دارای آب و هوای متفاوتی هستند: مناطق مسکو و ترور با معتدل قاره ای متمایز می شوند، در حالی که مناطق نووگورود و لنینگراد با قاره-دریایی انتقالی مشخص می شوند. همه تغییرات ناگهانی دما می تواند تأثیر بدی بر جاده داشته باشد و در نتیجه منابع مصرف شده را غیرقابل استفاده کند. بنابراین، باید به انتخاب کفپوش بسیار جدی برخورد کرد. آینده خود آهنگ مستقیماً به این بستگی دارد.
بزرگراه مسکو-سنت پترزبورگ دارای ۲ تا ۵ خط در هر جهت و سرعت ۱۵۰ کیلومتر در ساعت خواهد بود. این امر زمان سفر بین شهرها را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد و شرایط را برای رانندگان بهبود می بخشد. حدسیکرایه در این بزرگراه حدود 1200 روبل خواهد بود. همه چیز به زمان روز و بخش خاصی از مسیر بستگی دارد. به این ترتیب، جاده "مسکو - سن پترزبورگ" به دومین بزرگراه عوارضی در روسیه تبدیل خواهد شد. لازم به توضیح است که تقریباً 60 درصد از جاده در حال ساخت عوارض دارد، در حالی که می توانید از بزرگراه رایگان فعلی M10 نیز استفاده کنید.
"مسکو - پکن" - نگاهی به آینده
رویای پیوند غرب و شرق همیشه در قلب افراد مبتکر باقی مانده است. تا به امروز، ساخت یک بزرگراه با سرعت بالا که مسکو و پکن را به هم متصل می کند امکان پذیر شده است. در سال 2014، تفاهم نامه ای بین روسیه و چین در مورد ساخت بزرگراه پرسرعت "مسکو - پکن" امضا شد.
امروز قطاری که دو کشور را به هم وصل می کند 130 ساعت در جاده است - یعنی 6 روز. با اجرای این پروژه، طی دو روز طی مسافت 7000 کیلومتری با سرعت 350 کیلومتر بر ساعت، از پکن به مسکو سفر کرد. همکاری با راه آهن چین توسعه اقتصادی پایداری را برای چین و روسیه به ارمغان خواهد آورد و به عنوان یک ارتباط خوب بین اروپا و آسیا عمل خواهد کرد.
علاوه بر این، جاده "مسکو - پکن" به توسعه منطقه فدرال اورال کمک خواهد کرد. این ایستگاه ها را در شهرهای زیر به هم متصل می کند: کازان، یکاترینبورگ، چلیابینسک، و سپس - آستانه (قزاقستان)، ارومچی و پکن. وظیفه اصلی و اولیه اتصال مسکو و کازان با یک بزرگراه پر سرعت است. برای این کار، چین فناوری های خود را ارائه می دهد و 10 دلار سرمایه گذاری می کندمیلیارد. قرار است این پروژه تا سال 2030 تکمیل شود.
"مسکو - کازان" - سرعت های جدید
بزرگراه پر سرعت مسکو-کازان این امکان را به شما می دهد که زمان صرف شده در جاده را به 3.5 ساعت کاهش دهید. گسترش بیشتر آن به یکاترینبورگ مسافت 1595 کیلومتری را در 8 ساعت طی می کند. قرار است در مسیر قطارهای پرسرعت تا 400 کیلومتر بر ساعت حرکت کند. قطارهای منطقه‌ای شتاب‌دار تا مسافت 200 کیلومتر با سرعت 200 کیلومتر در ساعت حرکت خواهند کرد.
برنامه ریزی شده است که از قطارهای شبانه مسافت طولانی و همچنین حمل و نقل بار و کانتینر در بزرگراه استفاده شود. نشانگرهای سرعت 160 کیلومتر در ساعت خواهد بود. قرار است خط راه آهن مسکو - کازان در سال 2018 تکمیل شود. ساخت آن چه خواهد داد؟ اول از همه باعث ایجاد شغل برای مردم می شود. کارشناسان می گویند که ساخت جاده در اورال به احیای کل مجموعه صنعتی کمک خواهد کرد. حدود 16000 متر مکعب سنگ خرد شده خوب، حدود 15000 تن سازه بتن مسلح بسیار مرغوب، 125 تن سازه فلزی و 25 تن ریل راه آهن به ازای هر کیلومتر از مسیر راه آهن مورد نیاز است. خرید این مواد از خارج از کشور مستلزم هزینه قابل توجهی است که هزینه پروژه را افزایش می دهد و این بدان معناست که باید فناوری های تولید را بهبود بخشید و کیفیت آنها را در داخل افزایش داد. شرکت‌های محلی می‌توانند با این کار کنار بیایند و برای سال‌های متمادی شغلی برای مردم فراهم کنند.
مسکو - دان
بزرگراه فدرال "مسکو - دان" M4، نامگذاری شده در پایانقرن گذشته، در سال 1967 ساخته شد. در آن زمان، این مسیر از پایتخت از طریق ورونژ به روستوف-آن-دون می رفت و دارای دو خط ترافیکی به عرض 7 متر بود. در آغاز سال 1991، این مسیر 500 کیلومتر طولانی شد و نووروسیسک مقصد نهایی آن شد. بنابراین، به دلیل اضافه شدن بخش های مختلف، جاده مدرن M4 Don ظاهر شد. جالب است که اولین بزرگراه با بخش پولی پیست شد که روستای خلنوئه را دور می زد و 20 کیلومتر طول داشت.
امروز، بزرگراه مسکو-دون بهترین راه در روسیه است. تنها عیب آن این است که در تابستان هم از یک جهت و هم از طرف دیگر مملو از ماشین است. بسیاری از مردم مسکو و حومه آن با خانواده خود برای تعطیلات به دریا می روند. این مسیر به مناطق کراسنودار و استاوروپل، منطقه روستوف و کریمه منتهی می شود. در همان زمان، بسیاری از سبزیجات و میوه‌ها از مناطق جنوبی روسیه به مسکو، سنت پترزبورگ و مناطق شمالی کشور منتقل می‌شوند.
در زمستان، در بخش‌های خاصی از جاده، به‌ویژه در قلمرو کراسنودار، جایی که مسیر از میان رشته‌کوه‌ها می‌گذرد، رانش برف و یخ‌های سنگین امکان‌پذیر است. آب و هوای بد می تواند ترافیک در بزرگراه را برای چند روز مسدود کند. بنابراین، در سال 2009، عناصر حرکت همه وسایل نقلیه را در یک بخش تعمیر نشده از جاده در منطقه روستوف برای چند روز متوقف کردند.
یکی دیگر از مشکلات ترافیکی مکرر در ایست های بازرسی در منطقه مسکو است، زیرا پرداخت هزینه بخش عوارض مدتی طول می کشد.
تعداد زیادی در بزرگراه وجود داردبخش های پولی، و این مزیت بزرگی نسبت به جاده های رایگان دارد. در مرحله اول، محدودیت سرعت بزرگراه M4 در برخی از بخش ها 130 کیلومتر در ساعت و در بیشتر نقاط - 110 کیلومتر در ساعت است. ثانیاً در چنین سرعتی تقریباً در تمام طول جاده یک بستر عالی لازم است و همینطور است. ثالثاً خدماتی برای رانندگان در بخش های پولی - کمک اضطراری - معرفی شده است. ایده عالی - ارتباط تصویری با کتیبه SOS هر 1.5 کیلومتر. اگر خرابی دارید یا بنزین تمام شد، فقط به جعبه زرد رنگ بروید و قطعا در آینده نزدیک به شما کمک می شود.
راه آهن پرسرعت
خطوط راه آهن پرسرعت با تاریخچه خود به قرن گذشته بازمی گردد. حتی در زمان اتحاد جماهیر شوروی، برنامه هایی برای ایجاد قطارهای پرسرعت، به عنوان مثال، یک واگن - نمونه اولیه یک قطار جت وجود داشت. آزمایشات او در دهه 1970 انجام شد. علاوه بر این، پروژه ای برای یک جاده ویژه با سرعت بالا ایجاد شد که قرار بود مسکو را با خارکف و لوزووا با شعبه هایی به سیمفروپل و روستوف-آن-دون متصل کند. محدودیت سرعت در این جاده 250 کیلومتر بر ساعت بود.
متاسفانه، فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی منجر به یک بحران اقتصادی شد و همه برنامه ها در گذشته های دور است. توسعه قطار سریع السیر Sokol-250 منجر به آزمایش آن در سال 2000 شد، اما به دلیل کاستی هایی که توسط کمیسیون مشاهده شد، هرگز به بهره برداری نرسید. علاوه بر این، هزینه ایجاد قطار پرسرعت خودمان از هنجارهای مجاز فراتر رفت و خرید قطارهایی که قبلاً در اروپا موجود بود و آزمایش را پس داده بودند ارزان‌تر بود.
در سال 2006 بودقراردادی بین راه آهن روسیه و شرکت زیمنس آلمان برای تامین 8 قطار سریع السیر با سرعت 330 کیلومتر بر ساعت امضا شد. اولین قطار در سال 2008 تحویل داده شد و در مسیر مسکو - سن پترزبورگ پرواز کرد. بزرگراه پرسرعت "مسکو - پترزبورگ" قطارهای قابل اعتمادی را دریافت کرد که مسافت بین این شهرها را در 3 ساعت و 45 دقیقه طی کرد.
قطار پرسرعت بعدی در مسیر "مسکو - نیژنی نووگورود" ظاهر شد. زمان سفر 3 ساعت و 55 دقیقه بود. این مسیر از اواسط سال 2010 به روی مسافران باز شده است. تا پایان سال 2010، ارتباطات پرسرعت با اهمیت بین المللی "سن پترزبورگ - هلسینکی" در دسترس قرار گرفت.
بزرگراه های پایتخت
مسکو، مانند هر کلان شهر، پر از وسایل نقلیه است. اکثر ساکنان مناطق دورافتاده برای خرید یا تفریح با وسایل نقلیه شخصی به محل کار یا شهر می روند. اما، متأسفانه، زیرساخت ها اجازه نمی دهد که جاده ها به طور مداوم گسترش یابد. برای حل این مشکل، مسکو تصمیم به ساخت بزرگراه ها گرفت. تا آغاز قرن بیست و یکم، مفهوم "جاده های پرسرعت" و به ویژه در محدوده یک کلان شهر اصلا وجود نداشت. توسعه پروژه های جدید این امکان را فراهم می کند که 60 درصد از خیابان های مرکزی شهر از حمل و نقل راحت شود.
یکی از الزامات: بزرگراههای پرسرعت مسکو باید از منطقه مسکونی دورتر باشند و سرعت حرکت بالایی داشته باشند. برای حل این مشکلات تصمیم گرفته شد که تعداد خروجی ها از بزرگراه به حداقل برسد و هیچ کدام منجر به تجارت نمی شود.مرکز این حرکت بود که باعث شد سرعت در بزرگراه به 100 کیلومتر بر ساعت افزایش یابد.
تا به امروز در مورد پروژه سه بزرگراه شمال شرقی، جنوب و شمال غربی شناخته شده است. تمام جاده ها با جاده کمربندی مسکو ارتباط خواهند داشت و به یکدیگر متصل می شوند. این بزرگراه ها (یا آکوردها) طبق برنامه مسئولان باید جایگزین جاده کمربندی چهارم شود. برای این منظور، برنامه ریزی شده است که حلقه های شمال غربی و شمال شرقی را در منطقه خیابان فستیوالنایا به هم متصل کنند و وتر جنوبی از شمال غربی در منطقه کریلاتسکویه عبور کند. به لطف این ارتباط، رانندگان می توانند بدون ورود به مرکز از این سر شهر به آن سر شهر بروند.
در تمام دنیا مشکلات حمل و نقل شهرهای بزرگ به قیمت بزرگراه ها حل می شود. بزرگراههای پرسرعت در امتداد حومه شهر منحرف می‌شوند و اجازه می‌دهند با استفاده از تقاطع پل‌های مرتفع مرکز کلان شهر را از ترافیک اضافی رها کنند. طبق پروژه در مسکو، برنامه ریزی شده است که آکوردها نباید تداخل داشته باشند و در عین حال حمل و نقل عمومی را نیز خدمت می کنند. این بدان معناست که برای عبور از مناطق مسکونی، این جاده ها یا باید از قسمت اصلی بزرگراه بلند شوند یا به زیر زمین بروند.
محدودیت سرعت در پیست نیز هنوز ارقام نهایی را ندارد. کارشناسان در این مورد به اجماع نرسیدند. سرعت مجاز در بزرگراه های شهر چقدر است؟ برخی معتقدند - بیش از 80 کیلومتر در ساعت نیست، در حالی که دیگران استدلال می کنند که اگر ایمنی را بهبود بخشید، می توان سرعت را به 100 کیلومتر در ساعت افزایش داد. در حال حاضر، همانطور که می دانید، استانداردهای زیر برای شهرها اتخاذ شده است: سرعت نمی تواند از 60 کیلومتر در ساعت تجاوز کند.
در روسیه درتا به امروز، پروژه های بسیاری برای ساخت بزرگراه های پرسرعت - هم اتوبان و هم راه آهن - راه اندازی شده است. این از توسعه اقتصاد صحبت می کند و به رفاه دولت به عنوان یک کل کمک خواهد کرد.
