پلپل ولودارسکی که در سن پترزبورگ معروف است، به افتخار رهبر انقلاب وی.. صدها کارگر برای دیدن این انقلابی در آخرین سفرش به Champ de Mars آمدند. بعداً، در سال 1925، بنای یادبودی برای ولودارسکی در محل قتل ساخته شد که توسط معمار V. V. Vitman و مجسمه‌ساز M. G. Manizer ساخته شد. پل ولودارسکی تنها پل در سنت پترزبورگ است که برای ترامواها راه اندازی شده است.
در دهه 30، در ارتباط با طراحی جدید بخش جنوب شرقی لنینگراد با بزرگراه حلقه ای، ساخت یک پل دائمی ضروری شد. این پروژه توسط یک گروه مهندسی به سرپرستی پروفسور G. P. Perederiy، که شامل متخصصان V. I. Kryzhanovsky، K. M. Dmitriev و A. S. Nikolsky نیز بود، توسعه یافت. پل ولودارسکی یک سازه قوسی بتنی مسلح سه دهانه با یک گذرگاه پایین تر، با دهانه کشش فلزی متوسط و دو تبادل ترافیک با هر دو ساحل نوا بود. طبق راه حل سازنده، طرح پل به پل بلشوختینسکی نزدیکتر شد. برای ساخت سازه های قوسی دهانه های جانبی سازه پل برای اولین بار فلزیلوله های پر شده با بتن دهانه کشش با خرپاهایی پوشانده شد که در اتصال آنها از جوش استفاده شد.
پروژه پل بین سالهای 1932 و 1936 اجرا شد. این یکی از زیباترین سازه های پل در لنینگراد بود. ترافیک پل ولودارسکی در 7 نوامبر 1936 باز شد. ساخت آن یکی از اولین پروژه های بزرگ دوران شوروی با تعدادی از نوآوری های معماری و فناوری بود. این طرح که بعدها برای پل های مسکو معمولی شد، ابتدا در این پروژه اجرا شد. در واقع پل 325 متر طول و 27.4 متر عرض داشت.
از سال 1970 تا 1971، برخی از قسمت های پل بازسازی شد که از زمان راه اندازی آنها منسوخ شده بود. بازسازی‌های بعدی بین سالهای 1987 و 1993 انجام شد.
پل Volodarsky (سن پترزبورگ) پس از راه اندازی در سال 1993 ظرفیت قابل توجهی داشت. بسیاری از کشتی‌های بزرگ اکنون می‌توانند بدون نیاز به باز کردن دهانه مرکزی از زیر پل عبور کنند.
در سال 2008 این پل برای تقویت سازه های فلزی دهانه های ثابت بازسازی شد. پرورشپل‌ها در سن پترزبورگ در تابستان در فصل شب‌های سفید اتفاق می‌افتد، زمانی که شهر زیبایی خاصی دارد. در این زمان پل هایی بر روی نوا برای عبور کشتی ها ساخته می شود. این کار به ترتیب انجام می شود، از خلیج فنلاند و از پل ولودارسکی تا مرکز شروع می شود.
