در قلمرو کراسنودار، در ورودی روستای Praskoveevka، یک بنای معجزه آسا بسیار اصلی از طبیعت وجود دارد - صخره Parus. گلندژیک تنها پانزده کیلومتر با آن فاصله دارد.
صخره ای که عکس آن بار دیگر صحت نامش را ثابت می کند، واقعاً شکل یک بادبان چهار گوش دارد. این یک لایه ماسه سنگی عمودی است که در اثر شکست از توده های سنگی اصلی جدا شده است. و ابعاد این خلقت طبیعت چشمگیر است: ضخامت تقریباً 25 متر، ارتفاع بیش از 20.
صخره مستقیماً عمود بر خط دریا قرار دارد و سه چهارم آن در آب غوطه ور است.
در مورد منشأ این معجزه طبیعت اختلاف نظرهای زیادی وجود دارد. تا پایان مشخص نیست که آیا صخره بادبان زمانی بخشی از رشته کوه های ساحلی بوده است یا همیشه در این مکان به تنهایی در میان ماسه ها ایستاده است. زمین شناسان می گویند که زمانی بخشی از بستر دریا بوده و پس از اینکه دریا صخره های نرم شنی را شسته و سطح آب پایین آمده، باقی مانده است.
در ارتفاع تقریباً سه متری از سطح دریا، بر روی سطح خود، سنگ پاروس حفره ای با منشاء ناشناخته دارد. ساکنان محلی می گویند که در طول سال های جنگ قفقاز توسط توپخانه ها سوراخ شده استبرخی از خاطرات آن زمان ها می گویند که ملوانان کشتی جنگی آنها بیش از یک بار تلاش کردند تا صخره را بشکنند، اما موفق نشدند. ردپاهای متعدد روی سنگ به نفع این نسخه است.
افسانه ها و افسانه های زیادی درباره این اثر طبیعی وجود دارد. حتی گفته می شود که صخره بادبان دقیقاً محلی است که پرومته در آن مجازات شده است. بر اساس اسطوره یونان باستان، در واقع، کسی که آتش را به بشر داد به صخره ای بلند زنجیر شده بود و به تنهایی در دریا ایستاده بود.
معلوم نیست که چقدر این موضوع صحت دارد، اما این واقعیت که مردم یونان دور در نزدیکی Praskoveevka زندگی می کنند که در اینجا ساکن شده اند و مجذوب زیبایی های محلی شده اند، یک واقعیت است.
هیچ کس نمی داند که صخره پاروس چه مدت در این مکان ایستاده است و توجه گردشگران و مسافران را به خود جلب کرده است، اما بسیاری از کسانی که برای تماشای این اثر طبیعی به اینجا می آیند سعی می کنند حداقل یک قطعه کوچک را برای خود بردارند.. بنابراین، پیش‌بینی اینکه چقدر با چنین نگرش وحشیانه‌ای بیکار خواهد ماند، بسیار دشوار است.
همچنین جالب است که سه تشکیلات زمین شناسی از این دست وجود دارد و همه آنها در ساحل دریای سیاه قرار دارند. صخره دوم پاروس - خواهر پراسکوویفسکایا - در منطقه کریمه طلوع می کند و سنگ سوم - در پای آشیانه پرستو.
اگرچه، به گفته کسانی که هر سه را دیده اند، کریمه و یالتا به اندازه کراسنودار غیر معمول و زیبا نیستند.
جاده صخره در امتداد ساحل می رود، در برخی جاها توسط تخته سنگ های بزرگ مسدود شده است. گاهی اوقات حتی نیاز داریداز روی سنگ های لغزنده در آب بپرید، بنابراین بسیاری از آنها به پایه آن نمی رسند. اما کسانی که هنوز به آنجا می‌رسند سعی می‌کنند او را با دستان خود لمس کنند و به قدرت معجزه آسای او برای برآوردن آرزوها اعتقاد دارند.
در اوایل دهه هفتاد قرن گذشته، صخره پاروس به عنوان یک اثر طبیعی دولتی اعلام شد، اما رویکردهای مربوط به آن تجهیز نشده است، اگرچه این مانع گردشگرانی نمی شود که سالانه هزاران نفر به اینجا می آیند. باید بگویم که ساحل در نزدیکی روستای Praskoveevka به طرز خیره کننده ای زیبا است، دریای بسیار آبی و شفاف و محیطی زیبا وجود دارد.
