پایتخت کنگو شهری است با نامی که به سختی به یاد می‌آید برازاویل. همچنین مرکز فرهنگی و صنعتی کشور است. پایتخت کنگو که متأسفانه عکس آن را به ندرت در آلبوم عکس گردشگران ما می توان یافت، در ساحل سمت راست رودخانه ای به همین نام قرار دارد.
برازاویل زیستگاه انواع حیات وحش از جمله زرافه، آنتلوپ، یوزپلنگ، تمساح، و همچنین مارها و پرندگان متعدد است.
پایتخت کنگو با استانداردهای آفریقایی شهری نسبتاً بزرگ است و حدود ۱ میلیون نفر جمعیت دارد. اساساً، ترکیب قومی برازاویل شامل نمایندگان مردم آفریقا (باتکه، باکونگو، مبوشی و دیگران) است، اما درصد کمی از آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها نیز در اینجا زندگی می‌کنند.
برازاویل تاریخچه خود را به سال 1880 بازمی‌گرداند، زمانی که یک پست نظامی فرانسوی در اینجا تأسیس شد. مشخصه آن زمان، توسعه فعال قلمرو کنگو توسط فرانسوی ها و تلاش آنها برای ایجاد کنترل کامل بر برخی از مناطق آفریقا است. فرانسوی ها برای دستیابی به اهداف خود به یک استحکامات قابل اعتماد در رودخانه کنگو نیاز داشتند.
خیلی سریع، شهر به بزرگترین نقطه تجاری تبدیل شد، و پس از چندسالها مرکز اداری مستعمره فرانسه در کنگو شد. در سال 1960، این مستعمره استقلال یافت و به جمهوری کنگو معروف شد که پایتخت آن هنوز در برازاویل باقی مانده است. زبان رسمی اینجا فرانسوی است، اما زبان های بانتو نیز به طور گسترده صحبت می شود.
امروز، پایتخت کنگو مرکز فرهنگی واقعی این کشور است. بیشترین تعداد مدارس ابتدایی و متوسطه در اینجا متمرکز شده است. علاوه بر این، مدارس حرفه ای و دانشگاه ملی که در سال 1972 افتتاح شد، در شهر فعالیت می کنند. همچنین دو مؤسسه در برازاویل وجود دارد: مؤسسه پاستور و مؤسسه مطالعات آفریقای مرکزی. پایتخت کنگو همچنین دارای موزه ملی است که کارهای آموزشی گسترده ای را انجام می دهد و تئاتر ملی جمهوری که مکمل زندگی فرهنگی مردم محلی است.
در مورد معماری شهر، اینجا می توانید ترکیبی منحصر به فرد و عجیب از ساختمان های مدرن و سنتی آفریقایی را بیابید. فهرست دیدنی های معماری و تاریخی برازاویل شامل کلیسای کلیسای جامع سنت آن ساخته شده در سال 1949، ساختمان ایرفرانس، یک هتل هواپیمایی، یک استادیوم، یک لیسیوم و یک ساختمان بانک چهار طبقه است.
در طول اقامت خود در برازاویل، حتما از آبشارهای آبشار رودخانه کنگو دیدن کنید. اگر از طرفداران ورزش‌های آبی هستید، حتماً از رودخانه‌های نزدیک - نیاره، کویلو و ژوئه دیدن کنید.
برای خرید سوغاتی می توانید به عنوان یک محلی از آن بازدید کنیدمغازه های متعدد و همچنین مرکز صنایع دستی واقع در پوتو پوتو که نمایشگاهی از آثار هنری کاربردی صنعتگران محلی است. برای بهترین سفالگری و حصیری توصیه می شود به روستاهای ماکانا و مپیلا بروید که در فاصله سه کیلومتری شهر قرار دارند.
