در ایالت پنجاب هند، در مرکز شهر کوچک امریتسار هند، که در شمال غربی این کشور واقع شده است، یکی از جاذبه های اصلی این کشور واقع شده است - هارماندیر صاحب، معبد طلایی که مرکز مذهبی سیک ها است. روزانه بیش از بیست هزار نفر از آن بازدید می کنند.
تاریخ
این معبد در وسط دریاچه ای ساخته شده توسط انسان ساخته شده است که در سال 1577 توسط رام داس، چهارمین گورو سیک که دریاچه را برکت داد و نام آن را امریتسار گذاشت، حفر شد. این نام به عنوان "منبع شهد جاودانگی" ترجمه می شود. با قضاوت بر اساس افسانه ای که مردم محلی عاشق بیان آن هستند، مکان این دریاچه مقدس تصادفی انتخاب نشده است. در اینجا، در ساحل یک حوض جنگلی کوچک، بودای بزرگ مراقبه کرد، و پس از او، بنیانگذار ایمان سیک در مورد برابری همه ادیان و وحدت، گورو ناناک، در مورد جوهر هستی مراقبه کرد.
ساخت معبد
با برکت دریاچه، رام داس ساخت مجموعه معبد سیک ها را آغاز کرد. بعدها، طبقات بالایی این سازه باشکوه با طلا پوشانده شد. ساخت و ساز به پایان رسیداز مجموعه باشکوه Arjan Dev، که آن را Harmandir Sahib می نامند که به معنی "معبد خدا" است. خیلی سریع شایعه سازه غیرعادی در بین سیک ها پخش شد. و با جریان بی پایان زائران به مجموعه زیبا رسیدند.
بسیاری باقی ماندند تا در نزدیکی معبد زندگی کنند. در نتیجه، تعداد زیادی از ساکنان جمع شدند که شهری در این مکان شکل گرفت که نام آن دریاچه مقدس بود. معبد هارماندیر صاحب ظاهر کنونی خود را پس از بازسازی انجام شده در سال 1764 به ابتکار سلطان الکوام نواب جاسا سینگ احلووالیا، رهبر معنوی مشهور سیک ها، به دست آورد.
در قرن نوزدهم، یکی دیگر از رهبران سیک ها، حاکم مهاراجه رانجیت سینگ، دستور داد که طبقات بالایی معبد را با طلاکاری بپوشانند. به همین دلیل نام دوم معبد هارماندیر صاحب در امریتسار - معبد طلایی - به وجود آمد. امروزه این جاذبه اصلی شهر، ایالت و کل کشور است.
معبد طلایی هارماندیر صاحب در امریتسار (هند): توضیحات
معبد از سنگ مرمر با ورق برنز و طلا ساخته شده است. دیوارها و گنبد با صفحات مسی پوشیده شده و روی آن با تذهیب پوشیده شده است. به گفته مورخان، بیش از چهارصد کیلوگرم فلز گرانبها برای ساختن گنبد استفاده شده است.
مجموعه معبد هارماندیر صاحب که عکس آن را در زیر می بینید در مرکز دریاچه ای قرار دارد که آب آن را شفابخش می دانند. زائران و همچنین ساکنان محلی معتقدند که حاوی اکسیر جاودانگی و آب مقدس است. یک پل مرمری باریک، نماد سفر طولانی کهروحی که بدن فانی را ترک کرد می گذرد، معبد هارماندیر صاحب را به ساحل دریاچه متصل می کند.
معبد چگونه کار می کند؟
معبد طلایی عناصر سبک هندو و اسلامی و همچنین ویژگی های منحصر به فرد خود را به طور هماهنگ ترکیب می کند. این مجموعه از ده سازه مختلف با چهار ورودی از غرب و شرق، از شمال و جنوب تشکیل شده است. آنها نمادی از دعوت به پناهگاه مردم از مذاهب، طبقات و اقشار مختلف هستند.
دیوارهای معبد با زیورآلات و نقاشی‌هایی تزئین شده‌اند که با سنگ‌های قیمتی منبت کاری شده‌اند. زائران قبل از ورود به حرم، در آب های دریاچه مقدس غسل کرده و کفش های خود را در می آورند. زنان، مردان و کودکان باید قبل از ورود به معبد، سر خود را با روسری بپوشانند. در هر طبقه از معبد، یک خواننده آموزش دیده از طلوع تا غروب آفتاب، نسخه های قدیمی گورو گرانت صاحب را می خواند و صفحات بزرگی را ورق می زند. صرف نظر از مذهب، هر کسی می تواند از هارماندیر صاحب در امریتسار دیدن کند.
کسانی که مایلند می توانند به نمازخانه بروند. در اینجا با نشستن روی فرش می توانید در حال خواندن دعا از خداوند متعال درخواست های شخصی کنید. معبد هارماندیر صاحب با بسیاری از مکان‌های عبادت تفاوت دارد که دائماً به صدا در می‌آیند. این آهنگ توسط یک فلوت ملایم، سازهای زهی و ضرب ریتمیک طبل ها شنیده می شود. ملودی آنقدر مسحورکننده است که به گفته افرادی که اینجا بوده اند، می تواند به حالت خلسه عمیق منجر شود.
زائران به آرامی در جهت عقربه های ساعت در اطراف معبد قدم می زنندغوطه ور شدن در آب های دریاچه برای تطهیر روح خود. مردم به اینجا می آیند تا دعا کنند، در افکار خود غرق شوند و مراقبه کنند. ورود به حرم به روی زن و مرد، فقیر و غنی باز است، زیرا همه مردم به خدا نزدیک هستند. یک گردشگر معمولی می تواند وارد معبد شود، مشروط بر اینکه گوشت نخورد، نسبت به الکل کاملا بی تفاوت باشد و در قلمرو مجموعه سیگار نکشد.
دکوراسیون داخلی
بازدیدکنندگان از زیبایی و تجمل خارق العاده معبد شگفت زده و خوشحال می شوند. معبد طلایی نام خود را کاملاً توجیه می کند، زیرا دیوارهای بیرونی آن با صفحات پوشیده شده با طلا پوشانده شده است. در داخل، این سازه حتی چشمگیرتر است: دیوارها، تزئین شده با سنگ های قیمتی، پوشیده شده با منبت های فوق العاده، تذهیب و زیور آلات، به هیچ وجه از ظاهر بیرونی پایین تر نیستند.
شما می توانید از زیبایی این مکان شگفت انگیز نه تنها در روز، بلکه در شب نیز لذت ببرید، زمانی که ساختمان اصلی و بسیار ماهرانه نورپردازی شده است. انعکاس آن در سطح آب دریاچه، تصویری خیره کننده و جادویی ایجاد می کند.
ماموریت خیریه
بی شک یکی از ویژگی های بارز این معبد وجود یک سفره خانه رایگان است که همه بازدیدکنندگان از آن در سالن اصلی تغذیه می شوند. برای سیک ها، غذا خوردن با هم بسیار نمادین در نظر گرفته می شود. به نظر آنها، هیچ چیز مانند یک وعده غذایی مشترک، افراد دارای ادیان مختلف، موقعیت اجتماعی متفاوت را متحد نمی کند. آیین سیک تقسیم بندی به کاست هایی را که موعظه می کنند نمی پذیرداعتقادات هندوها این اصل در هنگام غذای مشترک افرادی که دارای موقعیت‌های متفاوت هستند و ادیان مختلف را تبلیغ می‌کنند، تجسم می‌یابد.
چنین اصولی در آموزه‌های اولین گورو ناناک سیک در قرن پانزدهم آمده بود، که مطمئن بود غذا خوردن با هم می‌تواند انسان‌ها را برابر کند. هارماندیر صاحب بزرگترین غذاخوری در جهان است که هر روز حدود 30000 وعده غذایی رایگان سرو می کند که این تعداد در تعطیلات و آخر هفته ها دو برابر می شود.
در سفره خانه غذا را به صورت نشسته روی زمین می گیرند، زیرا مبلمان اتاق غذاخوری وجود ندارد. داوطلبان غذاهای تهیه شده بر اساس دستور العمل های ملی هند را توزیع می کنند. رایج ترین آنها نان چپاتی، برنج با سبزیجات و سوپ لوبیا است.
داوطلبان
یکی از اصول اصلی آموزه سیک ایثار است. روزانه حدود هزار داوطلب صرف نظر از ادیان مختلف، موقعیت اجتماعی، کار معتبر و ثروت مالی برای بازدیدکنندگان غذا تهیه می کنند. در میان کسانی که داوطلبانه برای تهیه غذا و نظافت بعد از غذا اقدام می کنند، می توانید با یک فروشنده خیابانی و مدیر یک بانک معتبر، یک فروشنده سوپرمارکت و یک معلم، یک پزشک و یک مهندس آشنا شوید.
اینها به ندای دل و بدون هیچ اجباری در لنگر به نام سفره خانه معبد سرکار می روند. هدایایی در اینجا پذیرفته نمی شود، فقط با اتکال به برکت خداوند متعال. یک واقعیت معروف: یک بار امپراتور اکبر که در مجتمع اقامت داشت، می خواست به گورو آمار داس ظرفی پر از سکه های طلا بدهد. اما او این کار را نمی کندبا استناد به اینکه آشپزخانه به خواست خداوند متعال نگهداری می شود، کمک های مالی را پذیرفت.
بعد از پایان غذا، داوطلبان سالن اصلی را تمیز و شستشو می دهند. هر بازدید کننده از معبد می تواند مطمئن باشد که او را گرسنه نمی گذارد.
اتاق های توریستی
مجموعه معبد شامل اتاق هایی برای گردشگران و زائران است که می توانید شب را در آن بمانید. اروپایی ها البته در اینجا احساس راحتی نخواهند کرد: آنها باید در میان همان زائران و گردشگران بدون امکانات اولیه روی زمین بخوابند. اما بسیاری بر این باورند که در چنین شرایطی است که می توان فضای خیرخواهانه غیرمعمولی را که قرن ها در اینجا حاکم است احساس کرد.
هندو و سیک ها، مسلمانان و افرادی که دینی متفاوت را تبلیغ می کنند به معبد هارماندیر صاحب می آیند تا نه تنها این زیبایی خیره کننده را ببینند، بلکه برای غوطه ور شدن در فضای درک متقابل و از خودگذشتگی که این بنا پر شده است.
