این بنای ارتدکس معماری در فهرست جاذبه های اصلی بلغارستان گنجانده شده است. بقایای یک صومعه باستانی واقع در وارنا یک مورد اجباری در برنامه گردشگرانی است که در استراحتگاه های این کشور به تعطیلات می پردازند.
واقع در نزدیکی شهری در حال توسعه پویا، یک صومعه خالی مسیحی اکنون شعبه ای از موزه شهر است.
چرا چنین نامی؟
Aladzha صومعه ای است که نام واقعی آن برای کسی ناشناخته است. محققان پیشنهاد می کنند که نام خود را در آن زمان های باستانی که بلغارستان در زیر یوغ امپراتوری عثمانی قرار داشت، گرفته است. کلمه "الاجه" که از عربی ترجمه شده است به معنای "تنوع، روشن" است. اعتقاد بر این است که ترک ها این نام را به دلیل نقاشی های دیواری رنگارنگ آن که در پس زمینه سنگ های سبک خودنمایی می کند، به این صومعه داده اند.
این نام بود که به مجموعه مذهبی اختصاص یافت و متأسفانه ارتدوکس واقعی فراموش شده است.
تاریخچه صومعه غار
صومعه صخره ای دو سطحی آلادژا (بلغارستان) تقریباًهزار سال تاریخ در منابع مکتوب بسیار کم ذکر شده است، اگرچه از قرن دوازدهم وجود داشته است. راهبان از مناطق مختلف کشور به مرکز ارتدکس هجوم آوردند تا خود را وقف خدا کنند. آنها توسط زمین های صعب العبور و تنهایی کامل جذب شدند. اخیراً مشخص شده است که اولین گوشه نشینان در اوایل قرن چهارم، در دوره مسیحیت اولیه، در غارها ساکن شدند. در همان زمان، اولین سلول ها در یک سنگ 40 متری بریده شدند.
راهبان شکاف های موجود را عمیق تر کردند و آنها را با معابر به هم وصل کردند. مواد آهکی نرم امکان انجام این کارها را بدون مشکل بسیار فراهم می کرد.
پیش از این، چنین غارهای طبیعی اغلب به مکانی مقدس تبدیل می شدند که در آن مراسم کلیسا برگزار می شد. وزرای ارتدکس سلولها را در زمین حفر کردند یا آنها را در سنگ بریدند. اینگونه بود که کل مجموعه های مذهبی بوجود آمدند که معروف ترین آنها بلغاری بود.
تحقیق مجتمع
برای مدت طولانی، صومعه صخره ای آلادژا کاوش نشده باقی ماند و تنها در آغاز قرن بیستم، دانشمندان تحقیقات خود را آغاز کردند که تا به امروز ادامه دارد. این مجموعه مذهبی پدیده ای منحصر به فرد برای کشور محسوب می شود، زیرا معبد اصلی با حجره های راهبان در غارهای طبیعی قرار دارد.
دو طبقه برای راهبان
صومعه آلادژا (وارنا)، واقع در صخره ای محض، از دو طبقه تشکیل شده است که توسط یک پلکان سنگی به هم متصل شده اند.
پایینی شامل معبدی با حجره‌ها، سفره خانه، سردابه، اتاق‌های خدمات است. همه آنها در سطح طبقات دوم و سوم قرار دارند و طبقه بالایی حداقل در طبقه پنجم قرار دارد. در اتاق هایی با اندازه متوسط، جدا از همپارتیشن های چوبی، راهبان زندگی می کردند و دعا می کردند. در طبقه دوم، در طاقچه صخره ای، نمازخانه ای وجود دارد.
صومعه Aladzha در بلغارستان یکی از بناهای تاریخی کمیاب است که تمام محوطه های آن به خوبی حفظ شده است و دانشمندان به راحتی هدف واقعی آنها را شناسایی کرده اند.
تاسیس تدریجی صومعه
مجموعه غار مذهبی به تدریج و در طی چندین قرن ظاهر خود را پیدا کرد. صومعه آلادژا، با قوانین و سنت هایش که در طول زمان شکل گرفته است، مردمی را که خود را وقف خدمت به خداوند کردند، متحد کرد.
تشکیل برادری رهبانی، و همچنین اوج شکوفایی صومعه، به قرن سیزدهم تا چهاردهم می رسد.
پس از فتح بلغارستان توسط ترکها، مجموعه غارهای طبیعی واقع در صخره ای ناب، ویران شد، اما این امر مانع از زندگی راهبان گوشه نشین برای چندین قرن در اینجا نشد.
دخمه های مجتمع
اکتشافات باستان شناسی بقایای صومعه غار دیگری به نام کاتاکومبیت را در فاصله ای نه چندان دور از اقامتگاه معنوی کشف کردند. دخمه هایی که در دوران اوج امپراتوری بیزانس حفر شده بودند، در دوره قرن چهارم تا ششم ساکنان آن بودند. ویرانه های یک کلیسای قدیمی در اتاق های سه طبقه یافت شد که دیوارهای آن با کتیبه های اولیه مسیحیت پوشیده شده است. دانشمندان مطمئن هستند که در حدود قرن سیزدهم، این دو صومعه در یک مجموعه واحد ادغام شدند.
بعد از زمین لرزه ها، بیشترین حفظ شده طبقه میانی بود که در یکی از تالارهای آن باستان شناسان کشف کردند.دفن راهبان جالب اینجاست که ورودی غارها در دو سطح بود.
خسارت جبران ناپذیر
متأسفانه، سنگ آهکی به شدت مستعد فرسایش است. غارها فرو می ریزند، سقف ها و دیوارهای نقاشی شده با نقاشی های دیواری آسیب می بینند. هیچ اثری از شکوه سابق حکاکی‌های سنگی رنگارنگ که نام صومعه را به آن داده است، باقی نمانده است.
از مشهورترین آنها به نام "معراج خداوند" تنها قطعه ای در نمازخانه طبقه فوقانی باقی مانده است. یک منطقه کوچک نقاشی دیواری ارزش فرهنگی زیادی دارد. طرح های آبرنگی که در دوره قرن 19 تا 20 ساخته شده اند تا به امروز باقی مانده است.
به دلیل خطر جدی ریزش، همه راه های منتهی به دخمه ها با میله بسته شده و یک راه پله فلزی در بیرون ساخته شده است. برای افزایش امنیت، حصارهایی در قسمت بیرونی صخره وجود دارد.
بنای یادبود ملی و موزه وارنا
در دهه 50 قرن گذشته آلادزا (صومعه) توسط مقامات کشور به عنوان یک اثر ملی شناخته شد و بعدها موزه ای در آن افتتاح شد که در آن گردشگران با تاریخ مسیحیت در آن آشنا می شوند. گوشه ای جذاب از شبه جزیره بالکان.
علاوه بر نمایشگاه‌های دائمی، هر ساله میزبان نمایشگاه‌های آموزشی مختص فرهنگ و هنر بلغارستان است، مجموعه‌هایی از نمادهای باستانی، قطعاتی از نقاشی‌های دیواری بازمانده از مجموعه تاریخی و موزاییک‌های باسیلیکایی از دوران بیزانس را به نمایش می‌گذارد. امپراتوری در قلمرو شهر پیدا شد. گردشگران خوشحال هستند که در طبقه همکف موزه به پنج زبان از جمله روسی، تاریخ ارائه شده استصومعه.
در اینجا می توانید هدایای به یاد ماندنی، کتاب های کلیسا و لوازم مذهبی بخرید.
افسانه های مکان باستانی
به بازدیدکنندگان صومعه باستانی توسط راهنمایان محلی افسانه های مختلف گفته می شود که این صومعه در طول زمان طولانی وجود داشته است. اسرارآمیزترین و عرفانی ترین در مورد روح یک راهب سرگردان در غارها - نگهبان این مکان - می گوید. او با افرادی که نمی دانند با روحی غیر جسمانی صحبت می کنند صحبت می کند و بعد از گفتگو، مهماندار در مقابل چشمان گردشگران وحشت زده ناپدید می شود.
داستان گنجینه های پنهان شده در داخل غارها کمتر جالب نیست. راهبانی که از سرزمین های برده شده بلغارستان گریختند، ارزشمندترین چیز را به داخل مجتمع صخره ای حمل کردند که از چشمان کنجکاو بسته بود. ثروت عظیمی در یک اتاق مخفی پنهان شده بود که فقط نخبگان از آن اطلاع داشتند. تاکنون گنجی که اذهان ساکنان را پریشان کند پیدا نشده است.
آثار فرهنگی و تاریخی
Aladzha صومعه ای است که اهمیت فرهنگی زیادی برای بلغارستان به دست آورده است. اکنون پذیرای بازدیدکنندگانی است که از سراسر جهان به وارنا می آیند. از سال 2009، برنامه‌های نور و موسیقی رنگارنگ برای گردشگران در تابستان سازماندهی شده است که در مورد افسانه‌های مکان دیدنی محلی و گذشته آثار معماری بازگو می‌کند.
در یک آمفی تئاتر کوچک، تماشاگران جلوه های بصری یک نمایش لیزری شگفت انگیز را درست روی صخره تماشا می کنند. این اجرا به یاد اولین دانشمندانی است که مطالعه گسترده ای را در مورد مجموعه غار آغاز کردند و بنیانگذاران باستان شناسی بلغارستان شدند.
یک منظره به یاد ماندنی
قبل از بالا رفتن از صخره، صندوقچه ای تعبیه شده است که گردشگران در آن یادداشت هایی با آرزوی سلامتی برای خود و عزیزانشان می اندازند. اما گذاشتن چنین پیام هایی در شکاف سنگ ها اکیدا ممنوع است. یک منبع آب مقدس در نزدیکی صومعه وجود دارد، بنابراین همه کسانی که می خواهند مایع شفابخش را در بطری جمع کنند.
پیشنهاد می شود برای گذاشتن فیلم ها و عکس های خاطره انگیز از آشنایی خود با غارها تجهیزات ویژه ای همراه داشته باشید.
Aladzha (صومعه) در پارک طبیعی Golden Sands در 17 کیلومتری وارنا واقع شده است. یک مقصد محبوب که در میان مناطق کوهستانی جنگلی قرار دارد، مورد بازدید علاقه مندان اکوتوریسم و زائران مسیحی است. بسیاری از مؤمنان برای دعا به مجتمع مذهبی غیرفعال می آیند.
به گفته گردشگران، آلادزا صومعه ای با هاله ای خارق العاده است. مکانی آرام و باشکوه، جایی که همه چیز از تاریخ نفس می کشد، تأثیرات دلپذیر و دقایق فراموش نشدنی را برای شما به ارمغان می آورد.
