فرودگاه تیومن چیست؟ و چگونه می توان به آن رسید؟ پاسخ این سوالات و سوالات دیگر را در مقاله خواهید یافت. تیومن (روشچینو) یک مرکز هوایی بین المللی در شهر تیومن است. این شهر در منطقه تیومن در 13 کیلومتری غرب این کلان شهر واقع شده است. نام رسمی اسکله آسمان Roshchino است. این شهر وضعیت یک هاب هوایی با اهمیت فدرال را دارد و پایگاه خطوط هوایی Yamal و UTair است. اپراتور هاب هوایی JSC Novaport است.
اطلاعات عمومی
Tyumen فرودگاه مجاز به دریافت هواپیماهای زیر است: An-74، An-124، An-26، An-72، An-24، An-12 (یک بار مجوز ویژه برای برخاستن و برخاستن لازم است. فرود)، Yak-42، Boeing 767، Tu-154، Yak-40، Tu-134، Il-86، Boeing 757، Il-76، Il-18، Tu-214، Boeing-737، Tu-204، An -148، سوپرجت سوخو 100، هواپیمای ایرباس A320، ATR 72، Embraer-120، SAAB-340، خانواده بمباردیر Canadair جت منطقه ای (CRJ) و همه سبک‌وزن‌ها و همه هلیکوپترها.
از نظر فنی، هاب هوایی می تواند هواپیماهایی مانند Boeing-747، Airbus A340، Airbus A330، Boeing-777 را دریافت کند، اما امروزه این هواپیماها در گذرنامه بندر هوایی ارائه نمی شوند. به همین دلیل است که برای چنین تیک آف و فرود در روشچینوتابلوها فقط با پذیرش ویژه موقت امکان پذیر است.
فرودگاه روشچینو مجهز به دو باند فرودگاه مصنوعی (RWY) است. IVPP-1 (12/30)، با پارامترهای 2704x50 متر، مجهز به سیستم روشنایی برای OMI از هر دو مسیر، (PCN) 42/R/C/W/T است. IVPP-2 (03/21)، با پارامترهای 3003 X 45 متر، مجهز به تجهیزات روشنایی OVI-1 و سیستم های فرود در هر دو خط، (PCN) 74/R/C/X/T.
داده‌های پایه
ترمینال فرودگاه تیومن در سال 1969 برای تضمین ترافیک مسافران ساخته شد که به دلیل گسترش انجمن نفت و گاز افزایش یافت. این ساختمان در سال 1998 مدرنیزه شد و یک ترمینال فراملی ایجاد شد. به عنوان بخشی از بازسازی دروازه هوایی در سال 2016، ترمینال قدیمی به طور کامل برچیده شد و یک ترمینال جدید و مدرن به جای آن ساخته شد. مساحت کل آن 27 هزار متر مربع است. m.
بخش بین المللی عمدتاً به پروازهای چارتر در تمام طول سال و همچنین تعداد معینی پروازهای منظم خدمات می دهد که امروزه به طور قابل توجهی در حال افزایش است.
Chronicle
فرودگاه تیومن چگونه ظاهر شد؟ مشخص است که در سال 1953، در ماه سپتامبر، ذخایر در منطقه تیومن کشف شد. توسعه اولین انبار نفت زیرزمینی صنعتی در تابستان 1960 در اینجا آغاز شد. از آن زمان، توسعه سریع حمل و نقل هوایی در منطقه تیومن آغاز شد. توسعه میادین گاز و نفت در شرایط صعب العبور کامل تنها پس از تشکیل یک سیستم هوانوردی مترقی امکان پذیر بود.
در مدت کوتاهی، هاب هوایی جدید ساخته شد که قادر به دریافت هواپیماهای An-12، An-22 برای حمل کالا به شمال منطقه تیومن بود. بندر هوایی دارای هواپیماهای An-24 و از سال 1972 هواپیماهای Tu-134 بود که حمل و نقل هوایی مسافران را فراهم می کرد.
در سال 1968، در 15 مه، وزیر هواپیمایی کشوری دستوری صادر کرد که بر اساس آن، تیپ دوم هواپیمایی متحد تیومن ایجاد شد و از آن لحظه تاریخچه تکامل و شکل گیری هاب هوایی آغاز شد. ، یک تیم شروع به تشکیل شد. در دهه 1970، میادین گاز قطبی توسعه یافت، کلان شهرهای جدید ساخته شد و جغرافیای سفرهای هوایی از روشچین به تدریج به سمت شمال گسترش یافت.
در سالهای 1970-1980، سالانه 1.5 میلیون مسافر از هاب هوایی تیومن خارج می شدند. ارتقای بندر هوایی در دسامبر 2016 تکمیل شد. در سال 2012 راه اندازی شد و به چهار مرحله تقسیم می شود. سه مورد از آنها تا ژوئن 2016 تکمیل شد و کار نهایی متعاقبا انجام شد.
حمل و نقل
چگونه به فرودگاه تیومن برسیم؟ از شهر به فرودگاه (و بالعکس) می توان با مسیرهای اتوبوس زیر رسید:
- با اتوبوس شماره 10 که از مرکز هوایی Roschino تا ایستگاه اتوبوس تیومن 40 دقیقه طول می کشد. این حمل‌ونقل بین ایستگاه اتوبوس تیومن، ایستگاه راه‌آهن تیومن و دروازه هوایی روشینو هر نیم ساعت یک‌بار انجام می‌شود و در حالت اکسپرس کار می‌کند.
- با اتوبوس شماره 141 که از فرودگاه تا میدان نمتسوف 40-50 دقیقه طول می کشد.
فرودگاه پلخانوو
آیا می دانید چه چیز دیگری در فرودگاه تیومن پلخانوف وجود دارد؟ این بندر بهشتی خطوط هوایی محلی کلان شهر است. این پایگاه برای خطوط هوایی UTair (هواپیمای An-2 و انواع هلیکوپترها) است. کارخانه شماره 26 (OAO) در قلمرو هاب هوایی قرار دارد که به تعمیر تخته ها مشغول است. در اسکله هوایی پلخانوو، هر سال زوج نمایش هوایی "بازدید از UTair" برگزار می شود.
این فرودگاه می تواند هواپیماهای کلاس چهارم (An-28، L-410، An-2 و سبک وزن) و همچنین انواع هلیکوپترها را دریافت کند. طول باند 700 متر است.
طبق طرح کلی، ساختمان های مسکونی تا سال 2020 (طبق تفسیر Radioscanner) در قلمرو هاب هوایی بازسازی می شود.
