این پل سه دهانه نسبتا قدیمی که بر روی رودخانه مسکوا قرار دارد بخشی از مسیر حلقه سوم حمل و نقل بین کارخانه لیخاچف و منطقه دانیلوفسکی پایتخت است. در ابتدا پل Starodanilovsky وجود داشت که از چوب ساخته شده بود.
در سالهای 1959-1961، پل اصلی طبق پروژه مهندس Giprotransmost S. Ya Terekhin ساخته شد. و معماران Yakovlev K. N. و Yakovlev Yu. N.
پل چوبی
به جای پل فعلی اتوزاودسکی، یک پل چوبی به نام استارودانیلوفسکی از رودخانه عبور می کرد. طبق پروژه Kalmykov N. Ya در سال 1915-1916 به منظور خدمت به حومه جنوبی مسکو که در آن روزها به سرعت در حال توسعه بود ساخته شد. در امتداد مسیر گذرگاه مدرن نوودانیلوفسکی، کمی دورتر از پل مدرن - 300 متر پایین دست قرار داشت. این گذرگاه دارای 3 دهانه (70 متر) با بخش بالابر مرکزی به طول 20 متر بود که ارتفاع آن دو متر افزایش می یافت تا کشتی ها بتوانند عبور کنند. در همان زمان، کشتی های رودخانه ای دکل های خود را تا می کردند تا از زیر آن عبور کنند، اما این بودکافی نیست.
در طول بازسازی کل اقتصاد رودخانه در دهه 1930، پل چوبی Starodanilovsky با این وجود حفظ شد. در زمان اتحاد جماهیر شوروی، 2 مسیر تراموا روی آن گذاشته شد و 2 خط برای حمل و نقل موتوری تجهیز شد.
ساخت پل Avtozavodsky
در مسکو در سال 1953، تصمیمی برای جایگزینی پل قدیمی گرفته شد. قبل از این، تلاش برای ضد عفونی کردن (حفظ) قسمت های بالایی خرپاهای پل که تا آن زمان شروع به پوسیدگی کرده بودند، انجام شد. لازم به ذکر است که از سال 1953 تمام سازه های چوبی برای جلوگیری از پوسیدگی با مواد ضد عفونی کننده درمان می شوند. با این حال، چنین روشی نمی تواند توان عملیاتی را بهبود بخشد، و بنابراین در سال 1959 ساخت یک پل جدید Avtozavodsky آغاز شد. قدیمی، Starodanilovsky، تا افتتاح جدید تا سال 1961 خدمت کرد. نه چندان دور از پل فعلی، ستون های حفظ شده از سازه چوبی قدیمی هنوز قابل مشاهده هستند.
تا سال 1986، ترامواها در امتداد پل جدید از ایستگاه های متروی تولسکایا و اتوزاودسکایا تا ایستگاه پرولتارسکایا حرکت می کردند. در ارتباط با کار تعمیر از سال 1986، ترافیک تراموا لغو شد و دوباره در سال 1988 ترمیم شد. در آن زمان، شاخه به بن بست تبدیل شد - یک حلقه گردان پشت پل وجود داشت. در سال 1992، خطوط تراموا به طور کامل حذف شدند.
ویژگی ها و ویژگی های طراحی یک پل مدرن
پل دارای سه دهانه است (148 متر - مرکزی و 36، 4m - سمت). طول کل به همراه سازه های ساحلی حدود 900 متر با حداکثر عرض 43.4 متر است. در وسط دهانه کانال، پل به یک لولا مجهز شده است. اساس سازه در مقطع عرضی 4 تیر جعبه می باشد. عرض دومی 5.5 متر، ارتفاع 7.5 متر بالای تکیه گاه ها و تا 2.65 متر در قفل دهانه است.
خود تیرها پیش ساخته هستند و از عناصر جعبه ای شکل با وزن حدود 160 تن تشکیل شده اند. سفت کردن توسط 576 کابل فولادی با قطر 45 میلی متر انجام می شود. درست مانند پل روگذر Begovoy و روی پل قطارهای مترو در لوژنیکی، طراحی کاملاً موفق تیرها برای پوشاندن دهانه های جانبی پل Avtozavodsky مورد استفاده قرار نگرفت.
بلافاصله در حین بهره برداری نقصی در طرح طراحی و روش مونتاژ آشکار شد که به دلیل آن تغییر شکل تدریجی ساختار دهانه ها با نشست قفل طاق ایجاد می شود. کاهش تا سال 1990 1.3 متر از ارتفاع برآورد شده بود. دلیل اصلی این مشکل روش مونتاژ ساده بود.
بازسازی های اخیر
در سال 1992، پل باید برای تعمیرات بسته می شد. کار بازسازی تا سال 1996 ادامه یافت، اما اشکال اصلی سیستم لولایی برطرف نشد. بار دوم پل در سال 2000-2001 بسته شد و پس از آن در حلقه سوم حمل و نقل قرار گرفت. در حین تعمیر، دهانه های جانبی از همان نوع لوژنیکوف تعویض و در خروجی ها روگذرهای جانبی نصب شد.
در پاییز 2016، ترافیک در پل اوتوزاودسکی به دلیل منظم محدود شد.کار تعمیر، که ازدحام بسیار جدی در حلقه سوم حمل و نقل ایجاد کرد. بازسازی در تابستان 2017 به پایان رسید.
