توسط دفتر طراحی توپولف در دهه 60 قرن گذشته توسعه یافت، Tu-154 جایگاه ویژه ای در توسعه بیشتر هوانوردی شوروی داشت. این هواپیمای جت سه موتوره برای پروازهای میان برد طراحی شده است. این برای جایگزینی Tu-104 قدیمی ساخته شده است.
در تولید داخلی، این Tu-154 بود که به عظیم ترین تبدیل شد. تا سال 2013 مونتاژ شد. خط هوایی نه تنها در اتحاد جماهیر شوروی، بلکه در سراسر جهان به یک افسانه واقعی تبدیل شده است.
تاریخچه آفرینش
طراح ارشد دفتر توپولف، اس. یگر، توسعه یک هواپیمای جدید را آغاز کرد. این پایه در سال 1963 گذاشته شد. کابین Tu-154 قرار بود جایگزین مدل های منسوخ کابین های An-10، Tu-104 و Il-18 برای مسافران شود. کار پیش روی طراح کار آسانی نبود: هواپیما نباید از نظر پرواز و مشخصات فنی نسبت به رقیب خود Boeing-727 کمتر باشد.
اما همه چیز با این واقعیت شروع شد که مدیریت Aeroflot آن سالها الزامات جدیدی را برای ماشین های پرنده میان برد مطرح کرد. در Tu-154 پیشنهاد شد که تیک آف و فرود را با هم ترکیب کنندویژگی های An-10، توانایی توسعه سرعت، مانند Tu-104 و توانایی پرواز در مسافت ها، مانند Il-18. یعنی قرار بود Tu-154 جایگزین هر سه هواپیمای فوق الذکر در راه های هوایی شود.
اولین توسعه در سال 1966 منتشر شد و سه سال بعد در نمایشگاه هوانوردی Le Bourget به نمایش گذاشته شد. با توجه به بازخورد مسافرانی که این پرواز را تجربه کردند، هم در Tu-104 و هم در Tu-154، کابین هواپیمای دوم راحت تر بود. علاوه بر این، یک سیستم کنترل فشار خودکار جدید در داخل بدنه روی هواپیما نصب شد.
در ابتدا این پروژه دو نوع داشت: محموله ای که می توانست تا ۲۵ تن بار را در مسافت ۲۷۰۰ کیلومتری حمل کند و مسافر. پس از نمایشگاه La Bourget، هواپیما بیش از یک بار بهبود یافت و بسیاری از آزمایشات هوایی و زمینی را پشت سر گذاشت. در نتیجه، آئروفلوت اولین Tu-154 خود را با کابین برتر در سال 1970 دریافت کرد.
اما ابتدا برای انتقال مکاتبات استفاده می شد و در این دوره بود که نقص هایی در قابلیت اطمینان برخی از قطعات سازه ای کشف شد. آنها متعاقبا تصحیح شدند. اولین مسافران تنها در سال 1972 وارد کابین Tu-154 شدند.
سالن
کابین Tu-154 مجهز به سیستم تهویه مطبوع مناسب بود، سه اتاق توالت نصب شده بود و قفسه های چمدان نسبتاً جادار برای چمدان دستی در بالای صندلی ها قرار داشت. طبق بررسی های مسافران، این نوع هواپیما از نظر راحتی نسبت به آنالوگ های خارجی دهه 80 گذشته کم نبود.قرن.
حداکثر تعداد مسافرانی که کابین Tu-154 می تواند 180 نفر را در خود جای دهد. صندلی های راحتی در سمت چپ و راست تخته قرار دارند. با توجه به اینکه Tu-154 وارد تولید انبوه شد، تغییرات زیادی در آن انجام شد. آنها در ظرفیت و برد پرواز متفاوت هستند.
با توجه به اینکه Tu-154 در سال 2013 از تولید خارج شد، Tu-204 جایگزین آن شد که در حال حاضر ماشین اصلی Red Wings است.
اصلاحات Tu-154
کابین Tu-154 چه تغییرات دیگری دارد؟ عکس ها به وضوح تفاوت بین نسخه بهبود یافته Tu-154A و Tu-154B را نشان می دهند، اگرچه تغییرات اصلی همچنان در تجهیزات فنی طرفین رخ داده است. به عنوان مثال، دومی یک مخزن سوخت اضافی و خروجی های اضطراری در دم دریافت کرد. و ظرفیت فوق 180 نفر در شرایط طرح تک کلاس بر اصلاح Tu-154B-2 تأثیر گذاشت.
Tu-154M به محبوب ترین تغییر تبدیل شد. این یک نسخه بهبود یافته از Tu-154B-2 است. به موتورهای جت و سیستم های اویونیک پیشرفته مجهز شده است که منجر به بهبود مصرف سوخت و برد بیشتر شده است.
گزینه های چیدمان کابین
در سالهای اخیر، هر دو نوع تک کلاس و دو کلاس مورد استفاده قرار گرفته اند:
- فقط ۱۶۶ صندلی اقتصادی.
- 134 صندلی، که 12 صندلی اول بیزینس کلاس، 18 صندلی بعدی در کلاس راحتی و 104 صندلی در کلاس اقتصادی هستند.
- محبوب ترینچیدمان سالنی با 131 صندلی بود، که در آن چهار ردیف اول توسط یک کلاس تجاری طبق طرح 2 + 2 و بقیه - توسط کلاس اقتصادی مطابق با طرح 3 + 3 اشغال شده بود.
از عکس کابین هواپیمای Tu-154 و بازخورد مسافران می توان فهمید که این هواپیما هم بدترین و بهترین جاهای خود را دارد. بیایید آنها را با استفاده از مثال یک طرح بندی دو کلاسه تجزیه و تحلیل کنیم.
مطمئناً بهترین صندلی ها صندلی های بیزینس کلاس هستند. آنها نرمتر هستند و گام بزرگی دارند. اینجا گهواره نصب نمیشه یعنی گریه بچه مزاحم پرواز نمیشه. صندلی های واقع در ردیف چهارم در "تجارت" کمتر راحت در نظر گرفته می شوند، زیرا اکثر مدل های هواپیما دارای اتاق های توالت و پارتیشنی هستند که "تجاری" را از "اقتصادی" در کنار آنها جدا می کند. اما در برخی از طرف ها توالتی در این قسمت وجود ندارد.
در کلاس اکونومی، سیستم ضمیمه لگن درست در پشت "کسب و کار" در ردیف پنجم قرار دارد، بنابراین در این منطقه، علاوه بر توالت، یک پرواز راحت می تواند توسط کودکان مختل شود، سر و صدای ناشی از خط به توالت و بوی نامطبوع. با این حال، ردیف پنجم به خودی خود چندین مزیت دارد: در جلوی آن صندلی وجود ندارد، به این معنی که هیچ کس نمی تواند پشتی صندلی را روی زانوهای مسافر بخواباند.
طبق بررسی ها، راحت ترین مکان ها، صندلی های ردیف 11 و 19 بودند. آنها در نزدیکی دریچه های فرار قرار دارند و فضای پای بسیار بیشتری در اینجا وجود دارد. ناراحت کننده ترین مکان ها در ردیف 28 قرار دارند، زیرا در کنار آنها اتاق های توالت وجود دارد، به علاوه پشتی صندلی ها در اینجا خم نمی شوند، زیرا یک دیوار توالت پشت آنها وجود دارد. بعلاوهبا این حال، از آنجایی که موتورهای لاینر در قسمت دم قرار دارند، صدای بسیار بیشتری از آنها در اینجا وجود دارد.
مشخصات
طبق مشخصات فنی Tu-154 دارای طول 47.9 متر و ارتفاع 11.4 متر است و طول بال آن 37.55 متر است و شناور تک هواپیما محسوب می شود. عرض بدنه 3.8 متر است.
حداکثر برد پرواز به 3600 کیلومتر ارتقا یافته است و سقف ارتفاعی که Tu-154 می تواند در طول پرواز از آن بالا برود 2200 متر است. حداکثر سرعتی که این لاینر می تواند توسعه دهد 900 کیلومتر در ساعت است. تعداد خدمه پرواز بسته به مدل هواپیما متفاوت است، به عنوان مثال، در Tu-154M - 3 نفر، در Tu-154B - 5 نفر.
حقایق جالب و نظرات مسافران
برای هر مدل هواپیما، می توانید آماری را پیدا کنید، همانطور که سرنوشت آن را از بین برده است. Tu-154 دارای 73 طرف پس از بلایا بود که به طور کامل نابود شد، حدود 90 هواپیما به آهن قراضه بریده شد و 190 پرنده آهنی هنوز منتظر این سرنوشت هستند، یک رستوران در یک نسخه افتتاح شد و 24 هواپیما به نمایشگاه موزه تبدیل شد. با این حال، حدود 270 هواپیما هنوز در حریم هوایی تردد می کنند و بیش از صد فروند از آنها در شرایط عالی هستند.
فقط در 20 سال تولید، 1025 تخته با تغییرات مختلف ایجاد شد. و یک واقعیت جالب این است که Tu-154 از ابتدا توسعه یافته است، و نه بر اساس مدل های نظامی موجود، همانطور که در مورد پیشینیانش بود.
Tu-154 نیز رکورد خاص خود را داردبرد پرواز در پرواز مسکو-یاکوتسک نصب شد و برابر با 4800 کیلومتر بود.
طبق بررسی‌های مسافران، هواپیما در سالهای اتحاد جماهیر شوروی راحت‌تر بود، اما امروزه تقریباً تمام کابین‌های هواپیماهای مورد استفاده افسرده‌کننده به نظر می‌رسند. نقطه ضعف پرواز لرزش شدید در سراسر کابین است که از موتورهای دم ناشی می شود.
در انجمن های هوانوردی، برخی از مسافران موافق از کار انداختن کامل Tu-154 هستند، زیرا معتقدند اطلاعات فنی آن بسیار قدیمی است. حتی بسیاری می نویسند که از پرواز روی چنین "آشغالی" می ترسند. با این حال، باید در نظر داشت که عمر هر هواپیما به تعمیر و نگهداری به موقع آن بستگی دارد و هر چه بهتر اتفاق بیفتد، دستگاه بیشتر می تواند به نفع مردم باشد.
