بنگلادش کشوری عجیب و غریب است. این منطقه با حیات وحش شگفت انگیز، تاریخ غنی و فرهنگ متنوع مسافران را به خود جذب می کند. در اینجا می توانید با نمایندگان ادیان مختلف ملاقات کنید. اما اکثراً پیرو اسلام هستند. مسلمانان نزدیک به 90 درصد کشور را تشکیل می دهند.
داکا، پایتخت بنگلادش، در سال 1700 بزرگ بود و تقریباً یک میلیون نفر جمعیت داشت. با این حال، تنها در یک قرن، جمعیت پنج برابر شده است. حملات متعدد، قحطی، ویرانی و در نتیجه تا پایان قرن نوزدهم جمعیت به 70 هزار نفر نرسید. و تنها از اواسط قرن بیستم، پایتخت بنگلادش دوباره شروع به رشد کرد.
اکنون مرکز فرهنگی مهم کشور است که صنعت و تجارت در حال توسعه دارد. پایتخت بنگلادش مرکز تجارت هلندی، انگلیسی و فرانسوی است. داکا و حومه آن اکنون به شش میلیون نفر رسیده است. بزرگترین فرودگاه را دارد. این شهر در ساحل رودخانه Burkhi-Ganga واقع شده است، دارای بندر خاص خود است و مرکز گردشگری آبی است.
مثل بسیاری از وینتیج هاشهر، پایتخت به دو بخش مراکز قدیمی و جدید تقسیم می شود. بخش قدیم به شدت توسط جنگ ها ویران شد، اکنون هزارتوی پیوسته از خیابان ها و بازارها است. منطقه مدرن تضاد بزرگی را با بخش باستانی شهر ایجاد می کند. بسیاری از دانشگاه ها، ساختمان های دولتی وجود دارد. شهر با ریتمهای مدرن زندگی میکند، اما دیدن موتورسیکلتها و ریکشاهای دوچرخهسواری که در بسیاری از نقاط ممنوع شدهاند، بهعنوان حملونقل شهری غیرعادی نیست.
در این کشور جاذبه های زیادی برای گردشگران وجود دارد، مانند کل بنگلادش، پایتخت با ارزش های فرهنگی خود جذب می شود. موزه داکا، موزه بالدا، استحکامات لعل باغ با مقبره بی بی پری. مساجد متعدد (بیش از 700) در شهر داکا واقع شده است.
مسجد بازار چاوک در قرن هفدهم ساخته شد. از بلندی مناره های آن، تمام قسمت قدیمی شهر نمایان است. مسجد خزا شهباز، قدیمی ترین بنا، به سال 1679 برمی گردد. مسجد تارا در قرن نوزدهم ساخته شد. مسجد اصلی پایتخت بیت المکرم است. این "خانه مقدس" جایگاه مسجد ملی بنگلادش را دارد.
ساختمان حرم اخیراً در سال 60 ساخته شده است. این مجموعه ای از ساختمان های مدرن است. این بنا توسط معمار عبدالله حسین طریانی ساخته شده است. شکل ظاهری مسجد از مسجد اصلی مسلمانان مکه، کعبه وام گرفته شده است. در تزیین از سنگ سبک با منبت استفاده شده است. این ویژگی های معماری که در عناصر بیان شده است، ساختمان را منحصر به فرد می کند.
پایتخت بنگلادش به خاطر عبادتگاه هایش مشهور است. ساخته شده به سبک سنتی عربی، باعناصر معماری محلی، ساختمان ها در ظاهر متفاوت هستند. اولین نمازخانه برای مسلمانان در داکا در سال 1457 ظاهر شد. این بینات بی بی است که پس از آن ساخت و ساز فعال مساجد دیگر آغاز شد. دوران سلطان نشینی با حکومت مغول ها جایگزین شد. در این زمان اوج ساخت ضریح به سبک اسلامی به چشم می خورد. دوران پاکستان شرقی بیشتر کاربردی بود تا معماری.
داکا را شهر مساجد می نامند. لیست جاذبه های آن شامل کلیسای قیامت مقدس است. محوطه این معبد که پایتخت بنگلادش به آن افتخار می کند متعلق به ارامنه محلی است. در حال حاضر این مجموعه یادبود در زمینی به مساحت حدود یک هکتار قابل بهره برداری نیست.
صومعه بودایی سوماپوری ویهارا، که در قرن هشتم تأسیس شد، به عنوان یک سایت باستان شناسی استفاده می شود. یک موزه در مجاورت معبد وجود دارد. گردشگران میتوانند آیتمهای زندگی رهبانی را ببینند.