دوستداران سفر و طبیعت حتما این سوال را از خود می پرسیدند: "غار آتوس جدید کجاست؟" این مجموعه طبیعی منحصر به فرد هر ساله تعداد زیادی از گردشگران را به خود جذب می کند. در مورد اینکه چرا غار آتوس جدید در آبخازیا، عکسی که ما ارائه می دهیم، مورد توجه است، در مقاله مورد بحث قرار خواهد گرفت. و همچنین در مورد تاریخچه کشف آن توسط یک نوجوان 16 ساله و اینکه به چه سالن هایی تقسیم شده است و مترویی که در آن کار می کند.
شرح غار
پرتگاه آناکوپیا - این نام اصلی غار آتوس جدید در آبخازیا بود. این یک حفره کارستی عظیم است که حجم آن بیش از 1 میلیون متر است. این یکی از بزرگترین غارها در منطقه گودائوتا در جمهوری آبخازیا است. این غار در زیر شیب کوه ایورسکایا قرار دارد که نام آن از نماد مادر خدا به همین نام گرفته شده است. نه چندان دور از آن، معبد سیمون زیلوت و صومعه آتوس جدید قرار دارد.
غار آتوس جدید شامل نه سالن است که شش تای آن میزبان تورهای روزانه است و یکی کار تحقیقاتی است. سالن ها دو بار تغییر نام دادند، امروز نام های زیر را دارند:
- "Anakopiya" (ابخازیا). این نام پایتخت پادشاهی آبخازیان در قدیم بوده است.
- "Ayuhaa" که در آبخازی به معنای "دره" است.
- "Apsny" - "سرزمین روح"، نام باستانی آبخازیا.
- "Aphyartsa" یک ویولن دو سیم است.
- غار هلکتیت. هلکتیت ها کلسیت های چوبی شکل هستند.
- "سوخوم". نام دیگر تالار گیوی اسمیر کاشف غارها است.
- "گالری Corallite". کورالیت ها اسکلت پولیپ های مرجانی هستند.
- تالار «مهاجیر»، مسلمانان مؤمنی که هجرت کردند.
- "Nartaa" حماسه مردمان شمال قفقاز است که از زندگی قهرمانان، برادران نارت می گوید.
تاریخچه مختصر کشف
تاریخ غار آتوس جدید حکایت از آن دارد که از زمان های قدیم در دامنه شمالی کوه آناکوپیا در ارتفاع ۲۲۰ متری پرتگاهی وجود داشت که در بین مردم به آن بی ته می گفتند. برای چندین هزار سال، مردم محلی سعی نکردند به این چاه طبیعی فرود آیند. این تنها در سال 1961 توسط یک نوجوان 16 ساله Givi Smyr انجام شد. او بعداً غارشناس حرفه ای (کاوشگر غار) و همچنین مجسمه ساز و نقاش شد.
با استفاده از طناب معمولی تا عمق ۳۵ متری نفوذ کرد. با این حال، او بدون تجهیزات مناسب نتوانست به ته پرتگاه برسد. بعداً او درباره یافته خود به غارشناسان گفت. در اواسط ژوئیه همان سال، گروهی از دانشمندان به یک سفر شناسایی رفتند و تا عمق حدود 140 متری فرود آمدند و خود را در سیاه چال بزرگی دیدند. زمان فرودهشت ساعت بود.
بنابراین غار آتوس جدید کشف شد. ابتدا تالار آناکوپیا (آبخازیا) و بعدها تالارهای دیگر افتتاح شد. پس از تحقیقات طولانی در طول سفرهای متعدد و سپس بهبود، در سال 1975 غار به روی گردشگران گشوده شد.
سالن آناکوپیا
نخستین تالارهای غار بزرگترین تالارها هستند که ارتفاع سقف در برخی نقاط از ۴۰ تا ۶۰ متر می‌رسد. تالار Anakopia نیز یکی از عمیق ترین هال است؛ از اینجاست که گردشگران شروع به آشنایی با غار آتوس جدید می کنند. طول سالن 150 متر و ارتفاع آن 40 متر است. کف پوشیده از بلوک‌هایی به اشکال مختلف و سنگ‌ها و قطعات عظیم پلاستیکی است که ظاهر خود را مدیون فرآیندهای تخریب سنگ آهک و جاری شدن آب از سطح زمین به داخل غار است.
دو سایه در اینجا غالب است - اینها رنگهای سنگ آهک خاکستری خشن و خاک رس قهوه ای هستند. با این حال، در میان این رنگ های تیره، رنگ های زمردی و آکوامارین چشم نوازی وجود دارد. این دو دریاچه زیرزمینی هستند که توسط نورافکن های روشن روشن می شوند. دریاچه ای که در قسمت جنوبی تالار قرار دارد آناتولی نام دارد که عمق آن 25 متر است. دمای آب در آن در تمام طول سال تغییر نمی کند و در حدود +11 درجه سانتیگراد یخ می زند. آب دریاچه شیرین است، اما اینجا ماهی وجود ندارد، تنها ساکنان آن سخت پوستان هستند.
دریاچه دوم آبی نام دارد، در واقع هیچ ساحلی ندارد و شبیه پرتگاهی پر از آب آبی زیبا است. پیش از این هر از چند گاهی کل سالن آناکوپیا غرق آب می شد. برای جلوگیری از اینپدیده، یک سیستم زهکشی ایجاد شد که از طریق آن آب اضافی به رودخانه مانیکوارا می ریزد.
Ayuhaa Hall
همانطور که در بالا ذکر شد، نام این تالار در ترجمه به معنای "دره" است. اینجاست که قسمت خشک غار شروع می شود که دانشمندان آن را قسمت مرده سیستم آبی می دانند زیرا دیگر آب در اینجا جریان ندارد. «آیوها» در زیر بقیه تالارها قرار دارد، طاق های آن به صورت قوسی است و بر روی دیوارها فرورفتگی ها و تاقچه های مختلفی وجود دارد که بر اثر جاری شدن رودخانه ای که سال ها پیش در اینجا بوده، به وجود آمده است.
رطوبت نسبی در اینجا 60٪ است. دیگر آبشار و رودخانه ای در سالن وجود ندارد، آنها فقط به صورت شیارها، شیارها، ترک ها آثاری از خود به جای گذاشتند. در اینجا استالاگمیت های متعددی وجود دارد. اینها برآمدگی های آهکی در انتهای غار هستند که در نتیجه ریزش قطرات آب از طاق ها ظاهر شده اند. در سقف نیز استالاکتیت هایی وجود دارد که به سمت استالاگمیت ها به سمت پایین کشیده می شوند. برای ایجاد آنها، طبیعت به چندین هزار سال نیاز دارد. رنگ آنها نارنجی و مایل به قرمز است و از نظر شکل و ارتفاع متفاوت است.
Apsny Hall
تالار آپسنی در غار آتوس جدید کوچکترین است و سرشار از استالاکتیت است. هزاران اثر شگفت انگیز از طبیعت در رنگ های مختلف از سقف آویزان است. یک آبشار سنگی 20 متری از یک سوراخ سقفی بزرگ به پایین سرازیر شد که از نظر اندازه و زیبایی دست کمی از آثار مشابه موجود در غارهای دیگر در سراسر جهان ندارد.
یک قسمت از فیلم داستانی شوروی "ماجراهای تامساویر." استالاکتیت های زیادی در تالار وجود دارد که شبیه پرده ها و پرده های غیرعادی است که شما را از فضای بیرونی غار جدا می کند. همچنین یک استالاگمیت عظیم وجود دارد که ارتفاع آن به بیش از چهار متر می رسد که "پدرسالار" نامیده می شود. در بالای آن یک غرفه استالاکتیتی قرار دارد که به آن چادر سلطنتی می گویند.
تالار آپخیارتسا
در پایین تالار بلوک های سفالی پراکنده و رسوبات سنگ های پلاستیکی وجود دارد. در مکان های مختلف استالاگمیت هایی وجود دارد که به تنهایی ایستاده اند و دارای رنگ کهربایی غیر معمول هستند. رنگ آنها به نمک های منگنزی که در سازندهای لکه قطره ای وجود دارد بستگی دارد.
سقف تالار اپخیارتسا نیز مانند سایر موارد، قوسی است. دارای فرورفتگی های متعددی است که غارشناسان آن را "لوله های اندام" می نامند. بزرگترین آنها به سطح زمین می آیند و شکاف های کوچکی را تشکیل می دهند که دیدن آنها با چشم غیر مسلح دشوار است. به لطف این ترک ها است که رطوبت و اکسیژن به غار نفوذ می کند و به آن اجازه می دهد "نفس بکشد" و مرطوب شود.
عملاً در تمام سالن های غار آتوس جدید آکوستیک بسیار خوب است، اما در Apkhyartsa با جلوه های صوتی ویژه متمایز می شود. به همین دلیل است که در اینجا کنسرت هایی برای گردشگران توسط هنرمندان گروه کر آبخاز برگزار می شود. با کمال تعجب، صدای انسان و ملودی آلات موسیقی که از طاق ها و دیوارهای غار منعکس می شود، صدایی جدید و فوق العاده زیبا می یابد.
Helictite Grotto
غار پر از انواع اشکال کمیاب است که با زیبایی خود شگفت زده می شوند. دیوارها با کلسیت سفید پوشیده شده و به دلیل ذرات کوارتز پراکنده در آنها می درخشند. دردر پس زمینه ای روشن، استالاگمیت های زرد، نارنجی، سبز و یاسی با رنگ های روشن بازی می کنند. کف با تعداد زیادی وان کوچک با دیوارهای نازک تزئین شده است.
ویژگی اصلی غار هلکتیت، هلیکتیت‌ها، استالاکتیت‌های غیرعادی است که به دلایل غیرقابل توضیحی، علی‌رغم گرانش، به‌طرف، زیگزاگ رشد می‌کنند، اما نه به پایین.
روی طاق های غار هزاران هلیکتیت کوچک وجود دارد که دارای پالت رنگی غنی هستند - از قرمز تیره تا صورتی ملایم. طول برخی از آنها به 10 سانتی متر می رسد. گشت و گذار در اینجا انجام نمی شود زیرا حضور فرد باعث افزایش رطوبت و دما می شود که می تواند منجر به مرگ این سیستم منحصر به فرد شود.
سالن ماخاجیروف
تالار ماخاجیروف 260 متر طول و عرض آن از 26 تا 70 متر است و ارتفاع طاق ها به 50 متر می رسد. در همه جا تخته‌ها و بلوک‌های سنگی که به‌طور آشفته‌ای واقع شده‌اند، سالن را به چند قسمت تقسیم می‌کنند. در مرکز "کوه سفید" قرار دارد. این یک رسوب بزرگ کلسیتی است که 5 تا 15 متر ارتفاع و حدود 40 متر قطر دارد.
این سازند از سوراخی که مستقیماً بالای آن قرار دارد، آب را دریافت می کند که با کلسیم اشباع شده است. این منبع حدود هفت ماه در سال کار می کند و به گفته غارشناسان، کوه سفید هر سال یک میلی متر رشد می کند که رشد خوبی محسوب می شود. طولانی ترین پل غار به طول 120 متر مستقیماً از سالن "مادجهیروف" به تالار "نارتا" می رود.
سالننارتا
در این تالار سومین دریاچه زیرزمینی وجود دارد که به دلیل سطح پایین آب، گردشگران نمی توانند آن را ببینند. تنها در هنگام بارندگی شدید، زمانی که آب از سطح زمین به اینجا نفوذ می کند، دریاچه ای به نام سیفون برای همه قابل مشاهده است.
این دریاچه مانند آناتولی و آبی که در تالار آناکوپیا قرار دارد، پایین‌ترین نقطه سیستم غار است - ۳۶ متر بالاتر از سطح دریا و عمق غار آتوس جدید ۱۶۰ متر است.
همه دریاچه ها از طریق کانال های زیر آب با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند و همچنین با رودخانه Mtsyrtskha که در خارج از غار قرار دارد به هم متصل می شوند و در نتیجه یک سیستم آبی واحد را تشکیل می دهند.
تالار «نارتا» با لایه‌های سفالی حجیم و مجسمه‌های سنگی مختلف که توسط طبیعت خلق شده است پوشیده شده است. در کنار آن غار کورالیت قرار دارد که تمام دیوارهای آن با مرجان ها پوشانده شده است - هزاران تشکیلات کروی مانند سفید برفی که به یکدیگر چسبیده اند.
ساعت کاری و متروی غار آتوس جدید در آبخازیا
در غار مترویی فعال وجود دارد که تنها در نوع خود است. در سال 1975 افتتاح شد و برای ارائه گشت و گذار در داخل کوه Iverskaya طراحی شده است. طول خط مترو 1291 متر و سه ایستگاه مسافربری است. یک قطار می تواند در سه دقیقه با سرعت متوسط کمی بیش از 30 کیلومتر در ساعت از آنها عبور کند. قطار در طول فصل حدود 2 هزار نفر را در یک روز جابجا می کند، یعنی به طور متوسط در هر فصل حدود 700 هزار نفر. ظرفیت ماشین - 120 نفر.
ساعت کاریغارهای آتوس جدید به طور مستقیم به فصل بستگی دارد. به نظر می رسد:
- از ژانویه تا آوریل و در ماه اکتبر، غارها در روزهای چهارشنبه، پنجشنبه، شنبه و یکشنبه از ساعت 10 صبح تا 6 بعد از ظهر به روی عموم باز هستند.
- در ماه می، از 1 تا 10 در روزهای کاری و از 11 تا 31 - در روزهای چهارشنبه، پنجشنبه، شنبه و یکشنبه، همچنین از ساعت 10 صبح تا 6 بعد از ظهر می توان از آنها بازدید کرد.
- از ژوئن تا سپتامبر، غار تمام هفته، هفت روز هفته، از ساعت 9 صبح تا 7 بعد از ظهر باز است.
همانطور که در عکس می بینید، غار آتوس جدید در آبخازیا مجموعه ای زیبا و منحصر به فرد است که توسط خود طبیعت ایجاد شده است. زیبایی خود تالارها و دریاچه های واقع در آنها هیچ گردشگری را بی تفاوت نخواهد گذاشت. بسیاری از افرادی که اینجا بوده اند ادعا می کنند که قبلاً چنین چیزی را ندیده اند. بنابراین، به جرات می توان گفت که با حضور در آبخازیا، بازدید از غار آتوس جدید ضروری است.
