آنچه که اکنون بدیهی به نظر می رسد زمانی یک داستان علمی تخیلی بود. آب نبات به طور گسترده ای در دسترس قرار گرفت، اما صد سال پیش آنها به طرز وحشتناکی گران و کمبود داشتند. تلفن‌ها دارای ویژگی‌هایی هستند که هر رایانه‌ای نمی‌تواند به آن ببالد، و حتی بیست و پنج سال پیش، فقط یک تخیل عظیم می‌توانست به تلفن اجازه دهد تا تلفن ثابت نباشد. مترو، که بخشی از زندگی روزمره و وسیله حمل و نقل برای اکثر مردم کیف است، کمتر از شصت سال پیش ظاهر شد.
سومین اتحادیه
متروی کیف پس از متروپولیتن و لنینگراد سومین متروی اتحاد جماهیر شوروی بود. افتتاح اولین خط مترو در آستانه سالگرد انقلاب اکتبر در سال 1960 انجام شد. اولین ایستگاه های مترو کیف خطی را تشکیل دادند که ایستگاه راه آهن را به Dnieper متصل می کرد و در امتداد محور مرکزی شهر حرکت می کرد. برای رعایت انصاف تاریخی، لازم به ذکر است که اولین پروژه راه آهن زیرزمینی در این شهر به تبعیت از لندن، در اواخر قرن نوزدهم مورد توجه قرار گرفت، اما مقامات شهر از آن حمایت نکردند. همانطور که در آغاز قرن بیستم به معنای واقعی کلمه از پروژه مشابهی حمایت نکردندسال قبل از حوادث انقلاب قبلاً در دهه سی ، آنها تلاش جدیدی انجام دادند و حتی شروع به انجام کارهای مقدماتی کردند ، اما با جنگ قطع شد و این پروژه برای یک دهه متوقف شد. در طول مرمت پس از جنگ شهر، آنها به از سرگیری کارهای زیرزمینی برنگشتند، به آن بستگی نداشت. اما از سال 1949، ساخت متروی کیف شروع به جوشش کرد.
شروع طولانی و رشد سریع
دستکاری های زیرزمینی برای سازندگان جدید بود، زمین به طور خاص مورد مطالعه قرار نگرفت، به همین دلیل عوارضی به وجود آمد و ساخت و اتصال پنج ایستگاه اول به مدت یک دهه ادامه یافت. در آن زمان، یکی از عمیق ترین ایستگاه های مترو در جهان، Arsenalnaya، ساخته شد، و خود خط، به نام Svyatoshinsky-Brovarska، هنوز عنوان عمیق ترین در جهان را یدک می کشد. اولین ایستگاه های متروی کیف برای مدت طولانی تنها نماندند. تعداد آنها به تدریج افزایش یافت و تاریخ افتتاح ایستگاه های جدید دائماً با تعطیلات اصلی اتحاد جماهیر شوروی همزمان بود. یازده ایستگاه خط اول مترو در سال 1970 با شروع ساخت یک خط جدید افتتاح شده بود. خط جدید "Kurenevsko-Krasnoarmeiskaya" نام داشت و تقریباً در یک زاویه راست از خط موجود عبور کرد. اولین ایستگاه های متروی کیف این خط در سال 1976 شروع به کار کردند. سومین، آخرین مورد امروز، خط سیرتسکو-پچرسکایا بود که ایستگاه های آن در سال 1989 افتتاح شد، اگرچه هشت سال قبل از آن شروع به ساخت کرد. جدیدترین خط، مرکز تاریخی کیف و نوساز جنوبی کیف را به هم متصل می کند. ایستگاه مترو"Kharkovskaya" به معنای واقعی کلمه در مرکز منطقه شهری جدید ساخته شد و در سال 1994 به بهره برداری رسید.
نقشه مترو
ایستگاه های اول کم بود و مسافران همه آنها را از روی قلب می دانستند. اما تعداد آنها افزایش یافت، ایستگاه های انتقال ظاهر شدند و نیاز فوری به نمایش بصری تمام ایستگاه های مترو کیف وجود داشت. طرح مترو امروز در پایتخت اوکراین به این صورت است:
خط قرمز "Svyatoshynsko-Brovarska" اکنون هجده ایستگاه دارد و طول آن بیش از بیست و دو کیلومتر است. آبی "Kurenevsko-Krasnoarmeyskaya" همچنین شامل هجده ایستگاه با طول تقریباً بیست و یک کیلومتر است. جوانترین و سبز رنگ "Syretsko-Pecherskaya" فقط شامل شانزده ایستگاه است، اما طولانی ترین آن است - حدود بیست و چهار کیلومتر.
ایستگاه های امروز
در ابتدا، ایستگاه ها دارای نام هایی بودند که در کشور انقلاب پیروزمند مورد نیاز بود. اما پس از اعلام استقلال، اکثریت تغییر نام یافت. این ایستگاه ها با نام مکان هایی که در نزدیکی آنها قرار داشتند، تاریخی یا جدید نامیده می شدند. در زمان برگزاری مسابقات فوتبال اروپا در این کشور، مترو صدای نام انگلیسی ایستگاه ها و مکان های انتقال به قطار شهری را به دست آورده بود. اما علیرغم حجم زیاد ساخت‌وسازهای جدید و اهمیت جریان انسانی (بیش از پانصد میلیون مسافر در سال)، ساکنان پایتخت اوکراین می‌خواهند ایستگاه‌های جدید متروی کیف را دریافت کنند که این امکان را به شما می‌دهد.با راحت ترین وسایل حمل و نقل عمومی بدون ترانسفر سفر کنید.
