در سال 1832، ایر ادوارد جان، انگلیسی، به استرالیا نقل مکان کرد و به پرورش گوسفند پرداخت. به منظور یافتن مراتع جدید، مرتباً سفرهای اعزامی انجام می داد. و در سال 1840 در طی یکی از آنها دریاچه نمک بی نظیری را کشف کرد. هوا نامی است که بعداً به افتخار کاشف دریافت کرد. پانزده متر زیر سطح دریا قرار دارد. این پایین ترین نقطه در قاره است.
شرح دریاچه
در بیابان، در ایالت استرالیای جنوبی، در مرکز یک حوضه وسیع اندورئیک واقع شده است. این یک سیستم رودخانه ای بسته است که هیچ خروجی به اقیانوس ندارد. این حوضه یک ششم کل قاره را اشغال می کند و یکی از بزرگترین حوضه های جهان است.
لایه متراکمی از نمک در کف دریاچه وجود دارد. در فصل بارندگی، رودخانه ها به سمت دریاچه می ریزند. آبی که توسط بادهای موسمی به اینجا آورده می شود تعیین می کند که آیا دریاچه پر می شود و چقدر عمیق خواهد بود. مایع پرکننده لیک ایر نمک ها را حل می کند.
در طول خشکسالی، دریاچه شبیه یک کویر نمک است. با توجه به این واقعیت که چنین دوره هایی در اینجا بسیار رایج است، تقریباً هیچ گیاهی در این نزدیکی وجود ندارد وحیوانات.
در طول فصل بارانی، دریاچه ایر و منطقه اطراف آن به طور کامل تغییر می کند. یک واحه شکوفه در زمینی به مساحت حدود 15 هزار متر مربع ظاهر می شود. در این دوره، دریاچه به بزرگترین دریاچه در قاره تبدیل می شود. با این حال، این مدت طولانی نیست. هنگامی که در منطقه باران می بارد، سیل در منطقه رخ می دهد.
دریاچه منحصر به فرد استرالیا
این مکان ها دقیقاً در دوره خشکسالی بیشترین توجه را دارند. در این زمان صدها دانشمند، گردشگر، عکاس و طبیعت شناس به اینجا می آیند. مناظر اطراف خیره کننده است. آنها شبیه یک سیاره شگفت انگیز، اما بی جان هستند. دریاچه ایر قطعا ارزش دیدن دارد. چنین پیاده روی یکی از هیجان انگیزترین و فراموش نشدنی ترین در زندگی شما خواهد بود.
در سال 1984 میزان نمک دریاچه اندازه گیری شد. دانشمندان دریافته اند که حدود 12000 سال طول می کشد تا این مقدار نمک جمع شود، به شرطی که دریاچه ایر و کل منطقه هر هشت سال یک بار با آب پوشانده شود. به گفته مورخان، این قلمرو سرزمین اصلی در دوره سوم پوشیده از جنگل های استوایی بود و آب و هوا بسیار مرطوب بود. احتمالاً در این زمان این دریاچه منحصر به فرد شکل گرفته است. در این دوره، به طور منظم، حداکثر یک بار در سال، سیلابی شدن قلمرو می تواند اتفاق بیفتد. در این صورت، دوره تجمع نمک را می توان به یک و نیم هزار سال کاهش داد.
ساكنان اعماق
وقتی دریاچه پر از آب می شود و غلظت نمک به پایین ترین حد خود می رسد، برخی از گونه های ماهی در آن زندگی می کنند. با این حال، آنها سپس می میرند. امروز کارشناسان در حال مطالعه هستندمیکروارگانیسم هایی که در دریاچه زندگی می کنند. یک نظریه وجود دارد که شرایط زندگی در اینجا تقریباً مشابه مریخ است.
هیچ کس در نزدیکی دریاچه زندگی نمی کند. تنها یک آبادی کوچک با هشت سکنه وجود دارد. بزرگترین مزرعه دام استرالیا نیز در همین نزدیکی است.
یک باشگاه قایق بادبانی بسیار غیرمعمول در دریاچه وجود دارد. در طول خشکسالی، به بهشتی برای ورزش های شدید از سراسر جهان تبدیل می شود. اینجا مکان مناسبی برای عاشقان سرعت است.
