هواپیمای An-225 Mriya که عکس آن در زیر آمده است، سنگین ترین هواپیما از نظر ظرفیت حمل است که تا به حال به هوا برخاسته است. حداکثر وزن برخاست آن 640 تن است. ایجاد این مدل با نیاز به ساخت یک سیستم حمل و نقل هوایی برای نیازهای پروژه فضاپیمای قابل استفاده مجدد شوروی بوران همراه بود. لازم به ذکر است که در حال حاضر این هواپیما تنها در یک نسخه وجود دارد. همه اینها بعداً با جزئیات بیشتر مورد بحث قرار خواهد گرفت.
سفارش طراحی
در اواسط سال 1988، دولت اتحاد جماهیر شوروی به دفتر طراحی آنتونوف دستور داد تا طراحی و ساخت یک هواپیمای جدید را توسعه دهد. نیاز اصلی که برای او مطرح شد، توانایی انتقال فضاپیمای بوران بود. علاوه بر این، قرار بود این هواپیما در زمینه فعالیتی مانند حمل و نقل هوایی مورد استفاده قرار گیرد، جایی که از آن برای حمل تجهیزات با اندازه بزرگ برای حمل و نقل استفاده می شود.صنایع نفت، ساختمان و معدن.
پیش‌نما
علاوه بر همه الزامات دیگر، طراحان با وظیفه کاهش هر چه بیشتر هزینه هواپیمای جدید روبرو بودند. علاوه بر این لازم بود تا حد امکان زمان ساخت آن کاهش یابد. در این راستا، آنها تصمیم گرفتند طراحی، و همچنین واحدها و اجزای اصلی یک مدل بزرگ دیگر - AN-124 Ruslan را به عنوان مبنایی در نظر بگیرند. لازم به ذکر است که در آن زمان او با اطمینان در صدر رتبه "بهترین هواپیمای اوکراین" قرار گرفت (عکسی از کشتی در زیر آورده شده است).
این لاینر اولین پرواز خود را در پایان سال 1982 انجام داد. ویژگی های حمل و نقل آن از بهترین های روی کره زمین بود. گواه واضح این واقعیت این بود که پس از ظهور روسلان، برخی از شرکت های فضایی جهان به طور فعال وسایل حمل و نقل هوایی خود را اصلاح کردند. این امر در مورد آمریکایی‌ها نیز صدق می‌کند، که فوراً شروع به بهبود پروژه لاکهید خود - S-5A Galaxy کردند.
مطالعات اولیه نشان داد که این هواپیمای ترابری سنگین از نظر شاخصی مانند بار، قادر است نه تنها اجزای سیستم بوران، بلکه حتی مخازن اکسیژن و هیدروژن موشک انرجیا را به صورت لنگر منتقل کند.. از سوی دیگر، دم تک باله آن حمل بارهای طولانی را به بیرون غیرممکن می کرد.
تغییرات کلیدی
طراحان طرح بال ها را برای مریا تغییر داده اند. در ارتباط با افزودن بخش های اضافی در مرکز، آنهاطول. طراحی پایه های بال روی دکل ها ثابت ماند، اما تعداد آنها به شش افزایش یافت. اگر اندازه مقطع بدنه در مقایسه با اصلاح قبلی ثابت بماند، طول کلی بدنه افزایش می یابد. به منظور کاهش وزن، تصمیم گرفته شد که دریچه عقب محموله با تمام وسایلی که برای بارگیری و تخلیه طراحی شده اند حذف شود. برای دسترسی به محفظه بار، کمان لاینر بالا می رود. در مجموع حدود ده دقیقه طول می کشد تا رمپ باز یا بسته شود. در مدل Ruslan، پنج قفسه جداگانه با چرخ های دوقلو نصب شد که تکیه گاه اصلی شاسی بودند، در An-225 تعداد آنها به هفت افزایش یافت. واحد دم برای امکان حمل کالا به خارج از بدن دو کیل ساخته شد.
ارائه
هواپیمای An-225 Mriya توسط طراح عمومی دفتر آنتونوف، P. V. Balabuev، در 30 نوامبر 1988 به مردم شوروی ارائه شد. در همان زمان، مهندسان برای اولین بار یک هواپیمای مسافربری را از کارگاه مونتاژ بیرون آوردند. چند روز بعد، این ماشین اولین مانورهای خود را در فرودگاه کارخانه انجام داد، یعنی دویدن با سرعت تا 200 کیلومتر در ساعت، چرخش و بلند کردن ارابه فرود جلو. در 1 فوریه 1989، در فرودگاه بوریسپیل، برای اولین بار به کارشناسان و خبرنگاران خارجی نمایش داده شد.
اولین برخاست
در ابتدا، طراحان قصد داشتند اولین پرواز خود را در 20 دسامبر 1988 انجام دهند. اما به دلیل شرایط بد جوی (وزش باد شدید و کم ابری) این اتفاق رخ دادبه تعویق افتاد. روز بعد هم وضع به همین منوال بود. با وجود این، کشتی پس از طی مسافت 950 متری به راحتی از زمین بلند شد و شروع به صعود کرد. اولین پرواز این لاینر 1 ساعت و 14 دقیقه به طول انجامید. اصلی ترین چیزی که طراحان An-225 "Mriya" می خواستند در طول آن تعیین کنند، ویژگی های سیستم کنترل کشتی و همچنین صحت و اطمینان تجهیزات داخل کشتی بود. علاوه بر این، مهندسان باید اصلاحات آیرودینامیکی دستگاه را روشن کنند. بر اساس نتایج این پرواز، آنها به این نتیجه رسیدند که همه سیستم ها و اجزای سازنده مطابق با داده های محاسبه شده عمل می کنند. در 28 دسامبر 1988، این لاینر یک پرواز آزمایشی دیگر را انجام داد.
رکوردها
در 22 مارس 1989، پرواز بسیار غیرعادی هواپیمای مریا (An-225) برنامه ریزی شد. مشخصات فنی لاینر همه پیش نیازها را برای شکستن چندین رکورد جهانی فراهم می کند. در آماده سازی برای این رویداد، بسیاری از متخصصان شرکت فعال داشتند - آزمایش کنندگان، طراحان، تکنسین ها، مهندسان و خلبانان. پس از وزن دهی محموله که وزن آن 156.3 تن بود، گردن های پرکننده مخازن سوخت آب بندی شد. در ادامه کشتی بدون هیچ مشکلی به هوا برخاست و 45 دقیقه بعد با موفقیت فرود آمد. در این مدت کوتاه، An-225 Mriya 110 رکورد جهانی را شکست. دستاورد قبلی بوئینگ 747-400 آمریکایی در چنین شاخصی مانند حداکثر وزن برخاست تا 104 تن فراتر رفت. بازخورد کارشناسان نشان داد که An-225 آینده ای عالی و درخشان دارد.
دستیابی به هدف اصلی
هر چه باشدبود، ثبت رکوردهای جهانی با هدف اصلی ساخت اقلام جدید فاصله زیادی داشت. همانطور که در بالا ذکر شد، هدف این هواپیما حمل و نقل خارجی مجموعه فضایی بوران بود. این لاینر اولین پرواز خود را با چنین باری بر روی "پشت" خود در 13 مه 1989 انجام داد، زمانی که آن را به پایگاه فضایی بایکونور تحویل داد. خدمه به رهبری A. Galunenko موفق به بررسی کنترل پذیری کشتی با بوران در کشتی و همچنین اندازه گیری مصرف سوخت و سرعت پرواز در شرایط مختلف شدند. ده روز پس از آن، هواپیما یک پرواز مستقیم در مسیر بایکونور-کیف انجام داد. مسافت 2700 کیلومتری در این مورد در 4 ساعت و 25 دقیقه طی شد. عکسی از بزرگترین هواپیمای سیاره با بوران در زیر نشان داده شده است.
اولین پرواز تجاری
An-225 اولین پرواز تجاری خود را در می 1990 انجام داد. سپس هواپیمای مسافربری یک تراکتور ویژه "T-800" (وزن آن بیش از 100 تن بود) از چلیابینسک به یاکوتیا منتقل کرد. پس از فرود او در فرودگاه، بلافاصله توسط جمعیت مشتاق محاصره شد. لازم به ذکر است که این سفر تصادفی نبود. برای اقتصاد ملی کشور اهمیت زیادی نداشت زیرا هدف آزمایش قابلیت های حمل و نقل هواپیما در چنین شرایط دشواری مانند قطب شمال بود. بر اساس نتایج، طراحان تعدادی مطالعه مفید انجام دادند و نتایج ارزشمندی به دست آوردند.
ویژگی های کلیدی
یکی از مزایای اصلی هواپیمای مریا (An-225)مشخصات فنی و داده های پرواز این لاینر مجهز به شش موتور توربوجت است که D-18T نامیده می شود. وزن هر یک از آنها بیش از علامت چهار تن است. نیروی رانش کل آنها 1377 کیلونیوتن است که قبلاً یک مقدار بی سابقه بوده است. در هنگام برخاستن، هر یک از آنها قدرتی را توسعه می دهند که 12500 اسب بخار است. طول بال های این هواپیما 88.4 متر و مساحت 905 متر مربع است. از نظر ابعاد، طول و ارتفاع آن به ترتیب 84 و 18.1 متر است.
سرعت کروز An-225 روی 850 کیلومتر بر ساعت تنظیم شده است. به شرط سوخت گیری کامل مخازن سوخت، کشتی قادر است 15000 کیلومتر را در حالت خالی و 4500 کیلومتر را با حداکثر بار طی کند. بار یک هواپیمای مسافربری 250 تن است. در عین حال قادر است تا ارتفاع 11 هزار متری پرواز کند. در مورد الزامات باند، حداقل طول آن باید 3 کیلومتر باشد. مصرف سوخت دستگاه تقریبا 16 تن در ساعت است (هنگام کار با سرعت کروز و با بار کامل).
فرصتها
این هواپیما قابلیت حمل مستقیم بین قاره ای کالاهای تا وزن 200 تن و همچنین حمل بین قاره ای کالاهای تا وزن 150 تن را دارد. در خارج، روی بدنه، عناصر بزرگی که تا 200 تن وزن دارند را می توان با هواپیما حمل کرد. محفظه بار An-225 بسیار جادار است. ATبه طور خاص، 16 کانتینر هوانوردی جهانی UAK-10 (هر کدام 10 تن)، 50 خودروی سواری یا مونوکارگو با وزن حداکثر 200 تن (کمپرسی، ژنراتور، توربین و غیره) به راحتی در داخل بدنه قرار می گیرند. برای بارگیری و تخلیه، این مدل به یک مجموعه کامل مجهز شده است که شامل چهار مکانیسم بالابر با ظرفیت بالابری پنج تن است. علاوه بر این، طراحان کشتی دو وینچ را در نظر گرفتند.
خدمه
هواپیمای An-225 Mriya توسط خدمه شش نفره کنترل می شود. به منظور سهولت دسترسی به کابین خلبان، صندلی‌های خلبان اول و دوم مجهز به سیستم کامل تنظیمات هستند و می‌توانند بچرخند. پشت سر آنها محل کار یک متخصص ناوبری و ارتباطات است. در سمت راست در کابین خلبان، صندلی‌های مهندسان داخل هواپیما قرار دارد. لازم به ذکر است که یک اتاق برای خدمه رزرو در داخل هواپیما در نظر گرفته شده است. در کابین اصلی، در مجموع شش صندلی و در کابین کمکی - دوازده صندلی مجهز شده است. خلبان برای اینکه بتواند فرمانده خدمه این دستگاه شود، باید حداقل پنج سال تجربه در مدیریت مدل An-124 Ruslan داشته باشد.
Avionics
اویونیک مدل An-225 Mriya شامل سیستم کنترل خودکار عملکرد پرواز و همچنین نمایشگری با نقشه پویا است. در عین حال، مانیتورهای الکترونیکی که برای کنترل الکترونیکی در نظر گرفته شده اند در اینجا وجود ندارند. محفظه بینی به دو ناحیه دی الکتریک تقسیم می شود. آنها برای محافظت از رادار ناوبری زمینی و همچنین سیستم رادار طراحی شده اند.نمای رو به جلو در نقش ابزار پشتیبان در اینجا نشانگر ارتفاع و نشانگر نگرش قرار دارند. علاوه بر این، کابین خلبان دارای نشانگر موقعیت اهرم های سوخت، نشانگرهای رانش نیروگاه ها، سنسورهای انحراف دستگاه های برخاست و فرود و سطوح کنترل است.
تولد دوباره
بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، بزرگترین هواپیمای جهان بی فایده شد. در سال 1994 پروازهای او متوقف شد. علاوه بر این، موتورها و سایر تجهیزات به طور کلی برای استفاده بیشتر در Ruslans از آن حذف شدند. به هر حال، هر سال نیاز به احیای پروژه به نام "مریا" بیشتر و بیشتر احساس می شد: هواپیماهای بزرگ دیگر تولید کنندگان پیشرو جهان قادر به مقابله با وظایفی نبودند که فقط مدل An-225 می توانست انجام دهد. در نتیجه، طراحان لاینر را نهایی کرده اند تا از مطابقت آن با استانداردهای موجود در هوانوردی غیرنظامی اطمینان حاصل کنند.
7 مه 2001 دومین تولد مریا در نظر گرفته می شود. پس از یک سری دویدن، چرخش و آزمایش، لاینر دوباره بلند شد. نام UR-82060 در هواپیما اعمال شد و خدمه توسط خلبان A. V. Galunenko هدایت می شد. خودرو حدود پانزده دقیقه در هوا سپری کرد و پس از آن به سلامت فرود آمد. 23 مه 2011 کشتی تمام گواهینامه های لازم از جمله گواهی های بین المللی را دریافت کرد. این اجازه می دهد تا از آن برای حمل و نقل تجاری کالا استفاده شود.
نسخه دوم
از همان ابتدای ساخت هواپیمای An-225 Mriya، قرار بود دو هواپیما ایجاد شود.کپی ها با وجود این، ماشین دوم هرگز تکمیل نشد. دلیل این امر نبود اعتبار مناسب برای این پروژه بود. در حال حاضر، در قلمرو کارخانه آنتونوف واقع شده است. کارشناسان میزان کلی آمادگی آن را 70 درصد تخمین می زنند. به طور خاص، بدنه، یک بال و بخش مرکزی از زمان شوروی باقی مانده است. به گفته طراحان، تکمیل ساخت این خودرو کاملا امکان پذیر است، اما این کار به مبلغی حدود 150 میلیون دلار آمریکا نیاز دارد. این تنها زمانی ممکن است که مشتری یا حامی ظاهر شود.
برخی از ویژگی های هواپیمای مریا
به منظور اطمینان از ایمنی در طول پرواز، مرکز ثقل این هواپیمای مسافربری با بار باید در طول در محدوده های مشخصی قرار گیرد. در این راستا، بارگیری مطابق دستورالعمل انجام می شود. بررسی صحت این فرآیند به عهده کمک خلبان می باشد. برای حمل و نقل این کشتی نمی توان از یک حامل از سایر سازندگان استفاده کرد، بنابراین کپی خود از این دستگاه در کشتی حمل می شود. این یک هواپیمای حمل و نقل سنگین است ، به دلیل وزن زیاد دستگاه ، علائم شاسی همیشه روی سنگفرش باقی می ماند. در عین حال هزینه یکی از لاستیک های آنها از هزار دلار آمریکا شروع می شود.
