برای بسیاری از مردم، مفهوم "آتشفشان" با کوهی مرتفع همراه است که از بالای آن چشمه ای از گاز، خاکستر و شعله به آسمان می ریزد و دامنه ها پر از گدازه های سرخ شده است.. آتشفشان های ایرلندی شباهت زیادی به آتشفشان های کلاسیک ندارند. اکثریت قریب به اتفاق آنها از نظر قد چشمگیر نیستند. فقط تعداد کمی از علامت 2 کیلومتری "پا را فراتر گذاشتند" ، بقیه در 1-1.5 کیلومتری باقی می مانند و بسیاری حتی کمتر. به عنوان مثال، Hverfjadl، Eldfell، Surtsey به سختی به ارتفاع چند صد متری می رسند، بیشتر شبیه تپه های معمولی. اما این آفرینش‌های به ظاهر صلح‌آمیز و ایمن مادر طبیعت در واقعیت می‌توانند دردسرهایی را کمتر از اتنا یا وزوویوس معروف به همراه داشته باشند. از شما دعوت می کنیم تا با آنها بیشتر آشنا شوید و از سرزمین مادری آنها شروع کنیم.
جزیره سخت
طبیعت عاشق غافلگیری است. به عنوان مثال، او جزیره ایسلند را با بالا بردن بخشی از خط الراس میانی اقیانوس اطلس بر فراز اقیانوس و درست در محل یک درز تکتونیکی عظیم ایجاد کرد. صفحات سنگی آن که یکی از آنها پایه اوراسیا است ودوم - آمریکای شمالی، هنوز به تدریج در حال واگرایی است، در نتیجه آتشفشان های ایسلندی را به فعالیت شدید وا می دارد. فوران‌های کوچک و بزرگ تقریباً هر 4 تا 6 سال در اینجا رخ می‌دهند.
آب و هوای ایسلند را با توجه به نزدیکی آن به دایره قطب شمال، می توان معتدل نامید. درست است، اینجا تابستان گرمی وجود ندارد. اما زمستان های سخت نیز نادر است، اما بارندگی زیاد است. به نظر می رسد شرایط غیرمعمول مساعد برای انواع مختلف پوشش گیاهی است که باید در اینجا با قدرت فوق العاده ای رشد کند. اما در حقیقت، 3/4 از قلمرو جزیره یک فلات سنگی است که در برخی نقاط پوشیده از خزه ها و گیاهان کمیاب است. علاوه بر این، از 103000 کیلومتر مربع حدود 12000 را یخچال های طبیعی اشغال کرده اند. این منظره طبیعی است که آتشفشان های ایسلندی را احاطه کرده و دامنه آنها را زینت می دهد. علاوه بر آتشفشان هایی که با چشم قابل مشاهده است، آتشفشان های زیادی در اطراف جزیره وجود دارد که در ضخامت آب های یخی اقیانوس پنهان شده اند. همه با هم تقریباً صد و نیم نفر از آنها وجود دارد که از بین آنها 26 نفر فعال هستند.
ویژگی های زمین شناسی
اکثریت قریب به اتفاق آتشفشان های ایسلندی سپر شکل هستند. آنها توسط گدازه مایع تشکیل می شوند که مکرراً از روده های زمین به سطح می ریزند. چنین تشکل های کوهستانی ظاهر یک سپر محدب با شیب های نسبتا ملایم دارند. قله‌های آنها با دهانه‌ها و اغلب به اصطلاح کالدراها پوشیده شده‌اند که حوضه‌های عظیمی با پایین و دیواره‌های شیب دار کم و بیش یکنواخت هستند. قطر دهانه در کیلومتر اندازه گیری می شود و ارتفاع دیوارها صدها متر است. آتشفشان های سپر به دلیل ریزش آن ها تمایل به همپوشانی دارندگدازه در نتیجه یک سپر آتشفشانی گسترده تشکیل می شود که در جزیره ایسلند مشاهده می شود. آنها عمدتاً از سنگ های بازالتی تشکیل شده اند که مانند آب در حالت مذاب پخش می شوند.
علاوه بر آتشفشان های سپر، آتشفشان های چینه ای نیز در ایسلند وجود دارند. اینها شکل یک مخروط با شیب تندتر دارند، زیرا گدازه ای که از آنها فوران می کند چسبناک است، به سرعت سفت می شود، قبل از اینکه زمان زیادی برای ریختن بیش از کیلومترها برسد. نمونه بارز این نوع سازند، آتشفشان معروف ایسلندی هکلا یا مثلا آسکجا است.
با توجه به موقعیت آنها، تشکیلات کوهستانی زمینی، زیر آب و زیر یخی متمایز می شوند و با "فعالیت زندگی" - خفته و فعال. علاوه بر این، آتشفشانهای گلی کوچک زیادی وجود دارند که نه گدازه، بلکه گازها و گل‌ها فوران می‌کنند.
دروازه جهنم
به این آتشفشان در جنوب ایسلند که هکلا می گویند. این یکی از فعال ترین ها در نظر گرفته می شود، زیرا فوران ها تقریبا هر 50 سال در اینجا رخ می دهد. آخرین بار در اواخر فوریه 2000 این اتفاق افتاد. هکلا شبیه مخروط سفید با شکوهی است که به سمت آسمان می تازد. از نظر شکل یک آتشفشان استراتو است و طبیعتاً بخشی از یک رشته کوه است که 40 کیلومتر امتداد دارد. این همه بی قرار است، اما بیشترین فعالیت را در ناحیه شکاف Geklugya به طول 5500 متر، متعلق به Gekla نشان می دهد. از ایسلندی، این کلمه را می توان به عنوان "کلاه و شنل" ترجمه کرد. نام این آتشفشان به این دلیل است که بالای آن اغلب با ابر پوشیده شده است. اکنون دامنه‌های هکلا عملاً بی‌جان هستند، اما زمانی که درخت‌ها و درختچه‌ها روی آنها رشد کردند، علف‌ها خشمگین شدند. چندی پیش، این کشور کار بازسازی این آتشفشان را آغاز کردجانوران، عمدتاً بید و توس.
ایسلند بیش از یک بار در این منطقه دچار فعالیت لرزه ای شده است. آتشفشان هکلا (به گفته دانشمندان) به مدت 6600 سال به طور فعال گدازه ها را روی سطح زمین می ریزد. با مطالعه لایه های آتشفشانی، زلزله شناسان دریافتند که قوی ترین فوران در اینجا در فاصله زمانی بین 950 تا 1150 سال رخ داده است. قبل از میلاد مسیح. با توجه به میزان خاکستری که در آن زمان به جو پرتاب شده بود، 5 امتیاز از 7 امتیاز به او داده شد. قدرت فوران به حدی بود که دمای هوا در تمام نیمکره شمالی زمین برای چندین سال کاهش یافت. قدیمی ترین فوران مستند در هکلا در سال 1104 و طولانی ترین فوران در سال 1947 اتفاق افتاد. بیش از یک سال به طول انجامید. به طور کلی، در Hekla همه فوران ها منحصر به فرد هستند و همه متفاوت هستند. اینجا فقط یک الگو وجود دارد - هر چه این آتشفشان بیشتر بخوابد، دیرتر خشمگین می شود.
Askya
یکی از "توریستی ترین" و زیباترین آتشفشان ها، این آتشفشان است که در قسمت شرقی جزیره، در پارک ملی Vatnajökull قرار دارد، که نام آن از یک یخچال بزرگ (بزرگترین یخچال ایسلند و سومین یخچال بزرگ در این جزیره) گرفته شده است. شاخص در جهان). آسکیا در لبه شمالی آن قرار دارد و پوشیده از یخ نیست. ارتفاع آن از فلات 1510 متر است و به خاطر دریاچه هایش معروف است - اسکواتی بزرگ و ویتی کوچک، که به دلیل فوران آسکجا در سال 1875 در دهانه دهان ظاهر شد. اسکیواتی با عمق حدود 220 متر عمیق ترین دریاچه کشور محسوب می شود. ویتی بسیار کوچکتر است - تنها تا 7 متر عمق دارد. صدها نفر را جذب می کندگردشگران با رنگ آبی شیری غیرمعمول آب و این واقعیت که دمای آن می تواند تا +60 درجه سانتیگراد افزایش یابد و هرگز به زیر 20+ درجه نمی رسد. آینه ویتی تقریباً کاملاً گرد است و سواحل آن بسیار مرتفع (از 50 متر) و شیب دار هستند. زاویه شیب آنها بیش از 45 درجه است. ترجمه شده از ایسلندی، "ویتی" به معنای "جهنم" است، که بوی گوگردی که دائماً در اینجا وجود دارد، تسهیل می شود. آخرین فوران آتشفشان ایسلندی Askja در سال 1961 اتفاق افتاد و از آن زمان تاکنون خاموش است، اگرچه فعال در نظر گرفته می شود. این به هیچ وجه گردشگرانی را که از آسکیا بازدید می کنند آنقدر فعالانه نمی ترساند که حتی 2 مسیر گردشگری را در اینجا ایجاد کردند و یک کمپینگ در 8 کیلومتری غذای کالدرا ساخته شد.
Baurdarbunga
آتشفشان ایسلندی Baurdarbunga اغلب به Bardarbunga کوتاه می شود. از طرف Baurdur بوجود آمد. این نام یکی از ساکنان باستانی جزیره بود که ظاهراً در این مکان ها زندگی می کرد، زیرا در ایسلندی "Baurdarbunga" به معنای "تپه Baurdur" است. اکنون خلوت و متروک است، فقط شکارچیان و گردشگران اینجا سرگردان هستند و حتی آن زمان فقط در تابستان. این آتشفشان همسایه Askja است، اما کمی به سمت جنوب، درست زیر لبه یخچال Vatnajökull قرار دارد. این یک استراتوولکان نسبتاً بلند (2009 متر) است که به طور دوره ای از فوران های خود "خوشایند" می شود. یکی از بزرگترین 6 ها در سال 1477 اتفاق افتاد.
آخرین "ترفند" آتشفشان ایسلندی بارداربونگا اعصاب ساکنان جزیره، به ویژه کارگران خطوط هوایی را به شدت متاثر کرد. در سال 1910، فورانی در اینجا رخ داد، اما نه چندان قوی، پس از آن کوه آرام شد. و اکنون، پس از تقریباً صد سال، یعنی در سال 2007،زلزله شناسان دوباره متوجه فعالیت آن شدند که به تدریج افزایش یافت. حداکثر هر دقیقه انتظار می رفت.
فوران
در اوایل تابستان 2014، ابزارها حرکات قابل توجهی ماگما را در محفظه بارداربونگا شناسایی کردند. در 17 آگوست، لرزش هایی با قدرت 3.8 درجه در منطقه آتشفشان رخ داد و در هجدهم شدت آنها به 4.5 درجه افزایش یافت. ساکنان روستاهای مجاور و گردشگران به سرعت تخلیه شدند، بخشی از جاده ها مسدود شد و کد زرد برای خطوط هوایی اعلام شد. فوران آتشفشان ایسلندی بارداربونگا در 23 آغاز شد. رنگ کد بلافاصله به قرمز تغییر کرد و همه پروازها بر فراز منطقه ممنوع شد. اگرچه لرزش 4.9-5.5 ادامه داشت، اما خطر خاصی برای هواپیماهای مسافربری وجود نداشت و تا عصر رنگ کد به نارنجی تغییر کرد. در 29 ام، ماگما ظاهر شد. از دهانه آتشفشان بیرون ریخت و در جهت آسکیا گسترش یافت و از یخچال طبیعی خارج شد. رنگ کد دوباره به رنگ قرمز در آمد و همه پروازها بر فراز آتشفشان متوقف شد و کار برای خطوط هوایی بسیار دشوارتر شد. از آنجایی که ماگما کاملاً مسالمت آمیز پخش شد، تا عصر روز 29، رنگ کد دوباره به نارنجی کاهش یافت. و در 31 اوت در ساعت 7 صبح، ماگما با قدرتی تازه از گسلی که قبلاً بوجود آمده بود بیرون زد. عرض جریان آن به 1 کیلومتر و طول - 3 کیلومتر رسید. کد دوباره قرمز شد و در عصر دوباره به نارنجی افتاد. با این روحیه، فوران تا پایان فوریه 2015 ادامه داشت و پس از آن آتشفشان شروع به خوابیدن کرد. پس از 16 روز، گردشگران دوباره به اینجا سرازیر شدند.
Eyyafjadlayeküll
تنها 0.005٪ از زمینیان می توانند این نام آتشفشان ایسلندی را به درستی تلفظ کنند. Eyyafyadlayekyudl - چیزی نزدیک به "درست" در نسخه روسی. اگرچه این آتشفشان در جنوب جزیره (125 کیلومتری ریکیاویک) واقع شده است، اما به طور کامل توسط یخچال طبیعی پوشیده شده بود که به همین نام پیچیده داده شده است. مساحت یخچال بیش از 100 کیلومتر مربع است. در بالای آن سرچشمه رودخانه اسکوگاو و کمی پایین تر آبشارهای اسکوگافوس و کورنیووس قرار دارد که برای گردشگران جذاب هستند. فوران کم و بیش قابل توجهی از آتشفشان ایسلندی Eyjafjallajökull در سال 1821 اتفاق افتاد. و اگرچه تقریبا 13 ماه به طول انجامید ، اما مشکلی ایجاد نکرد ، به جز آب شدن یخچال ، زیرا شدت آن از 2 نقطه تجاوز نکرد. این آتشفشان به حدی قابل اعتماد بود که روستای اسکوگر حتی در نوک جنوبی آن بنا شد. و ناگهان در مارس 2010، Eyyafyadlayekyudl دوباره از خواب بیدار شد. یک گسل 500 متری در قسمت شرقی آن پدیدار شد که از آن ابرهای خاکستر به هوا سرازیر شد. تا اوایل اردیبهشت همه چیز تمام شد. این بار شدت فوران به 4 نقطه رسید. اکنون دامنه های آتشفشان نه با یخ، بلکه با پوشش گیاهی سبز پوشیده شده است. بسیاری علاقه مند هستند که کدام شهر ایسلندی به آتشفشان Eyjafjallajökull نزدیکتر است. در اینجا باید به روستای اسکوگر اشاره کرد که 25 نفر سکنه دارد. روستای بعدی روستای هولت، سپس هولسوولور و شهر سلفوس است که در حدود 50 کیلومتری کوه قرار دارد.
Katla
این آتشفشان تنها در 20 کیلومتری Eyjafjallajökull واقع شده است و بسیار پرتلاطم است. ارتفاع آن 1512 متر و فراوانی فوران ها می باشداز 40 سالگی از آنجایی که کاتلا تا حدی توسط یخچال طبیعی Myrdalsjökull پوشانده شده است، فعالیت آن مملو از ذوب یخ و سیل است که در سال 1755 و در سال 1918 و در سال 2011 اتفاق افتاد. علاوه بر این، آخرین بار آنقدر بزرگ بود که پل رودخانه مولاکویسل را تخریب کرد و بزرگراه را ویران کرد. دانشمندان کاملاً دقیقاً ثابت کرده اند که فوران آتشفشان ایسلندی Eyjafjallajökull هر بار انگیزه ای برای فعالیت کاتلا است. در هر صورت، این الگو از سال 920 مشاهده شده است.
Syurtsey
آتشفشان های فعال در ایسلند برای ایسلندی ها بسیار مفید هستند. آنها به غنی سازی کشور کمک می کنند و آبفشان های واقع در محدوده آنها برای گرم کردن خانه ها، گلخانه ها و استخرهای شنا استفاده می شود. اما این همه ماجرا نیست. آتشفشان های ایسلند قلمرو این کشور را افزایش می دهد! آخرین بار در نوامبر 1963 این اتفاق افتاد. سپس، پس از فوران آتشفشان های زیر آب، یک منطقه خشکی جدید در نزدیکی ساحل جنوب غربی جزیره به نام Surtsey ظاهر شد. این به ذخیره‌گاهی منحصربه‌فرد تبدیل شده است که دانشمندان در آن پیدایش حیات را دنبال می‌کنند. Surtsey که قبلاً در ابتدا کاملاً بی‌جان بود، اکنون نه تنها خزه‌ها و گلسنگ‌ها، بلکه حتی گل‌ها و درختچه‌هایی دارد که پرندگان شروع به لانه‌سازی در آنها کرده‌اند. اکنون مرغان دریایی، قوها، آئوک ها، پترل ها، پفین ها و دیگران در اینجا مشاهده می شوند. ارتفاع Surtsey 154 متر، مساحت 1.5 متر مربع است. کیلومتر است و همچنان به رشد خود ادامه می دهد. این بخشی از زنجیره آتشفشان های زیر آب Vestmannaeyjar است.
Esya
این آتشفشان خاموش به این دلیل مشهور است که در پای آن پایتخت ایالت - ریکیاویک - قرار دارد. کی اتفاق افتادگفتن فوران آتشفشان ایسلندی Esja برای آخرین بار سخت است، اما هیچ کس اهمیتی نمی دهد. این آتشفشان که قله آن تقریباً از هر نقطه شهر قابل مشاهده است، مورد علاقه همه ساکنان آن است و مورد علاقه گردشگران، کوهنوردان و همه علاقه مندان به زیبایی خشن طبیعت است. رشته کوه، که Esja بخشی از آن است، از آبدره بالای پایتخت شروع می شود و تا پارک ملی Thingvellir امتداد می یابد. ارتفاع آتشفشان حدود 900 متر است و دامنه‌های آن، پوشیده از درختچه‌ها و گل‌ها، به‌طور غیرمعمولی زیبا هستند.
خوش شانس
این آتشفشان سپر نقطه برجسته پارک ملی اسکافتافل است. این شهر در نزدیکی شهر با نام ساده Kirkjubeyarklaustur واقع شده است. لاکی بخشی از زنجیره آتشفشان ایسلندی به طول 25 کیلومتر است که از 115 دهانه تشکیل شده است. آتشفشانهای کاتلا و گریمسووتن نیز حلقه‌های این زنجیره هستند. ارتفاع دهانه های آنها عمدتاً کوچک است، حدود 800-900 متر. دهانه لاکی جایی در وسط بین یخچال های طبیعی - Vatnajokull بزرگ و Mirdalsjokull نسبتا کوچک واقع شده است. فعال در نظر گرفته می شود، اما بیش از 200 سال است که مشکلی ایجاد نکرده است.
Grimswotn
این آتشفشان بالای زنجیره ای است که لاکی عضوی از آن است. هیچ کس ارتفاع دقیق آن را نمی داند. برخی معتقدند که تنها 970 متر است، برخی دیگر این رقم را 1725 متر می نامند. تعیین اندازه دهانه نیز دشوار است، زیرا پس از هر فوران به طور قابل توجهی افزایش می یابد. کلمه "گریمسووتن" در زبان ایسلندی به معنای "آب های تاریک" است. شاید به این دلیل به وجود آمد که پس از فوران های آتشفشانی، بخشی از یخچال طبیعی Vatnajökull ذوب می شود.که آن را می پوشاند. Grimsvotn تقریباً فعال ترین در شبه جزیره در نظر گرفته می شود، زیرا هر 3-10 سال یک بار فعال می شود. آخرین بار در سال 2011 در 21 می اتفاق افتاد. پس از آن دود و خاکستری که از دهانه آن خارج می شد، تا 20 کیلومتری به آسمان بلند شد. بسیاری از پروازها نه تنها در ایسلند، بلکه در بریتانیا، نروژ، دانمارک، اسکاتلند و حتی آلمان لغو شدند.
فوران مرگبار
لاکی در حال حاضر ساکت و آرام است. او به ندرت عصبانی می شود، اما، همانطور که می گویند، به درستی. در سال 1783، یک بار دیگر آتشفشان بیدار شده در ایسلند - Lucky - قدرت شیطانی را با همسایه خود Grimsvotn ترکیب کرد و یک جریان گدازه در حال جوش به اطراف برخورد کرد. طول رودخانه آتشین از 130 کیلومتر فراتر رفت. با جارو کردن همه چیز در مسیر خود، در منطقه ای به وسعت 565 کیلومتر 2 ریخت. در همان زمان، بخارات سمی فلوئور و گوگرد در هوا می چرخید، مانند جهنم. در نتیجه، هزاران حیوان، تقریباً همه پرندگان و ماهی های منطقه تلف شدند. از درجه حرارت بالا، یخ شروع به ذوب شدن کرد، آب آنها همه چیزهایی را که نسوختند، آب گرفت. این فوران باعث مرگ 1/5 ساکنان این کشور شد و مه نورانی که در تمام تابستان حتی در آمریکا مشاهده شد، دما را در سراسر نیمکره شمالی سیاره کاهش داد و باعث قحطی در بسیاری از کشورها شد. این فوران مخرب‌ترین فوران در تاریخ 1000 ساله زمین محسوب می‌شود.
Eraivajokull
اینجا هستند، آتشفشانهای ایسلندی. من می خواهم داستان خود را با داستانی در مورد Eraivajokull، بزرگترین جزیره، به پایان برسانم. بر روی آن است که بالاترین نقطه ایسلند - قله Hvannadalshnukur - قرار دارد. این آتشفشان در منطقه حفاظت شده طبیعی Skaftafell قرار دارد. ارتفاعاین غول 2119 متر است، دهانه آن مانند بیشتر سازندهای مشابه دیگر گرد نیست، اما مستطیل شکل با اضلاع 4 و 5 کیلومتر است. Eraivajokull فعال در نظر گرفته می شود، اما آخرین فوران آن در می 1828 به پایان رسید، و دیگر کسی را آزار نمی دهد - ایستاده، پوشیده از یخ، و زیبایی خشن خود را تحسین می کند.
