اتفاقاً ایستگاه‌های مترو در سراسر جهان در دکوراسیون و لذت‌های معماری با هم رقابت می‌کنند. در میان آنها مواردی وجود دارد که مدتهاست کلاسیک و الگو شده اند. از جمله آنها ایستگاه مترو Rizhskaya است که در پایتخت فدراسیون روسیه واقع شده است.
کمی از تاریخ
در 1 مه 1958، ایستگاه جدید مترو Rizhskaya به روی عموم باز شد. به افتخار ایستگاه راه‌آهن ریگا که مسافران از طریق آن به آن می‌رسند، به این نام نامگذاری شده است. ساخت و ساز خود خیلی زودتر شروع شد.
در اواسط دهه 50 قرن گذشته، مترو مسکو قبلاً خود را به عنوان یک وسیله حمل و نقل سودآور و راحت معرفی کرده بود. اما هنوز نتوانسته بود با تمام نیازهای پایتخت برای جابجایی مسافران به مقاصد مختلف کنار بیاید. بنابراین تصمیم گرفته شد مترو توسعه یابد و طول مسیرها و تعداد ایستگاه‌ها افزایش یابد.
از آنجایی که وجود ایستگاه راه‌آهن ریگا مستلزم بهبود شرایط حمل‌ونقل برای مسکوئی‌ها بود، تصمیم گرفته شد ایستگاه دیگری در نزدیکی آن افتتاح شود.که بخشی از بخش Prospect Mira - VDNKh شد.
تقویت دوستی بین مردم
برای تأیید سیاست اتحاد جماهیر شوروی با هدف توسعه روابط دوستانه بین مردم، دولت مسکو تصمیم گرفت طراحی و ساخت ایستگاه را به نمایندگان لتونی پیشنهاد دهد. اگر نه آنها، چه کسی می دانست که این ایستگاه مترو باید چه باشد.
اما کار بلافاصله شروع نشد. در سال 1956، مسابقه ای برای کار طراحی در ساخت و تزئین ایستگاه جدید اعلام شد. 6 پروژه در آن شرکت کردند. این مسابقات نه تنها در لتونی، بلکه در مسکو نیز برگزار شد. در پایان، نسخه نهایی توسط تیمی از معماران جوان تأیید شد که شامل: A. Reinfelds، V. Apsitis، S. Kravets، Yu. Kolesnikova، G. Golubev.
کمی بعد حکمی مبنی بر عدم مصلحت زیاده خواهی های معماری صادر شد. در نسخه نهایی، مجبور شدیم توری های آلومینیومی روباز روی تهویه و یک پانل بزرگ با تصویر ریگا روی دیوار خالی لابی را کنار بگذاریم.
ویژگی های ایستگاه
کل خط Kaluzhsko-Rizhskaya در زیر زمین با اعماق مختلف تونل ها قرار دارد. به طور خاص، خود Rizhskaya در 46 متری سطح قرار دارد. این یک ایستگاه دکل سه طاق با یک هشتی و دو سکو است. دارای یک خروجی به سطح است که سه نوار پله برقی روی آن گذاشته شده است. یک لابی بیرونی بالای ایستگاه وجود دارد.
این یکی از اولین ایستگاه هایی است که باعث ایجاد کل خط شد. با استفاده از فناوری های جدید ساخته شده است. کشتی بینقطر تونل‌ها به 8.5 متر کاهش یافت، که این امکان را به وجود آورد که آنها را به موازات خیابان شلوغ میرا، اما بلافاصله زیر آن قرار داد.
برخی از ویژگی ها شامل این واقعیت است که "Rizhskaya" - ایستگاه مترویی که مسکو نسبتاً از آن استفاده می کند - به افتخار پایتخت لتونی و با در نظر گرفتن طعم آن ساخته شده است.
پایان منحصر به فرد
در ابتدا، ایستگاه مترو Rizhskaya به عنوان بازتابی از ویژگی‌های کشوری طراحی شد که پایتخت آن نامگذاری شده است. بنابراین، تصمیم گرفته شد که پایان را در رنگ های زرد-قهوه ای به پایان برسانیم. معنای این محلول رنگی در این واقعیت نهفته است که کاشی باید از رنگ کهربای معروف بالتیک تقلید کند که لتونی به آن مشهور است.
به منظور افزودن شکوه به فضای داخلی، معماران تصمیم گرفتند نقش برجسته‌های کوچکی بسازند که مکان‌های نمادین ریگا را در جلوی ستون‌ها نشان می‌دهد و با کاشی‌های قهوه‌ای-قرمز به پایان رسیده است.
برنامه ریزی شده بود که تابلویی زیبا که این شهر را به تصویر می کشد دیواری خالی را تزئین کند، اما در جریان مبارزه با "افراط های معماری" این ایده باید کنار گذاشته می شد.
تونل‌های روبروی سکوها با کاشی‌های زرد قهوه‌ای و مشکی تکمیل شده‌اند که به‌دلیل لرزش و کیفیت پایین به‌طور دوره‌ای می‌ریزند. بنابراین، هر از گاهی لازم است ایستگاه مترو Rizhskaya را برای از بین بردن نقاط زشت طاسی تعمیراتی انجام دهید.
افسانه کاشی
مشخص است که صنعتگران اهل لتونی در ساخت ایستگاه مشغول بودند. مواد تکمیلی نیز در این کشور سفارش داده شد. به یک سفالگر این وظیفه داده شدبرای ساختن دسته ای از کاشی ها که دقیقاً رنگ کهربایی را تقلید می کند. او کار شگفت انگیزی انجام داد. اما در حین حمل و نقل و روبه‌روی کار، بخشی از کاشی شکسته شد، بنابراین پروژه نتوانست به پایان برسد.
البته معماران دوباره به استاد سفالگر روی آوردند. اما او از این که با خلقتش تا این حد بی دقت برخورد شد، آزرده شد و از تکرار بازی خودداری کرد. علاوه بر این، او اظهار داشت که تحت هیچ شرایطی نمی تواند رنگ را دقیقاً تکرار کند.
برای اینکه به نحوی از وضعیت خارج شود، دانش آموز باهوشی را نزد او فرستادند. اما او هرگز نتوانست به راز کاشی پی ببرد. برای اینکه بتواند ایستگاه را به موقع تحویل دهد، مجبور شد در مأموریت «جاسوسی» خود نزد استاد اعتراف کند. و برای افرادی که روی این پروژه کار می کردند رحم کرد. اما معلوم شد که کاشی هنوز کمی متفاوت از رنگی است که قبلاً استفاده شده بود. بنابراین طرح متروی مسکو با ایستگاهی با افسانه خاص خود تکمیل شد.
بازار معروف
در اواخر دهه 80 قرن گذشته، بازار ریگا از محبوبیت ویژه ای برخوردار بود که می توان با استفاده از متروی مسکو به آن دسترسی داشت. خط Kaluga-Rizhskaya به این واقعیت کمک کرد که تجار از سراسر شهر به بازار هجوم آوردند. از اینجا بود که دهه نود معروف شروع شد. واقعیت این است که برای اولین بار در شهر فعالیت تجاری در بازار ریگا ظاهر شد و همراه با آن اولین راهزنانی که شروع به "حفاظت" از بازرگانان تازه ضرب شده کردند. در بازار می توانید جین، ژاکت و ژاکت های وارداتی بخرید کهقبلاً در مسکو انجام آن در هر جایی غیرممکن بود.
این لحظه از تاریخ را سریال راهزن معروف "بریگادا" به خوبی نشان می دهد. ساشا بلی کار جنایی خود را با دوستانش در این بازار آغاز کرد. همانطور که از فیلم مشخص است، بیش از یک رئیس جنایت و دزد قانون در اینجا "متولد" شده اند.
خط نام دو شهر
در دهه 1950، برنامه ریزی نشده بود که طرح متروی مسکو شعبه جدیدی از جنوب به شمال داشته باشد. آن روزها به این فکر افتادند که از خط شعاعی چندین شاخه بسازند. در جهت شمالی، شعبه ریگا ایجاد شد که شامل چهار ایستگاه بود. به سمت جنوب، شعبه ای از Oktyabrskaya به Novye Cheryomushki و بعداً به خود ایستگاه Kaluzhskaya که در انبار مترو Kaluga قرار دارد، ساخته شد.
توسعه شهر و افزایش تردد مسافران شرایطی را به وجود آورد که باید دو شاخه در داخل رینگ به هم متصل می شد که در نتیجه یک خط کالوگا-ریژسکایا به دست آمد.
در طول ساخت آن، برای اولین بار از روش مسکو استفاده شد که در طی آن فقط ایستگاه های مترو با چاله روباز ساخته شدند و دهانه های بین تونل ها بدون باز کردن طاق فوقانی پرس شدند.
به دلیل استفاده از طرح های استاندارد ایستگاه ها و مواد تکمیل ارزان قیمت، مشکلات در خط Kaluzhsko-Rizhskaya تقریباً بلافاصله شروع شد. کاشی ها دائماً می افتادند که نیاز به تعمیرات آرایشی داشت. با گذشت زمان، با پروفیل های آلومینیومی و گرانیت همرنگ کاشی های قبلی جایگزین شد.
ایستگاهایستگاه مترو "Rizhskaya" امروز
امروزه تردد مسافر از طریق این ایستگاه حدود 50600 نفر در روز است که بالاترین رقم در شهر نیست.
در دیواری که پس از لغو پانل فضای آزاد وجود داشت، بنری وجود دارد که شهرهای جهان و ایستگاه‌های مترو مسکو را به تصویر می‌کشد که نام آنها براتیسلاوا، رم، کیف، ورشو، پراگ، ریگا. این یک نوع ادای احترام به این شهرها است.
2004 سال غم انگیزی برای Rizhskaya بود. بر روی آن بود که قرار بود این حمله انجام شود. عامل انتحاری با بمبی که بر روی خود داشت وارد مترو شد، اما پلیسی که در ورودی ایستگاه مشغول انجام وظیفه بود، ترسید. بنابراین، زن به داخل انبوه مردم حرکت کرد و دستگاه را روی سطح منفجر کرد. علاوه بر او، 9 نفر در آن روز بر اثر انفجاری معادل 2.5-3 کیلوگرم TNT جان باختند.
این ایستگاه به لطف رمان پسا آخرالزمانی D. Glukhovsky "مترو 2033" مشهور شد. این او بود که مرکز تجارت، کلاهبرداری و فحشا در جهان بود که توسط نویسنده اختراع شد.
